Bardzo ładnie poprowadzona historia. Kilka wspaniałych, dających do myślenia i wartych zapamiętania sentencji wypowiedzianych przez bohaterów. Żałuję, że nie natrafiłam na nią wcześniej, gdy sama przeżywałam podobne rozsterki jak bohaterka.

Ps. Odczarowała moje podejście do literatury azjatyckiej ❤

Bardzo ładnie poprowadzona historia. Kilka wspaniałych, dających do myślenia i wartych zapamiętania sentencji wypowiedzianych przez bohaterów. Żałuję, że nie natrafiłam na nią wcześniej, gdy sama przeżywałam podobne rozsterki jak bohaterka.

Ps. Odczarowała moje podejście do literatury azjatyckiej ❤

Literatura japońska jest odkryciem tego roku dla mnie. Literatura piękna również jest odkryciem. Do tej pory nie wyobrażałam sobie czytać coś innego niż kryminały, horrory, fantastykę aż do niedawna. Ciepła, otulająca powieść, napisana językiem prostym dzięki czemu czuję się zapach książek w antykwariacie, przeżywa rozterki wraz z bohaterami.

Literatura japońska jest odkryciem tego roku dla mnie. Literatura piękna również jest odkryciem. Do tej pory nie wyobrażałam sobie czytać coś innego niż kryminały, horrory, fantastykę aż do niedawna. Ciepła, otulająca powieść, napisana językiem prostym dzięki czemu czuję się zapach książek w antykwariacie, przeżywa rozterki wraz z bohaterami.

Lekka, z przesłaniem. W połowie podobał mi sie zabieg zmiany optyki, co zdynamizowało te niedługą powieść. Podobało mi się subtelne przemycanie ważnych prawd, ale nie nachalne, może nieco brakowało mi konstrukcji postaci, które były sympatyczne, ale .... Miałam minimalne wrażenie ich powierzchowności. Co jednak w oparciu o jeden problem i z focusem na konkretną wartość nie było jakoś wybitnie denerwujące. To lekka opowieść o pokoleniach, relacjach, balansie sw zyciu, świetna do odpoczynku, na lato, pomiędzy trudniejszymi tytułami.

Lekka, z przesłaniem. W połowie podobał mi sie zabieg zmiany optyki, co zdynamizowało te niedługą powieść. Podobało mi się subtelne przemycanie ważnych prawd, ale nie nachalne, może nieco brakowało mi konstrukcji postaci, które były sympatyczne, ale .... Miałam minimalne wrażenie ich powierzchowności. Co jednak w oparciu o jeden problem i z focusem na konkretną wartość nie...

Przeczytałam tę książkę w dobrym momencie. Potrzebowałam takiej spokojnej, ciepłej książki. Sama przyjemność. Wątpię, żeby została ze mną na dłużej, ale ma swój urok.

Przeczytałam tę książkę w dobrym momencie. Potrzebowałam takiej spokojnej, ciepłej książki. Sama przyjemność. Wątpię, żeby została ze mną na dłużej, ale ma swój urok.

Książka z kategorii 'ładne, ale nudne". Moim zdaniem do bestsellera jej daleko i nie ma w niej nic, co mogłoby szczególnie porwać czytelnika.
Oczywiście mamy tu motyw książek, czytania, wpływu lektur na życie, antykwariatu, ba - mowa o całej dzielnicy pełnej księgarni i wyspecjalizowanych antykwariatów. Owszem to stanowi "smaczek", ale to za mało, by się wyróżniać, zwłaszcza, że obecnie mamy istny wysyp azjatyckich powieści o księgarniach/bibliotekach/klimatycznych sklepikach i kawiarniach. Książek o poszukiwaniu i znajdowaniu sensu życia, swojego miejsca na ziemi, o uczuciach, potrzebie zrozumienia, o stracie, nadziei ( itp. itd...) też jest na pęczki.
Fabuła dość prosta, całość jakaś taka pobieżna i powierzchowna.
Głównej bohaterce Takako posypało się życie prywatne i zawodowe, znalazła kąt i pracę u wujka w rodzinnym antykwariacie, stopniowo wyszła z marazmu (dzięki książkom, a jakże!).
W drugiej części poznajemy historię Momoko, żony wujka, która kilka lat temu go opuściła i teraz wróciła. Takako nawiązuje z nią dobre relacje i dowiaduje się przyczyn tajemniczego zniknięcia ciotki. A to dość smutna, traumatyczna historia. Tylko jakoś tak mam wrażenie, że całość rozmyła się w nieciekawym sposobie opowiadania i nieistotnych szczegółach. Niby to krótkie, a bardzo mi się dłużyło.
Podobno drugi tom jest słabszy od tego, więc już podziękuję.

