Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co powiecie na romans, podczas pisania romansu?
Bohaterami tej książki, są autorzy książek.
Ona pisze Kryminały.
On pisze romanse.
Ona została zmuszona, do napisania książki w duecie, ze swoim byłym przyjacielem, na którego nie może patrzeć, a o przebywaniu z nim w jednym pomieszczeniu, przy jednym biurku, nie chce nawet myśleć.
Tak Ona go nienawidzi, on wydaje się, odwzajemniać to uczycie, chociaż jak się przekonacie, on po prostu lubi denerwować Ellie swoim gadaniem.
To historia z gatunku slow burn, czyli nasza cierpliwość i nerwy zostaną wystawione na próbę.
Chyba nie zliczę ile razy, miałam ochotę zmaterializować się w tej historii i potrząsnąć raz Ellie, a raz Theo.
Moim uśmiechom do książki nie było końca, zapewne wyglądałam jak psychopatka, ale podobał mi się ten stan.

Powiem wam, że moje nerwy naprawdę zostały wystawione na próbę, bo wiedziałam więcej niż Ellie i bolało mnie to, że nie widzi, co czuje do niej Theo, albo jest zaślepiona przeszłością.
Z drugiej strony, wiele zostało jej odebrane i niestety nie dostała szansy, żeby zrozumieć, co czuł jej dawny przyjaciel, podziękowania dla babci.
Swoją drogą, babcie w książkach zawsze są fajne, ta nie jest, dlatego cieszę się, że nie ma jej dużo w tej historii, a i tak sporo namieszała.
Relacja między Ellie i Theo jest tak wybuchowa, że nie wiadomo co nas czeka na następnej stornie.
Kiedy byłam team Theo, nagadałam Ellie, jaka to jest głupia i co ona wyczynia, znalazłam się w jakiejś innej rzeczywistości, że miałam ochotę zamordować pewnego autora książek.
Humor w tej książce jest cudny.
Bohaterka naprawdę dużo mówi, czasami mówi co innego niż myśli, no ale przecież nie można tak od razu odsłaniać kart.
🩵Theo jej dorównywał, ich historię się uzupełniały, tak samo, jak wzajemne docinki, jedno nie pozostawało dłużne drugiemu.
Ta historia była cudna i nie żartuję.
Były momentu wzruszenia, byłam zła smutna i szczęśliwa.
Wachlarz emocji gwarantowany, pokochacie tych bohaterów i będziecie się cieszyć z każdej ich wspólnej chwili, a kiedy w końcu nadejdzie ten moment, że zrozumieją, że to jest to, a raczej Ellie w końcu odważy się przyznać do uczuć, odetchniecie z ulgą, bo będziecie blisko popełnienia czynu, o których nie raz wspomina bohaterka, czy też pisze w swoich książkach.
Czy polecam?
Tak, każdemu, kto lubi trochę poczekać, na prawdziwe fajerwerki.

Co powiecie na romans, podczas pisania romansu?
Bohaterami tej książki, są autorzy książek.
Ona pisze Kryminały.
On pisze romanse.
Ona została zmuszona, do napisania książki w duecie, ze swoim byłym przyjacielem, na którego nie może patrzeć, a o przebywaniu z nim w jednym pomieszczeniu, pr...

Rozwiń

Zwiń

Co powiecie na trochę rywalizacji ?
Po raz kolejny wchodzimy do elfickiego świata, który tym razem dzieli się na kilka dworów. Oczywiście tym najmniej znaczącym są ludzie, a niektórzy z nich trafiają do więzienia, za chęć przetrwania w tym okrutnym świecie.
Bohaterką tej książki, jest dziewczyna, która tak naprawdę nie wie, za co skończyła w więzieniu, ponieważ trafiła tam jako dziecko.
Sceny, których byłam świadkiem, były straszne. Głód, chłód, poniżanie, bicie, takie rzeczy to na porządku dziennym w miejscu, w którym była.

Można by pomyśleć, że trafiło się dziewczynie, jak ślepej kurze ziarno, znalazła się w miejscu, o którym nawet nie śniła.
Jednak wszystko, co nastąpiło później, było dalekie do snu.

