"W ciemności grobu" – powieść jednego z najważniejszych pisarzy XX wieku.

W gwarnych, kolorowych meksykańskich miasteczkach, na piaszczystych bezdrożach, nad którymi kołują sępy, w podrzędnych cantinas, przy wtórze hałaśliwej pasady, w oparach tequili i mezcalu twórca toczy walkę z samym sobą, zmaga się ze sztuką i własnym przeznaczeniem.

Wydana pośmiertnie powieść, oparta o ponad 700 stron swoistego literackiego dziennika, zapisków z podróży do Meksyku w 1945 roku, to zmagania głównego bohatera Sigbjørna Wildernessa z odpowiedzialnością za swoją tragiczną przeszłość, a zarazem za sztukę. Porte-parole pisarza odkrywa przed czytelnikiem fascynujący świat twórcy, którego nemezis stanowi alkohol i ojczyzna prekolumbijskich cywilizacji.

Poszukiwanie sensu w bezsensie i przesądne odnajdywanie odniesień do przeszłości, przewijają się nieustannie w długich monologach wewnętrznych bohatera. Wszechobecny alkohol, poetycko opisywany przez Wildernessa, jest zaś tłem i próbą ucieczki przed natrętnymi myślami, ale jednocześnie staje się dla nich paliwem i nie daje ukojenia

"W ciemności grobu" jest powieścią o powieści, a także o samym burzliwym procesie twórczym.