Książka z kategorii 'ładne, ale nudne". Moim zdaniem do bestsellera jej daleko i nie ma w niej nic, co mogłoby szczególnie porwać czytelnika.
Oczywiście mamy tu motyw książek, czytania, wpływu lektur na życie, antykwariatu, ba - mowa o całej dzielnicy pełnej księgarni i wyspecjalizowanych antykwariatów. Owszem to stanowi "smaczek", ale to za mało, by się wyróżniać,...

Kiedy życie daje ci cytryny, zrób lemoniadę.

Głowna bohaterka zdecydowanie nie polubiłaby tego cytatu. Nic dziwnego, że życie, w pewnym momencie, postanowiło zrobić jej psikusa i wystawić charakter na próbę.

Takako dostała od życia kopniaka. Jak to często w takich sytuacjach bywa, na początku obraziła się na cały świat. Kiedy otrzymuje bezinteresowną pomoc, wydaje się, że będzie kąsać rękę, którą do niej wyciągnięto. Powoli jednak oswajała się. Z innymi ludźmi, z samą sobą, z życiem. Tym prawdziwym, a nie jak dotąd - wyobrażonym. Potrzebowała czasu aby wyjść ze swojego, pełnego oczekiwań wobec innych, świata. Przyzwyczajenie drugą naturą człowieka, więc także i ona szybko wraca do dawnych schematów. Trudno było jej współczuć, nie mówiąc już o polubieniu.

Kameralny klimat w snutych niespiesznie historiach, tak częsty w literaturze azjatyckiej, tu mocno niedomaga. Powolność raczej nuży, a oszczędność środków, sprawia wrażenie wypracowania, pisanego na kolanie. Narracja pozwala czytelnikowi jedynie powierzchownie doświadczyć, tego co ludzie występujący na kartach książki. Nie możemy zagłębić się w relacje między nimi, ich emocje czy myśli. Antykwariat widzimy zza szyby, bez możliwości wciągnięcia w płuca zapachu starych książek, zobaczenia kurzu na półkach, podsłuchania rozmów.

Nie pozostanie długo w mojej pamięci.

Kiedy życie daje ci cytryny, zrób lemoniadę.

Głowna bohaterka zdecydowanie nie polubiłaby tego cytatu. Nic dziwnego, że życie, w pewnym momencie, postanowiło zrobić jej psikusa i wystawić charakter na próbę.

Takako dostała od życia kopniaka. Jak to często w takich sytuacjach bywa, na początku obraziła się na cały świat. Kiedy otrzymuje bezinteresowną pomoc, wydaje...

Lekka książka, ale nie ma w sobie nic wyjątkowego. U mnie przeszła bez echa...

Lekka książka, ale nie ma w sobie nic wyjątkowego. U mnie przeszła bez echa...

Ciepła, lekka, a przy tym otulająca smutkiem. I jest to przyjemny smutek, jak to u Azjatów..

Ciepła, lekka, a przy tym otulająca smutkiem. I jest to przyjemny smutek, jak to u Azjatów..

Spoko, ale fabuła powinna się moim zdaniem nie toczyć tak długo po wyprowadzce bohaterki z księgarni. Tak jakby zabrakło "czegoś" w głównej fabule i autor szukał tego "czegoś" w wątku z podróżą z ciotką.

Spoko, ale fabuła powinna się moim zdaniem nie toczyć tak długo po wyprowadzce bohaterki z księgarni. Tak jakby zabrakło "czegoś" w głównej fabule i autor szukał tego "czegoś" w wątku z podróżą z ciotką.

Nie jest to zła książka, ale mam wrażenie, jakby była robiona na szybko. Szczególnie pierwsze pół historii się tym odznacza (to jak po łebkach opisano rozwój relacji wujek-główna bohaterka aż bolało),potem jest lepiej. Trochę jakby autorka nie miała pomysłu na początek i bardzo chciała już lecieć dalej z fabułą.
Ogólnie całość napisana lekkim stylem, nie przytłacza mimo poważnych tematów w niej poruszonych.

Nie jest to zła książka, ale mam wrażenie, jakby była robiona na szybko. Szczególnie pierwsze pół historii się tym odznacza (to jak po łebkach opisano rozwój relacji wujek-główna bohaterka aż bolało),potem jest lepiej. Trochę jakby autorka nie miała pomysłu na początek i bardzo chciała już lecieć dalej z fabułą.
Ogólnie całość napisana lekkim stylem, nie przytłacza mimo...