Piekielna żona. Tom 3

„Piekielna żona”, czyli trzeci tom od @klagreg_autorka 🖤

Bardzo podoba mi się, jak Klaudia operuje fabułą i bohaterami. Sprytnie lawiruje pomiędzy powieścią gdzie występują elementy fantastyki, jednak są bardzo subtelne. Głównym wątkiem jest romans między głównymi bohaterami oraz dworskie intrygi i to sprawia, że książka tak wciąga 😍

Lecha została postawiona przed ciężkimi wyborami. Miała szpiegować dla królowej, jednak podczas jej pobytu z Aidanem wszystko nieoczekiwanie się odwraca. Do tego kilka osób wokół niej nie są dla niej przyjaciółmi, a wręcz życzą jej śmierci.
Bezwzględny ojciec Aidana wydaje się być niepokonany i coraz bardziej ciąży na związku Lethy i Aidana. Czy uda im się go pokonać i znaleźć swoje szczęśliwe zakończenie?

Opisy walk, dialogi i postacie są bardzo dobrze opisane, przez książkę się dosłownie płynie. Troszkę zabrakło mi rozwinięcia mocy Lethy i Aidana, ale to moje zboczenie, bo ja lubię czytać o magii 😄

„Piekielna żona” nie odbiera od swoich poprzedniczek i jest napisana na tym samym, naprawdę dobrym poziomie 😍

„Piekielna żona”, czyli trzeci tom od @klagreg_autorka 🖤

Bardzo podoba mi się, jak Klaudia operuje fabułą i bohaterami. Sprytnie lawiruje pomiędzy powieścią gdzie występują elementy fantastyki, jednak są bardzo subtelne. Głównym wątkiem jest romans między głównymi bohaterami oraz dworskie intrygi i to sprawia, że książka tak wciąga 😍

Lecha została postawiona przed...

„Piekielna Żona” to już ostatni tom trylogii.
Seria Piekielna śledzi losy Lethy, która aby zadbać o bezpieczeństwo brata podszywa się pod swoją monarchinię i wkracza na dwór czerwonych. Wszystko się komplikuje kiedy zaczyna darzyć uczuciem księcia.

Z całej serii najlepszy był pierwszy tom. Piekielna Królowa i Piekielna Żona to książki, które drastycznie różnią się od swojej poprzedniczki. Skupiają się one głównie na uczuciach królewskiej pary. Nie byłoby to wcale najgorsze rozwiązanie, bo dobrym romansem nigdy nie pogardzę, jednak tutaj wbiła się monotonia i powtarzalność. Na każdej stronie dostawaliśmy informację o tym jakie wyjątkowe jest to uczucie, oraz że dla tej miłości są zdolni poświęcić dosłownie wszystko. Zbyt częste opowiadanie o tej relacji, po jakimś czasie przestało robić jakiekolwiek wrażenie. Nie czuło się dreszczyku emocji jaki powinien towarzyszyć przy czymś takim.

Dziwna też dla mnie była przemiana głównej bohaterki, która ze zwykłej, ale odważnej dziewczyny zmieniła się w kogoś, kto potrafi zabić z zimną krwią. Nie pasowało mi to do charakteru postaci jaki był nam przedstawiony do tej pory.

Tak naprawdę najlepszym momentem książki było morderstwo, którego dokonał Król. Mimo jego poprzednich gróźb i okrucieństwa, nie spodziewałam się takiego czynu. Jest to duży plus, ponieważ wzbudził we mnie jakieś emocje.

Osobiście też podobały mi się ciągłe tajemnice Lethy, przez to bohaterowie się trochę miotali, bo nie do końca wiedzieli jak się zachować 😅

Książki mają potencjał, jednak myślę, żeby móc nazwać tę serię dobrą trylogią trzeba popracować trochę nad powtarzalnością. Także zwróciłabym uwagę na dokładniejszy opis świata i jego obyczajów, bo trochę mi tego brakowało.

„Piekielna Żona” to już ostatni tom trylogii.
Seria Piekielna śledzi losy Lethy, która aby zadbać o bezpieczeństwo brata podszywa się pod swoją monarchinię i wkracza na dwór czerwonych. Wszystko się komplikuje kiedy zaczyna darzyć uczuciem księcia.

Z całej serii najlepszy był pierwszy tom. Piekielna Królowa i Piekielna Żona to książki, które drastycznie różnią się od...

