Dobić dziada

Ponowna lektura po kilku latach jedynie pogłębia mój niesmak, nudne, słabo napisane, brzydkie i kompletnie nietrzymające się kupy.
Nie warto.

Ponowna lektura po kilku latach jedynie pogłębia mój niesmak, nudne, słabo napisane, brzydkie i kompletnie nietrzymające się kupy.
Nie warto.

Recycling już wydanych wcześniej opowiadań (druga połowa pozycji) i ich komiksowca interpretacji (pierwsza połowa tomu) z niewielkimi dodatkami (chyba jedna króciutka historia jest nowa i jedno już opublikowane opowiadanie zostało nieco wydłużone). Miłośnicy opowiadania znają, więc nie muszą ich ponowie czytać a komiksy fabularnie nikogo nie zaskoczą. Czy przyciągnie nowych czytelników? Wątpię, bo choć kreska dobrze dobrana pod świat Wędrowycza, jest zwyczajnie brzydka i może odrzucać. Chyba tylko dla najwytrwalszych miłośników uniwersum, co muszą koniecznie mieć wszystko z serii.

Recycling już wydanych wcześniej opowiadań (druga połowa pozycji) i ich komiksowca interpretacji (pierwsza połowa tomu) z niewielkimi dodatkami (chyba jedna króciutka historia jest nowa i jedno już opublikowane opowiadanie zostało nieco wydłużone). Miłośnicy opowiadania znają, więc nie muszą ich ponowie czytać a komiksy fabularnie nikogo nie zaskoczą. Czy przyciągnie nowych...

Opowiadania bardzo dobre. Grafika zupełnie nie w moim guście.

Opowiadania bardzo dobre. Grafika zupełnie nie w moim guście.

Osobiście jestem fanką Wędrowycza jak i jego twórcy :) przeczytałam wszystko co się dało - buszując po internecie w poszukiwaniu informacji o nowym tomie, natknęłam się na "Dobić Dziada" co mnie wielce zaskoczyło a i zarazem uradowało :) Niestety moja radość ustępowała niesmakowi: cena nie schodzi poniżej 50zł (nie wiem dlaczego ludzie uważają, że produkt jest ciężko dostępny - łatwo ale tylko w takiej cenie). W końcu udało się wypożyczyć z biblioteki.
Niesmak się pogłębia: komiks to fragmenty różnych opowieści, jak dla mnie to nie do końca jasno zrobionych. Straszny miks, niestety kreska Łaski nie przypadła mi do gustu w najmniejszym calu.
Jak dla mnie bezsensowne powielanie. Liczyłam na nowe przygody - niestety.
Pozycja jest dobra dla osób, które chciałyby zobaczyć graficzną wersję książek.

Osobiście jestem fanką Wędrowycza jak i jego twórcy :) przeczytałam wszystko co się dało - buszując po internecie w poszukiwaniu informacji o nowym tomie, natknęłam się na "Dobić Dziada" co mnie wielce zaskoczyło a i zarazem uradowało :) Niestety moja radość ustępowała niesmakowi: cena nie schodzi poniżej 50zł (nie wiem dlaczego ludzie uważają, że produkt jest ciężko...

To jest szalone, absurdalne, a jednak wciąga. Gdy polubimy taką konwencję, czeka nas ubaw po pachy. Wyjątkowo szybko przestają razić dziwaczne, czy wręcz "brzydkie" słowa, rubaszny humor. I kibicujemy Jakubowi egzorcyście, kupujemy jego kodeks honorowy i kodeks wartości. Choć na pewno nie przerzucę się na bimber czy Perłę!!!

To jest szalone, absurdalne, a jednak wciąga. Gdy polubimy taką konwencję, czeka nas ubaw po pachy. Wyjątkowo szybko przestają razić dziwaczne, czy wręcz "brzydkie" słowa, rubaszny humor. I kibicujemy Jakubowi egzorcyście, kupujemy jego kodeks honorowy i kodeks wartości. Choć na pewno nie przerzucę się na bimber czy Perłę!!!

Ciekawa pozycja dla fanów serii. Niezłe i klimatyczne rysunki oddające ducha opowieści. Jednak czegoś zabrakło. Niemniej mam nadzieje, ze powstanie kolejna tego typu pozycja tym razem moze o inkwizytorze.

