Lepiej. Zapiski chirurga o efektywności medycyny

Wiedziałam czego mogę się spodziewać, bo czytałam "Komplikacje" tego autora, więc nie czuję niedosytu. Niektóre rozdziały wzbudziły moją ciekawość m.in. ten dotyczący mukowiscydozy i cesarskiego cięcia. Momentami książka mnie nużyła. Nie jest to pozycja wybitna, znam o wiele lepsze, zapewne nie przeczytałabym jej kolejny raz, ale pod względem całokształtu zasługuje na solidne 7,5/10.

Wiedziałam czego mogę się spodziewać, bo czytałam "Komplikacje" tego autora, więc nie czuję niedosytu. Niektóre rozdziały wzbudziły moją ciekawość m.in. ten dotyczący mukowiscydozy i cesarskiego cięcia. Momentami książka mnie nużyła. Nie jest to pozycja wybitna, znam o wiele lepsze, zapewne nie przeczytałabym jej kolejny raz, ale pod względem całokształtu zasługuje na...

Szczerze, wynudzilam się. Jakby zestawienia pracownika administracji. O medycynę ledwo się ociera. Jestem rozczarowana. Jedyny ciekawy rozdział dotyczy cesarskich cięć.
Męcząca ta lektura, i nie tylko mi - patrząc na opinie innych czytelników - przeszkadzała megalomania i wielka zarozumiałość autora. Raczej nie sięgnę po jego kolejne grafomańskie wytwory.

Szczerze, wynudzilam się. Jakby zestawienia pracownika administracji. O medycynę ledwo się ociera. Jestem rozczarowana. Jedyny ciekawy rozdział dotyczy cesarskich cięć.
Męcząca ta lektura, i nie tylko mi - patrząc na opinie innych czytelników - przeszkadzała megalomania i wielka zarozumiałość autora. Raczej nie sięgnę po jego kolejne grafomańskie wytwory.

Pasjonująca relacja systemu medycyny amerykańskiej na przykładach intrygujących ale napisanych maksymalnie obiektywnie. Polecam bo rzecz często przypomina udręki polskich pacjentów.

Pasjonująca relacja systemu medycyny amerykańskiej na przykładach intrygujących ale napisanych maksymalnie obiektywnie. Polecam bo rzecz często przypomina udręki polskich pacjentów.

Jest to moja druga styczność z Atulem Gawande i choć ta pozycja nie podobała mi się tak jak "Śmiertelni", głównie przez wzgląd na swoją tematykę, to z chęcią polecam ją każdemu. Autor naprawdę świetnie pisze i ma poczucie humoru (kto by pomyślał?),przez co często zdarzyło mi się wybuchać śmiechem wśród zdziwionych min współpasażerów w pociągu. Jednak równie często z powodu dostarczonych emocji musiałam odłożyć książkę i wrócić do niej za jakiś czas. Z pewnością pomimo swojej formy luźnych opowiadań momentami nie jest to łatwa lektura, gdyż autor przedstawia własne porażki i pomyłki, bądź przytacza te popełniane przez innych lekarzy, zastanawia się, co można było zmienić, a jak pewne kwestie nie powinny wyglądać. Lecz w końcu kto byłby zainteresowany poznawaniem wyidealizowanych obrazów, czy przedzieraniem się przez zapiski autora będącego lekarzem o wielkim mniemaniu o sobie i własnej nieomylności?

Jest to moja druga styczność z Atulem Gawande i choć ta pozycja nie podobała mi się tak jak "Śmiertelni", głównie przez wzgląd na swoją tematykę, to z chęcią polecam ją każdemu. Autor naprawdę świetnie pisze i ma poczucie humoru (kto by pomyślał?),przez co często zdarzyło mi się wybuchać śmiechem wśród zdziwionych min współpasażerów w pociągu. Jednak równie często z...

Dobra lektura dla wszystkich a szczególnie dla młodzieży przyszło-lekarskiej :-)

Dobra lektura dla wszystkich a szczególnie dla młodzieży przyszło-lekarskiej :-)

Co prawda w realiach Stanów Zjednoczonych, a jednak ciekawie o służbie zdrowia, o dylematach moralnych, o ograniczeniach jakie mamy my ludzie i my lekarze. Gawande pisze bardzo ciekawie, naprawdę skłania do refleksji a przy okazji porusza oczywiste tematy, jak np.zakarzenia szpitalne czy porody, o których na codzień nie myślimy, a w funkcjonowaniu których można coś zmienić na lepsze. Zawsze można lepiej. Polecam.

Co prawda w realiach Stanów Zjednoczonych, a jednak ciekawie o służbie zdrowia, o dylematach moralnych, o ograniczeniach jakie mamy my ludzie i my lekarze. Gawande pisze bardzo ciekawie, naprawdę skłania do refleksji a przy okazji porusza oczywiste tematy, jak np.zakarzenia szpitalne czy porody, o których na codzień nie myślimy, a w funkcjonowaniu których można coś zmienić...