Piekielna Żona to trzeci tom powieści o losach Letty, która przybyła do Czerwonego Królestwa by udając królową Yenisey. W tej części mamy wiele zwrotów akcji. Dużo się dzieje. Letta i Aiden są zakochani i cieszą się swoją miłością. Zostają sami bo król Domhan wyjeżdża na czas zimy do królestwa Zielonych. Niestety wraca bez zapowiedzi i dowiaduje się że jego ciężarna żona Rose ma romans z najlepszym przyjacielem syna. Skazuje oboje na śmierć. Aiden i Letta są załamani. Postanawiają zbuntować się przeciwko złemu królowi, obalić go i przejąć tron. Czy im się to uda? Jak się skończy ta historia.
Czytałam tę część z zapartym tchem. Muszę przyznać że polubiłam głównych bohaterów i cały ten świat stworzony przez autorkę. Opowieść pełna emocji od szczęścia, radości, po strach, smutek, poczucie straty, cierpienie.
Szkoda że to już ostatni tom. Czekam na kolejne powieści autorki.
Dziękuję za możliwość przeczytania tej książki.

Piekielna Żona to trzeci tom powieści o losach Letty, która przybyła do Czerwonego Królestwa by udając królową Yenisey. W tej części mamy wiele zwrotów akcji. Dużo się dzieje. Letta i Aiden są zakochani i cieszą się swoją miłością. Zostają sami bo król Domhan wyjeżdża na czas zimy do królestwa Zielonych. Niestety wraca bez zapowiedzi i dowiaduje się że jego ciężarna żona...

W Królestwie Czerwonym zapada zima. Letha jest bardzo szczęśliwa, ponieważ tęskniła za zimą, śniegiem, za ojczyzną. Domhan w tym czasie wyjechał do Królestwa Zielonych, aby tam spędzić ten czas, którego tak bardzo nienawidził. Letha i Aidan postanowili się sobą nacieszyć, a przy okazji zaplanować bunt. Kenneth również korzysta, aby być jak najbliżej ukochanej. Niestety nie mówi o tym, że się zakochał nawet Aidanowi. Na nieszczęście król Domhan wraca wcześniej i sprawy bardzo się komplikują, do tego stopnia, że Kenneth i Rosebud zostają wtrąceni do lochów i skazani na śmierć... Ale czy Aidanowi uda się ich uratować ? Letha i Aidan poznają także datę swojego ślubu oraz tajemnicę Domhana, która zaważy na powodzeniu ich planów...

Czy plan obalenia rządów Domhana się powiedzie?
Czy Letha i Aidan wyjdą z tego cało?

Co tam się ...🤯🤯🤯 Przyznam, że niejednokrotnie cisnęły mi się różne słówka na język podczas czytania tej części 🤭 Nie wspomnę o tym, że miałam ochotę cisnąć książką o ścianę, ale przypomniałam sobie, że to czytnik 😅 Nie myślcie, że to był negatywny odruch o nieeee! Takiej książki mi było trzeba, no nie mogłam skończyć czytać, chciałam żeby to trwało i trwało 🥰 Oczywiście nocka była zarwana, bo przecież jeszcze tylko jeden rozdział 🤭ale warto było się nie wyspać. Emocje w niektórych momentach sięgały zenitu, a serce biło szybciej by za chwilę się zatrzymać. Przyznam szczerze, że smutno mi, iż to już koniec historii Aidana i Lethii, ale jak ona się zakończyła tego Wam nie zdradzę 😉

Droga Autorko, ja poproszę więcej takich książek spod Twojego pióra 😁

W Królestwie Czerwonym zapada zima. Letha jest bardzo szczęśliwa, ponieważ tęskniła za zimą, śniegiem, za ojczyzną. Domhan w tym czasie wyjechał do Królestwa Zielonych, aby tam spędzić ten czas, którego tak bardzo nienawidził. Letha i Aidan postanowili się sobą nacieszyć, a przy okazji zaplanować bunt. Kenneth również korzysta, aby być jak najbliżej ukochanej. Niestety nie...

Pierwszy tom mnie zaintrygował przez pomysł, główną bohaterkę oraz slow burn. Drugi tom jest moim ulubionym przez relacje Lethy z Aidanem i to jak muszą walczyć o swoje. Z kolei trzeci tom trochę mnie rozczarował.