Ciekawa pozycja dla fanów serii. Niezłe i klimatyczne rysunki oddające ducha opowieści. Jednak czegoś zabrakło. Niemniej mam nadzieje, ze powstanie kolejna tego typu pozycja tym razem moze o inkwizytorze.

Moją opinię tradycyjnie możecie przeczytać również na blogu "Zapiskowym" pod adresem:
http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2013/11/dobic-dziada-mission-impossible.html#more


Są na świecie białe kruki. Tak sporadycznie spotykane, że można się na nie czaić tygodniami, miesiącami, niekiedy latami. Takim właśnie unikatem jest komiks "Dobić Dziada" autorstwa Andrzeja Pilipiuka i Andrzeja Łaskiego wydany z ramienia Fabryki Słów. O ile już gdzieś się pojawi, osiąga niemal astronomiczne ceny.
Dlatego też wolałam poczekać. Bo choć uwielbiam bimbrownika i egzorcystę rodem z Wojsławic, to studencki budżet nie zawsze nagnie się do niemożliwości. Zwlekałam, zwlekałam, aż na horyzoncie pojawił się Mariusz, który dobrotliwie mi ten komiks pożyczył.

Nie wiem czy wśród miłośników fantastyki jest ktoś, komu musiałabym przedstawiać Jakuba Wędrowycza. Jest on głównym bohaterem siedmiu (stan na koniec roku 2013) zbiorów opowiadań wydanych przez Fabrykę Słów. Jego wizerunkiem ozdobiono również Notes Wędrowycza, przewijał się przez trylogię o kuzynkach Kruszewskich, jego wnuk jest jednym z bohaterów "Norweskiego dziennika", gdzie również wspomniany jest niepokorny dziadek z Wojsławic.

Z okazji dziesięciolecia wydawnictwa Fabryka Słów w roku 2011 na rynku pojawił się jeszcze jeden produkt spod znaku Jakuba Wędrowycza - komiks "Dobić Dziada". Muszę przyznać, że zaserwowany w ciekawy sposób - format zbliżony o A4, twarda oprawa, szyty, w środku dwa gatunki papieru. Po prostu cud, miód i orzeszki - z pewnością będzie w stanie parę ładnych lat na półce postać bez obaw, że gdzieś się klej wykruszy.

Zawiera on mnóstwo komiksowych historyjek powiązanych ze słynną sagą Andrzeja Pilipiuka. Rozpoczyna się niewinnie - od kłótni mieszkańców wioski z Markiem, kuzynem Andrzeja Pilipiuka (dłoń "Największego grafomana" została uchwycona na kadrach),który wykupił od nich część budynków gospodarczych i postawił na swojej posesji. I nie byłoby sprawy, gdyby nowo powstałej w wyniku tych operacji wsi nie nazwał Wędrowyczowem. I na domiar złego wychodzi, że zmartwychwstał Semen.
Poza tym czytelnicy serii o wojsławickim bimbrowniku będą mieli szanse ujrzeć znane im z opowiadań historie - między innymi o wampirzym hrabim, czy też o posągu pragnącym krwi odnalezionym przez jednego z Bardakowego plemienia.

Komiks składa się z 64 plansz w formacie A4 wydrukowanych w pełnym kolorze na wysokiej jakości papierze.
Nie jestem zwolenniczką kreski pana Andrzeja Łaskiego, a jednak nie wyobrażam sobie, by nad komiksem pracował ktoś inny. Wykreowany przez niego egzorcysta wpił mi się w moją świadomość na tyle, że wiele innych kreacji po prostu mi nie pasuje.
Niekiedy sprawiający wrażenie niestarannego (z pozoru - kolory nie wychodzą za linię) rysunek jest po prostu świetny.
W komiksie przeszkadzał mi jedynie odlot posterunkowego Birskiego przejawiający się odwróceniem planszy komiksowej o 180 stopni.