Została zmuszona do wzięcia udziału w turnieju, dzięki któremu miała zostać żoną, a co z tym się wiąże, także Królowa słońca.
Nie byłoby może w tym nic strasznego, gdyby nie to, że jej przeciwniczkami są fea z wysokich rodów, które od dziecka były przygotowywane do tej roli, ona natomiast miała jeden cel, przetrwać, nie w głowie jej była nauka etykiety, czy historii.

Powiem wam, że ciężko mi napisać cokolwiek, żeby nie popsuć wam zabawy z czytania tej książki, bo to była naprawdę świetna historia.
Czuję się totalnie zmanipulowana, bo nie spodziewałam się tego wszystkiego, co się wydarzyło. Może miałam gdzieś jakieś przebłyski, ale koniec końców I tak byłam zaskoczona.
Ta książka z gatunku tych, gdzie kolejny tom potrzeby jest na już, bo ta niepewność jest straszna.
Dostaniemy tu dobre fea i złe, ale uwaga, bo nie każdy jest taki, na jakiego wygląda.
A nasza Lor również skrywa sekret, który miał zostać uśmiercony dawno temu.
Niby nikt u nic o nim nie wie, a jednak niektórzy go szukają, pożądają.
Na szczęście nie zawsze dostajemy to, co chcemy.

Lubię, bardzo lubię i polecam❗️☀️

Co powiecie na trochę rywalizacji ?
Po raz kolejny wchodzimy do elfickiego świata, który tym razem dzieli się na kilka dworów. Oczywiście tym najmniej znaczącym są ludzie, a niektórzy z nich trafiają do więzienia, za chęć przetrwania w tym okrutnym świecie.
Bohaterką tej książki, jest dzie...

Rozwiń

Zwiń

Kontynuacja książki "Córka dymu I Kości ", gdzie świat ludzi przeplata się nie z jednym innym światem, a aż z dwoma.
Chimery wyglądem przypominają potwory, więc przez to, jak wyglądają, są postrzegani jako zło wcielone.

Aniołowie powinni być dobrzy, a raczej my jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że anioł zwiastuje coś dobrego.
Ta książka może wywrócić wasz, a raczej nasz, bo mój też, pogląd na ten gatunek książkowych bohaterów.
Aniołowie bowiem są żołnierzami, którym jeśli każe się zabijać, za wygląd, to tak zrobią.

Jeśli ktoś lubi szybką akcję, to może mieć mały problem, ponieważ ta książka, a raczej historia potrzebuje czasu.
Mamy dużo opisów, przemyśleń, tak naprawdę to pod koniec jest dopiero większy zwrot akcji.
Już wiem, kto jest tym złym w tej książce I chyba tyle mogę wam zdradzić, że po obu stronach, znajdują się osoby, które są odpowiedzialne za tą rzeź. Gdyby nie oni, aniołowie, chimery, a nawet ludzie mogliby żyć w zgodzie.
Wiele się wydarzyło, jednak przeszłość, a raczej miłość jest wciąż żywa, jednak jeszcze nigdy nie była tak nieosiągalna.


W tej części nie czekajcie na romantyczne chwile, czy wielkie wyznania, bo tu tej strony romantyczniej jest naprawę niewiele, mamy za to wskrzeszanie zmarłych chimer, walka z aniołami, muszę dodać, że jest krwawa walka. Mamy wewnętrzną walkę, bohaterka zastanawia się, czy to, co robi, jest słuszne, do czego to wszystko prowadzi, bo na pewno nie do pokoju między rasami.
Dowiadujemy się nowych znaczących faktów, które dają nadzieję, jednak w pojedynkę, ciężko dość do czegokolwiek.
Powiem wam, że teraz jestem jeszcze ciekawsza, co wyniknie z tej historii, no bo troszkę się pozmieniało..

Kontynuacja książki "Córka dymu I Kości ", gdzie świat ludzi przeplata się nie z jednym innym światem, a aż z dwoma.
Chimery wyglądem przypominają potwory, więc przez to, jak wyglądają, są postrzegani jako zło wcielone.

Aniołowie powinni być dobrzy, a raczej my jesteśmy przyzwyc...

Rozwiń

Zwiń

Nie mogłam się doczekać, kiedy zabiorę się, za drugą część serii "Aniołowie Elizjum"

Muszę wam się przyznać, że nie czytałam opisu, ba nawet, teraz kiedy skończyłam czytać, opis dalej jest mi nieznany 🙈.