To co jest bardzo na plus to wciąż relacja głównych bohaterów. Autorka pokazuje jak ważna jest komunikacja w związku. Przez pierwszą połowę książki napięcie było ciekawie prowadzone i ciągle coś się działo. Niestety było nieco za dużo komplikowania wydarzeń jak na mój gust. Niektóre śmierci chyba były wprowadzone tylko, żeby zszokować (wywołało to we mnie emocje, ale czy naprawdę było to potrzebne?) i ostatnia bitwa nie było wiarygodna. Jeszcze jednym zarzutem jest ojciec Aidana, wcześniej pokazany jako bezwzględny i zły, a tutaj rozkapryszony i rozchwiany.

Zamknięcie historii mogłoby być lepsze, a tak wyszło tylko okej. Szkoda, że nie było więcej swiatotwórstwa jak i skupienia na magii. Cieszę się, że wiem jak skończyły sie losy głównych bohaterów i mimo potknięć będę czekać na dalszą twórczość autorki :)

Pierwszy tom mnie zaintrygował przez pomysł, główną bohaterkę oraz slow burn. Drugi tom jest moim ulubionym przez relacje Lethy z Aidanem i to jak muszą walczyć o swoje. Z kolei trzeci tom trochę mnie rozczarował.

To co jest bardzo na plus to wciąż relacja głównych bohaterów. Autorka pokazuje jak ważna jest komunikacja w związku. Przez pierwszą połowę książki napięcie...

Nie mogłam się doczekać finału tej powieści. Muszę przyznać, że polubiłam bohaterów stworzonych przez Klaudię Gregorczyk. Początek książki jest spokojny, ponieważ Letha i Aidan mogą się sobą nacieszyć. Podobały mi się sceny, w których pokazywali jak bardzo im na sobie zależy. Czasami jednak odnosiłam wrażenie, że w kółko mówią to samo. Wydawało mi się, że w niektórych momentach główna bohaterka była ślepo zapatrzona w Aidana. Przez co jej decyzje nie do końca były dla mnie zrozumiałe.

Akcja jest wartka, pojawia się dużo niespodziewanych zwrotów akcji. Z pewnością nie mogę napisać, że jest przewidywalna. Wielu wydarzeń się nie spodziewałam, a niektóre złamały moje serduszko. Autorka w ciekawy sposób poprowadziła intrygi. Żałuje, że niektóre wątki nie zostały bardziej rozwinięte.

Tym co, najbardziej mi się podobało w tej pozycji, to relacje między postaciami. Nie tylko te miłosne, ale również przyjacielskie.

Uważam, że zakończenie było przemyślane i jestem usatysfakcjonowana z takiego obrotu wydarzeń.

Nie mogłam się doczekać finału tej powieści. Muszę przyznać, że polubiłam bohaterów stworzonych przez Klaudię Gregorczyk. Początek książki jest spokojny, ponieważ Letha i Aidan mogą się sobą nacieszyć. Podobały mi się sceny, w których pokazywali jak bardzo im na sobie zależy. Czasami jednak odnosiłam wrażenie, że w kółko mówią to samo. Wydawało mi się, że w niektórych...

Niestety, ale ta książka to kompletna porażka. Autorka stworzyła postacie, które są płaskie i pozbawione sensu, działające zupełnie bez logiki czy głębi. Opis polityki jest tak niewiarygodny, że trudno uwierzyć, aby ktokolwiek przedstawiony w tej powieści miał choćby najmniejsze szanse na panowanie nad królestwem. Wątki miłosne pojawiają się jakby na siłę. To był jeden z tych rzadkich momentów, kiedy czytanie książki sprawiało mi prawdziwą trudność.

Niestety, ale ta książka to kompletna porażka. Autorka stworzyła postacie, które są płaskie i pozbawione sensu, działające zupełnie bez logiki czy głębi. Opis polityki jest tak niewiarygodny, że trudno uwierzyć, aby ktokolwiek przedstawiony w tej powieści miał choćby najmniejsze szanse na panowanie nad królestwem. Wątki miłosne pojawiają się jakby na siłę. To był jeden z...

Dłuższa niż być powinna przez masę drobnostek, które można było pominąć, przez co niezwykle skomplikowana sytuacja pędziła za szybko na końcówce.
Też całą moja sympatia do bohaterów zgasła. W tym tomie byli wyjątkowo tępi i irytujący.

