Najnowsze artykuły
-
ArtykułyMama poleca: najlepsze książki dla najmłodszych czytelnikówEwa Cieślik19
-
ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński5
-
ArtykułyWyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na czerwiec 2024Anna Sierant1190
-
ArtykułyCzytamy w długi weekend. 31 maja 2024LubimyCzytać451
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Biblioteczka
Filtry
Książki w biblioteczce
[2]
Generuj link
Zmień widok
Sortuj:
Wybrane półki [1]:
Przeczytała:
2023-02-22
2023-02-22
Cykl:
Promyczek (tom 1)
Średnia ocen:
8,2 / 10
7698 ocen
Oceniła na:
10 / 10
Na półkach:
Zobacz opinię (4 plusy)
Czytelnicy: 16092
Opinie: 1334
Zobacz opinię (4 plusy)
Jadę autobusem do pracy. Jest godzina 6.20. Przemierzam ulice Łodzi. W słuchawkach najprawdopodobniej leci kolejny raz ta sama piosenka. Nie obchodzi mnie to.
Jestem tylko ja i Promyczek.
Z niecierpliwością czytam kolejne linijki tekstu, a w moich oczach gromadzą się łzy. Warga mi drży. Chcę płakać. Nie interesują mnie ludzie obok. Ta książka mnie niszczy. Nagle orientuję się, że muszę kończyć i jestem rozczarowana, bo tak bardzo nie chcę zostawiać Promyczka teraz samej.
Wiecie są książki przed którymi się ucieka. W moim wypadku tak było przy "Promyczku". Tytuł kojarzę od dnia premiery, ale nie chciałam jej czytać. Bałam się, że mnie rozczaruje. I wiecie co?
Ta książka to jedna z lepiej napisanych powieści.
Tytułowy Promyczek to Kate, która jest nieprawdopodobną optymistką. Na początku to denerwuje, ale potem zaraża. Chce się być taką Kate w życiu codziennym. Kate nigdy nie narzeka, a nie miała łatwego życia. Na dodatek ma przed światem tajemnicę. Poznanie Kellera to coś o czym marzyła, ale wie, że nie może mieszać mu w głowie...
To bardzo smutna książka, ale piękna. Pokochałam ją całym sercem i żałuję, że pierwszy raz można ją przeczytać tylko raz.
"Kiedy myślisz, że kogoś znasz, ten ktoś się zmienia. Albo ty się zmieniasz. A może ta zmiana jest obustronna. I to zmienia wszystko." ~ Kim Holden, Promyczek, Poznań 2022, s. 422.
Jadę autobusem do pracy. Jest godzina 6.20. Przemierzam ulice Łodzi. W słuchawkach najprawdopodobniej leci kolejny raz ta sama piosenka. Nie obchodzi mnie to.
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toJestem tylko ja i Promyczek.
Z niecierpliwością czytam kolejne linijki tekstu, a w moich oczach gromadzą się łzy. Warga mi drży. Chcę płakać. Nie interesują mnie ludzie obok. Ta książka mnie niszczy. Nagle...