Jestem studentem medycyny. Przede mną jeszcze półtora roku gromadzenia podstawowej, ogólnej, medycznej wiedzy. Potem rok stażu, państwowy egzamin i przynajmniej 5 lat specjalizacji. Być może za kilka lat któremuś z Was na podstawie przeprowadzonego wcześniej wywiadu i badania zalecę hospitalizację. Będę się starał postawić diagnozę i wdrożyć leczenie. To, czy i jak szybko, wrócicie do zdrowia będzie zależało nie tylko od pochłoniętej przeze mnie wiedzy, ale przede wszystkim od tego jak dokładnie będę chciał Was wysłuchać, czy za każdym razem przed kontaktem umyję ręce, założę rękawiczki, zmęczony 15. godziną pracy zwrócę należytą uwagę na zgłaszany przez któregoś z Was objaw. Nie oszukujmy się. Pewnie nie raz machnę rękę, nie raz powiem, że Pan Nowak znowu narzeka choć nic poważnego mu się nie dzieje. Ja, mój kolega z dyżurki, pielęgniarka czy jakikolwiek inny członek medycznego zespoły zapomni przed wkłuciem zdezynfekować skórę, albo raz lub dwa nie zmierzy ciśnienia. W znakomitej większości przypadków na szczęście niczego to nie zmieni, ale w jednym, dwóch brak zachowania codziennej staranności, niezrobienie jakiejś banalnej, rutynowej czynności doprowadzić może do tragedii …

Czy da się temu zapobiec? Jak działać, by przez głupi, łatwy do uniknięcia błąd komuś nie zaszkodzić? Co robić by opieka nad pacjentami była bardziej efektywna? Mamy ciągle zbyt małą wiedzę, by skutecznie pomagać pacjentom, czy nie potrafimy dobrze wykorzystać tego, co już wiemy?

Gawande w swojej książce prowadzi nas przez wszystkie te pytania znajdując na nie odpowiedzi. W swoim charakterystycznym stylu, niezwykle szczerze i bez zbędnej kokieterii przedstawia problemy współczesnej opieki medycznej. Problemy, które sam zna od podszewki. W przeciwieństwie do wielu lekarzy Atul Gawande nie patrzy na własne środowisko, profesję i szpitalną rzeczywistość przez pryzmat swojego ego. Dzięki temu czytelnik czuje, że nie jest mu sprzedawana bajka o kolejnych heroicznych lekarzach, ale przedstawiany problem, wobec którego warto wypracować własne stanowisko.

Kilka poruszanych w książce aspektów naprawdę mnie zaciekawiło. Choćby systematyczne prowadzenie i publikacja oceny pracy ośrodków medycznych. Oczywistym jest, że nie każdy szpital osiąga takie same wyniki, nie w każdym pracują tak samo dobrzy lekarze. Czy nie chcielibyście wiedzieć jak skuteczny w leczeniu jest szpital, do którego zostajecie przyjmowani? Czy publikacja takich ocen nie byłaby motywacją dla jednostek z końca rankingowej listy, a zarazem szansą dla najlepszych ośrodków do dzielenia się wypracowanymi osiągnięciami? Mam nadzieję, że dożyję czasów kiedy takie zestawienia będą publikowane tak powszechnie, jak dziś wyniki uczniów poszczególnych szkół w ogólnokrajowych egzaminach.

Choć autor po raz kolejny nie zawodzi, opowieść jak zwykle prowadzi w sposób niezwykle wciągający i ciekawy, używa prostego, a zarazem atrakcyjnego języka, (a przecież nie jest to kryminał tylko książka o systemie opieki zdrowotnej),to trudno nie odnieść wrażenia, że tym razem Gawande swój tekst kieruje głównie do osób związanych z służbą zdrowia. O ile „Komplikacje” i „ Śmiertelni” (dwie pozostałe książki autora) są skierowane do każdego czytelnika, o tyle tutaj przekaz wydaje się być bardziej sprofilowany. Nie ulega jednak wątpliwości, że korzyść z przeczytania książki odniosą wszyscy czytelnicy. Przedstawione bowiem rozwiązania zastosować można w każdej, zawodowej branży, albo po prostu w codziennym życiu.
Nie pozostaje zatem nic innego jak zachęcić do lektury!

Jestem studentem medycyny. Przede mną jeszcze półtora roku gromadzenia podstawowej, ogólnej, medycznej wiedzy. Potem rok stażu, państwowy egzamin i przynajmniej 5 lat specjalizacji. Być może za kilka lat któremuś z Was na podstawie przeprowadzonego wcześniej wywiadu i badania zalecę hospitalizację. Będę się starał postawić diagnozę i wdrożyć leczenie. To, czy i jak szybko,...

"Lepiej" czytałam bardzo długo, bo kilka miesięcy. Przez większość lektury strasznie się męczyłam i myślałam, że nie uda mi się dotrwać do końca. Podejrzewam, że przyczyną tego jest zbyt duża ilość suchych faktów, za dużo liczb, danych zawartych w książce. Nie mniej jednak kilka rozdziałów było naprawdę ciekawych i wyciągnęłam z nich sporo interesujących informacji, o których wcześniej nie miałam pojęcia.

"Lepiej" czytałam bardzo długo, bo kilka miesięcy. Przez większość lektury strasznie się męczyłam i myślałam, że nie uda mi się dotrwać do końca. Podejrzewam, że przyczyną tego jest zbyt duża ilość suchych faktów, za dużo liczb, danych zawartych w książce. Nie mniej jednak kilka rozdziałów było naprawdę ciekawych i wyciągnęłam z nich sporo interesujących informacji, o...

Autor m.in. podkreslal znaczenie mycia rak. Gdyby wszyscy chcieli robic to „ lepiej” moze byloby teraz inaczej

Autor m.in. podkreslal znaczenie mycia rak. Gdyby wszyscy chcieli robic to „ lepiej” moze byloby teraz inaczej

Ciekawa. Opis medycyny jako dziedziny wciąż ulepszanej.

Ciekawa. Opis medycyny jako dziedziny wciąż ulepszanej.