Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo lubię od czasu do czasu przeczytać takie lekkie historie romantyczne, a w przypadku Ali Hazelwood bardzo podoba mi się również dowcip i dialogi, które są na poziomie. Świetna para głównych bohaterów Elsie i Jack -Jack to partner idealny, wspierający, zabawny, wrażliwy i piekielnie inteligentny; Elsie dająca się innym wykorzystywać dobra dusza, chcąca zadowolić innych, niestety przy tym niechcący szufladkująca ludzi(wiadomo, chodzi o Jacka ;)). Trochę działała mi na nerwy.
W powieściach Ali lubię samą historię, jednak sceny se*u i używane słownictwo do jego opisania trochę mnie rażą. Niemniej polecam książkę

Bardzo lubię od czasu do czasu przeczytać takie lekkie historie romantyczne, a w przypadku Ali Hazelwood bardzo podoba mi się również dowcip i dialogi, które są na poziomie. Świetna para głównych bohaterów Elsie i Jack -Jack to partner idealny, wspierający, zabawny, wrażliwy i piekielnie i...

Rozwiń

Zwiń

Wspaniały, kunsztowny klasyk - przeczytany po latach nie traci na swojej wybitności. Ciekawie pokazane losy sióstr Bennet, w których przeplatają się miłości, intrygi, zawiść, zacofanie i czasem głupota. No i na deser Pan Darcy, który zostanie moim ulubieńcem ;)

Wspaniały, kunsztowny klasyk - przeczytany po latach nie traci na swojej wybitności. Ciekawie pokazane losy sióstr Bennet, w których przeplatają się miłości, intrygi, zawiść, zacofanie i czasem głupota. No i na deser Pan Darcy, który zostanie moim ulubieńcem ;)

Świetna część, pochłonęłam ja w 2 dni. Kolejna ciekawa sprawa, która musi rozwiązać Patrik. Choć cała seria o Fjallbace jest pisana schematem, to dłuższa przerwa w jej czytaniu pozwoliła mi znowu ją docenić i cieszyć z tej historii.

Świetna część, pochłonęłam ja w 2 dni. Kolejna ciekawa sprawa, która musi rozwiązać Patrik. Choć cała seria o Fjallbace jest pisana schematem, to dłuższa przerwa w jej czytaniu pozwoliła mi znowu ją docenić i cieszyć z tej historii.

Uwielbiam Perrin. Każda jej historia jest niesamowita, wciąga bez reszty, jej styl mnie urzeka. Autorka skacze w czasie, tu opowie wszystko, tu nie dopowie, a i tak cała powieść jest spójna i pięknie łączy się w całość.
Główny wątek to historia miłości Helene Hel i Luciena. Czekałam w napięciu na to jak się zakończy. Ich losy spisuje Justine - opiekunka w domu opieki dla starszych ludzi. W domu tym jest Helene i zawiązuje się między kobietami więź. Historia Helene przeplata się z historią Justine, młodą kobietą która wcześnie straciła rodziców. Och, to była dla mnie wspaniała uczta. Czytając się uśmiechałam, wzruszałam i tęskniłam za bohaterami. Książkę kocham :)

Uwielbiam Perrin. Każda jej historia jest niesamowita, wciąga bez reszty, jej styl mnie urzeka. Autorka skacze w czasie, tu opowie wszystko, tu nie dopowie, a i tak cała powieść jest spójna i pięknie łączy się w całość.
Główny wątek to historia miłości Helene Hel i Luciena. Czekałam w nap...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna książka, w której mamy niesamowitego faceta (Harry), który nie dość że jest przystojny, to jeszcze sympatyczny, wrażliwy i szczery. Jest i kobieta - Rowan, która nie chce związku, nie potrafi odczytywać znaków i nie docenia mężczyzny, który nosiłby ją na rękach. Historia jak wiele innych, lekka, przyjemna, czasami przesłodzona, czasami irytująca. Pewnie niedługo ją zapomnę

Kolejna książka, w której mamy niesamowitego faceta (Harry), który nie dość że jest przystojny, to jeszcze sympatyczny, wrażliwy i szczery. Jest i kobieta - Rowan, która nie chce związku, nie potrafi odczytywać znaków i nie docenia mężczyzny, który nosiłby ją na rękach. Historia jak wiele ...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna świetna książka Neala Shustermana, choć i tak moim faworytem pozostaną Kosiarze, to i tutaj ten niesamowicie wymyślony świat wciągnął mnie bez reszty. Doceniam kunszt pisarski i sam zamysł, świetni bohaterowie Risa, Connor i Lev, jednak czuję pewien niedosyt, wydaje mi się, że dostałam trochę za mało. Brakowało mi wprowadzenia, które pokazałoby dlaczego w ogóle jest potrzeba rozszczepiania/podzielenia dzieciaków. Poświęcono temu zaledwie ułamek powieści, a wydaje mi się, że szersze wyjaśnienie dlaczego świat poszedł akurat w tym kierunku znacząco wpłynęłoby na mój odbiór. Niemniej jednak z całego serca polecam

Kolejna świetna książka Neala Shustermana, choć i tak moim faworytem pozostaną Kosiarze, to i tutaj ten niesamowicie wymyślony świat wciągnął mnie bez reszty. Doceniam kunszt pisarski i sam zamysł, świetni bohaterowie Risa, Connor i Lev, jednak czuję pewien niedosyt, wydaje mi się, że dost...

Rozwiń

Zwiń

„Pasja życia” to pierwsza powieść w moim życiu, którą przeczytałam jeszcze raz (po 20 latach). Pamiętam, że byłam zafascynowana sztuką Van Gogha i ta powieść wciągnęła mnie bez reszty. Teraz, równie dobrze ją oceniam, choć powiedziałabym, że chciałabym jeszcze więcej, jeszcze bardziej go poznać – nie pogniewałabym się gdyby poświęcono więcej czasu na ostatni rok życia Vincenta, bo mam wrażenie, że pod koniec książki autor znacznie przyspieszył. 600 str, a chciałoby się by trwało dłużej 😊. To świetne studium psychologiczne, ukazujące niesamowite więzi pomiędzy braćmi. Myślę, że ta biografia zadowoli fanów twórczości artysty

„Pasja życia” to pierwsza powieść w moim życiu, którą przeczytałam jeszcze raz (po 20 latach). Pamiętam, że byłam zafascynowana sztuką Van Gogha i ta powieść wciągnęła mnie bez reszty. Teraz, równie dobrze ją oceniam, choć powiedziałabym, że chciałabym jeszcze więcej, jeszcze bardziej go p...

Rozwiń

Zwiń

Jak zawsze przy książkach Lynn Painter dobrze się bawię, uwielbiam jej humor i uważam, że rozmowy głównych bohaterów są prowadzone naprawdę ze smakiem, a niestety dość często w tym gatunku literackim przekroczona jest granica dobrego smaku. Jedynie końcówka była dla mnie słabsza, gdy główni bohaterowie w ogóle nie potrafili ze sobą rozmawiać i zrozumieć oczywistych znaków, ale to tylko mały minusik

Jak zawsze przy książkach Lynn Painter dobrze się bawię, uwielbiam jej humor i uważam, że rozmowy głównych bohaterów są prowadzone naprawdę ze smakiem, a niestety dość często w tym gatunku literackim przekroczona jest granica dobrego smaku. Jedynie końcówka była dla mnie słabsza, gdy główn...

Rozwiń

Zwiń