Nie wiedziałam, że przyjdzie mi poznać historię Celeste, kiedy dotarło do mnie, że dalej nie wiem co z Leigh i Jorad, byłam zła, ale ta złość minęła, ponieważ historia Celeste i Serafina skradła moje serce.

Ona zbuntowana anielica, która pogodziła się z utratą skrzydeł, pogodziła się z tym, że będzie śmiertelna i jej dusza przepadnie.

Nie godziła się na kłamstwa, którymi karmione były młode anioły.

Niestety nie przygotowała się także, na utratę jedynej osoby, której na niej zależało.

Mimi kobieta, która dała jej namiastkę domu odeszła. Trafiła do Elizjum, ponieważ jej śmiertelne życie się skończyło, a ona ma już jej nigdy nie zobaczyć.

No i wtedy pojawia się on, nie pamiętam czy cały na biało, ale pasowałoby mi to stwierdzenie 🙈, Serafin Asher, ostatni anioł, którego miała ochotę oglądać, kiedy o nim myślała, a raczej jak o nim myślała, traciła pióra..

Miała do niego żal o przyjaciółkę, miała do niego tak naprawdę żal, o zło całego świata, aż dziw, że pozwoliła dość mu do słowa.

Aaaa dobra starczy tego streszczania, bo mogłabym tak pisać i pisać,  ale po co, jak sami możecie przeczytać 😁

W tej książce jest wszystko, co kocham.

Mamy świetny humor, charakterną bohaterkę, bohatera, który jak na anioła z wyższą rangą przystało, jest niesamowicie przystojny.
Mamy tu motyw od nienawiści do miłości.

Bywa niebezpiecznie, bo Celeste obrała sobie za cel, nie słuchać się Ashera.

Widzimy walkę, wewnętrzną walkę, bo uczucie, które powstało, jest nieodpowiednie. On nie chce sobie pozwolić, na kobietę u swojego boku, ponieważ już jedna znajduje się w jego sercu.

Ta istota jest dla niego najważniejsza, choć może przypłacić to skrzydłami, myślę, że ponownie dokonałby takiego samego wyboru.


Niestety to nie koniec, będzie musiał walczyć z połową Elizjum o sprawiedliwość? O szansę?

Ta książka jest taka zakręcona,  ponieważ trochę się pozmienia w relacjach między bohaterami.

Niegdyś przyjaciele, teraz rodzina.
Dużo się dzieje i dobrego i złego.

Zakończenie tej część prosi się o natychmiastową kontynuację.

Ta część również mnie urzekła, chociaż jest całkowicie inna od pierwszej części.

Cudna seria ❤️❤️ Czekam na kolejną część ❤️❤️

Nie mogłam się doczekać, kiedy zabiorę się, za drugą część serii "Aniołowie Elizjum"

Muszę wam się przyznać, że nie czytałam opisu, ba nawet, teraz kiedy skończyłam czytać, opis dalej jest mi nieznany 🙈.

Nie wiedziałam, że przyjdzie mi poznać historię Celeste, kiedy dotarło d...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka uświadamia, jak życie jest krótkie, trzeba cieszyć się sobą nawzajem nie tracić czasu na obrażanie i inne dramaty, które przestają mieć znaczenie, kiedy zabraknie tej drugiej osoby.

Myśleliście o tym, żeby zostawić po sobie listy dla najbliższych?

Ja często o tym myślę, bo tak naprawdę nie wiemy co, gdzie i kiedy.

Druga rzecz, która mnie poruszyła w tej książce, to ta świadomość bohaterki.

Ona wie, że odchodzi.

Nie chce umierać, ale pogodziła się z tą myślą, wie, że na jej chorobę nie ma lekarstwa a czas, który jej pozostał, jest bardzo krótki.

Widzimy miłość, której nawet śmierć nie jest w stanie pokonać.

Ta książka nie raz wprawiła mnie w zadumę i w smutek.

Było mi żal Joshua, jednak czułam, że Lauren nie da mi się poddać. Znała go na tyle dobrze, że wiedziała, iż musi działać, również po śmierci, dlatego zostawiła mu wiadomość, a raczej wiadomości, które mu pomogły wrócić do życia.

Ta książka jest przepełniona miłością, przyjaźnią, smutkiem i nadzieją.

Życie jest niesprawiedliwe i tracimy ukochane osoby.

Nie jest łatwo się pozbierać, wrócić do codzienności, widzimy to wszystko właśnie w tej historii.