Dłuższa niż być powinna przez masę drobnostek, które można było pominąć, przez co niezwykle skomplikowana sytuacja pędziła za szybko na końcówce.
Też całą moja sympatia do bohaterów zgasła. W tym tomie byli wyjątkowo tępi i irytujący.

Wow! To się nazywa zakończenie!

Szalone i rozdzierające serce zwroty akcji, niepewność kiedy w końcu tajemnica wyjdzie na jaw i cudowny romans.
Mieszanka, która nie pozwala się oderwać. Ja nie mogłam przestać słuchać, nawet jeśli wolałam poprzednią lektorkę.

Serię zamierzam kupić i przeczytać, zobaczymy czy dalej będę w niej tak zakochana 😆 ale na półki musi trafić!
I pewnie jakbym chciała dałabym radę się przyczepić do szczegółów, ale po co? Bawiłam się świetnie, nic mnie nachalnie nie gryzło, więc nie ma co drążyć 😁

Wow! To się nazywa zakończenie!

Szalone i rozdzierające serce zwroty akcji, niepewność kiedy w końcu tajemnica wyjdzie na jaw i cudowny romans.
Mieszanka, która nie pozwala się oderwać. Ja nie mogłam przestać słuchać, nawet jeśli wolałam poprzednią lektorkę.

Serię zamierzam kupić i przeczytać, zobaczymy czy dalej będę w niej tak zakochana 😆 ale na półki musi trafić!
I...

Ogólnie dużo spoilerów
Ewidentnie z każdym tomem akcja robiła się coraz mniej logiczna.
*Najbardziej rzuciło mi się w oczy to kiedy król czerwonych przez cały chyba 1 tom gadał jak to nie zabije Lethy zaraz po urodzeniu dziecka, a tutaj nagle zabije ją gdy będzie mieszała jego wnukowi w głowie,
*Aidan zaciął się jak stara płyta na haśle „nie pozwolę cię skrzywdzić” ( ja rozumiem baby nie pozwoli skrzywdzić, ale jak to tylko przyjaciel to będzie mu ciężko jak już umrze)
*Dohman na tyle na ile był przedstawiony w poprzednich tomach wydawał się totalnie bezkompromisowy i okrutny, a tutaj po akcji z pojedynkiem upił się i stwierdził, że przegrana Aidana jest wystarczającą karą i tyle (?),
Mogłabym dalej wymieniać co tu dla mnie nie ma sensu, biorąc pod uwagę informacje z poprzednich tomów, ale to są te które najbardziej mi się rzuciły w oczy.
Po Piekielnej narzeczonej oczekiwałam jakiegoś rozwinięcia świata, bo osobiście uwielbiam motywy z żywiołami etc. a tutaj w sumie nic nie wiem no nawet np. Jakie są zwyczaje czerwonych (poza tym, że wszyscy u władzy są źli, ale poddani jak poddani są różni, tyle że głodują).
Podium absurdu przyjmuje jednak panoszenie się po całym pałacu wszystkich i wszędzie. No poważnie, po pierwszym tomie gdzie czułam ciągle delikatny dreszczyk, bo to dwór, ściany mają uszy, ktoś może komuś donieść i tak dalej. Tutaj jednak nie musimy się niczym przejmować, bo każdy krzyczy na prawo i pewno „Letha, Letha” (bo to nie było tak, że tylko nielicznie mieli wiedzieć jak się nazywa?). Gwardziści wchodzący do prywatnych komnat królowej?E tam to normalne w naszych stronach.

Podsumowując, liczyłam na coś na podobnym poziomie do 1 tomu, bo ten skradł moje serduszko i nie mogłam się doczekać do czego nas poprowadzi akcja.
4/10 z czystego sentymentu do 1 tomu

Ogólnie dużo spoilerów
Ewidentnie z każdym tomem akcja robiła się coraz mniej logiczna.
*Najbardziej rzuciło mi się w oczy to kiedy król czerwonych przez cały chyba 1 tom gadał jak to nie zabije Lethy zaraz po urodzeniu dziecka, a tutaj nagle zabije ją gdy będzie mieszała jego wnukowi w głowie,
*Aidan zaciął się jak stara płyta na haśle „nie pozwolę cię skrzywdzić” ( ja...