„Wspólny pokój” Zbigniewa Uniłowskiego to autobiografia młodego pisarza, napisana w Warszawie, przy ulicy Nowiniarskiej 2, w mieszkaniu matki Stanisława Ryszarda Dobrowolskiego. Bohaterami powieści są koledzy Uniłowskiego, członkowie grupy poetyckiej Kwadryga: Stanisław Ryszard Dobrowolski – Zygmunt Stukonis i Stanisław Maria Saliński – Dziadzia. Sam Uniłowski występuje jako Lucjan Salis, główny bohater, który właśnie powrócił z Zakopanego. Ma zamieszkać u Stukonisów i powiększyć grono lokatorów, do których należą Felicja Stodulska, pracująca w sklepie z wędlinami, Teodozja Mokucka, która uczy się na akuszerkę, a także student Józef, pochodzący z Rosi na Kresach Wschodnich, który poświęcił się agronomii. Dzieli on pokój z bratem Zygmunta, Miećkiem, chodzącym do szkoły chemicznej. Kolejnym lokatorem zostaje Dziadzia, czyli Stanisław Krabczyński, który właśnie powrócił z półrocznej podróży morskiej.