Kolejna część albumu to stylizowany na gazetę dodatek "Niski Gumofilec" zawierający znane czytelnikom opowiadania: "Hrabia" (Z "Kronik Jakuba Wędrowycza"),"Okazja" (z "Czarownika Iwanowa"),"Reprywatyzacja" (z "Weźmisz czarno kure..."),"Hiena" (z "Zagadki Kuby Rozpruwacza", publikowane także w "Feniksie" pod koniec lat 90'tych),"Czortek" (z "Wieszać każdy może"),a także "Ostatnia posługa" (z "Homo Bimbrownikus"). Niestety brak tu jakiegokolwiek opowiadania, które mogłoby powstać specjalnie na dziesięciolecie Fabryki Słów i jako perła w koronie zostać umieszczone w tym zbiorze. "Ogłoszenia drobne" też się powtarzają. Owszem, jest przepis na hot-doga, horoskop i sylwetka Andrzeja Pilipiuka, ale to zostało fanom sprzedane po raz drugi - w formie wspomnianego przeze mnie wcześniej "Notesu...", który wpadł mi do rąk wcześniej (jedyny argument czemu go kupiłam).
Fajnym akcentem natomiast jest komentarz Andrzeja Łaskiego na temat komiksu o Jakubie Wędrowyczu.
Wspominałam także o dziesięcioleciu wydawnictwa jako okazji, dla której uczczenia wypuszczono ten komiks. Stosowny artykuł w "gazecie" również się znajduje - historia uporu i sukcesu. Do tego, jeśli kogoś ominęła informacja, może dowiedzieć się co nieco o internetowym sklepie wydawnictwa.

Szczerze się przyznam - oczekiwałam po tym komiksie czegoś więcej. Andrzej Pilipiuk przy każdym zbiorze opowiadań o wojsławickim bohaterze daje z siebie wszystko, stara się przedstawić coś nowego (różne fani mają na ten temat opinie, ja natomiast prozę tego "grafomana" lubię). Tutaj fan niewiele tych nowości otrzymuje. I chociaż przekrwione oczka Jakuba tak szczerze spoglądają z okładki, a sam tytuł prowokuje (u mnie wywołał reakcję związaną z tytułem pewnego filmu),to jednak nie żal mi, że nie przybankrutowałam na tę publikację i utwierdziłam się w przekonaniu, że nie będę płacić za ten komiks astronomicznych cen w antykwariatach - bo plansze komiksowe naprawdę fajne, ale reszta nie porywa.

Moją opinię tradycyjnie możecie przeczytać również na blogu "Zapiskowym" pod adresem:
http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2013/11/dobic-dziada-mission-impossible.html#more


Są na świecie białe kruki. Tak sporadycznie spotykane, że można się na nie czaić tygodniami, miesiącami, niekiedy latami. Takim właśnie unikatem jest komiks "Dobić Dziada" autorstwa...

Ciekawy pomysł na reklamę, tylko dlaczego 70zl...

Ciekawy pomysł na reklamę, tylko dlaczego 70zl...

Zabawny komiks oraz napisana jako gazeta. Inspirujące przepis, a najbardziej na Hot Doga ;))

Zabawny komiks oraz napisana jako gazeta. Inspirujące przepis, a najbardziej na Hot Doga ;))

Na pierwszy rzut oka wydanie piękne, cudne, kolorowe i na porządnym papierze. Na drugi rzut oka, fajny pomysł, ilustrowane przygody czołowego polskiego egzorcysty, a potem jeszcze numer gazety "Niski gumofilc". Kolejny rzut oka i pierwsze rozczarowanie, komiksy, to po prostu ilustrowane opowiadania, które pojawiają się w zbiorach opowiadań o Wędrowyczu. Po tym jak przebrniemy przez komiks dochodzimy do gazety. Tam czeka na nas kolejne rozczarowanie, czyli po prostu wcześniej przeczytany komiks, w formie opowiadań. Mimo to książka szokuje, szokuje głównie za sprawą swojej ceny... 65 złotych za 45minut PRZYPOMNIENIA sobie kilku (moim zdaniem słabszych) opowiadań o wojsławickim menelu, to zdecydowanie za dużo, nawet w tak przyjemnej dla oka i pomysłowej formie. Za te pieniądze można mieć dwie nowe książki.
Jednym słowem jestem rozczarowany. Spodziewałem się powiewu nowości, a dostałem stary, odgrzewany kotlet, przyozdobiony bukietem sałatek i położony na nowym talerzyku.

Na pierwszy rzut oka wydanie piękne, cudne, kolorowe i na porządnym papierze. Na drugi rzut oka, fajny pomysł, ilustrowane przygody czołowego polskiego egzorcysty, a potem jeszcze numer gazety "Niski gumofilc". Kolejny rzut oka i pierwsze rozczarowanie, komiksy, to po prostu ilustrowane opowiadania, które pojawiają się w zbiorach opowiadań o Wędrowyczu. Po tym jak...