Ta książka sprawiła, że zaszkliły mi się oczy kilkukrotnie, na końcu obdarzyłam bohaterów, ciepłym uśmiechem i powiedziałam, trzymam za was kciuki. Daliście radę.

Cudna historia, taka prawdziwa, bo każdy z nas może znaleźć się w podobnej sytuacji. Każdy może stracić ukochaną osobę i może mieć problem, aby uporać się z tą stratą.

Bardzo się cieszę, że mogłam poznać Lauren i Joshua.

Ta książka uświadamia, jak życie jest krótkie, trzeba cieszyć się sobą nawzajem nie tracić czasu na obrażanie i inne dramaty, które przestają mieć znaczenie, kiedy zabraknie tej drugiej osoby.

Myśleliście o tym, żeby zostawić po sobie listy dla najbliższych?

Ja często o tym myślę, bo tak...

Rozwiń

Zwiń

Książki, które poruszają trudne tematy, są potrzebne. Pod warunkiem, że pomogą, a nie zaszkodzą. Niestety czytałam sporo książek z motywem choroby, które były tak niedopracowane i powierzchowne, że mogłyby wyrządzić krzywdę młodszym czytelnikom.

Na szczęście w tej książce znajdziecie historię, która jest dopracowana I przedstawia nam prawdziwą chorobę.

"Guy's Girl" poznajemy dziewczynę, którą zmaga się z poważną chorobą.
Zaburzenia odżywiania, to choroba psychiczna, która atakuje myślenie, i sprawia, że widzimy się inaczej. Przez to osoby, które zmagają się z tą chorobą, wyniszczają swoje ciało, czasami nie zdając sobie sprawy, że są chore.
Bohaterka miała świadomość, z jakim przeciwnikiem się mierzy.
W tej książce nie widzimy iluzji, widzimy prawdę.
Możemy zobaczyć, jak osoby chore potrafią ukryć chorobę, sprawić, że to, co robią, nie będzie wydawało się złe.
W przypadku Ginny choroba nasilała się, gdy obdarzała uczuciami niewłaściwe osoby.

Zraniona, smutna, szukała powodów w swoim ciele.

Ta dziewczyna była wiecznie uśmiechnięta, chodziła na obiady, kolacje. Gotowała wymyślne potrawy dla przyjaciół, nikt z jej grona, nie podejrzewał, z czym się mierzyła.

Drugim bohaterem tej książki jest Adrian, mężczyzna, który wmówił sobie, że nie jest zdolny do miłości. Jego życie kręciło się wkoło pracy, której szczerze nienawidził.
Wszystko było nudne I bezbarwne, dopóki nie poznał Ginny, dziewczyny, która była zawsze uśmiechnięta, a pod tą maską zmagała się z chorobą.

Ta książka pokazuję nieidealnych bohaterów, którzy gdzieś tam, są pośród nas.
Ta książka zawiera wątek poważnej choroby oraz pokazuje, jak powstaje relacja między dwojgiem zagubionych ludzi.
Rozumieją się bez słów, dobrze czują się we własnym towarzystwie, jednak jedno z nich odtrąca tę drugą osobę, ponieważ strach jest również silnym przeciwnikiem.
Niektóre walki ciężko wygrać w pojedynkę, dlatego tak ważne jest wsparcie i akceptacja drugiej osoby.

Nie spodziewałam się, że ta książka tak do mnie trafi. Czytałam różnie historie, w których był poruszany temat tej choroby, jednak to była fikcja.
Tu natomiast widzimy myśli osoby, która faktycznie to przeszła, która podzieliła się z nami tymi faktami, które nie oszukujmy się, nie są piękne. Pokazała nam, jak czuję się osoba, która walczy sama ze sobą, która widzi siebie w krzywym zwierciadle, widzi niedoskonałości, których nie ma.
To była naprawdę wartościowa lektura, która skłania do myślenia, zostaje w pamięci.
Naprawdę polecam.

Książki, które poruszają trudne tematy, są potrzebne. Pod warunkiem, że pomogą, a nie zaszkodzą. Niestety czytałam sporo książek z motywem choroby, które były tak niedopracowane i powierzchowne, że mogłyby wyrządzić krzywdę młodszym czytelnikom.

Na szczęście w tej książce znajdziecie hist...

Rozwiń

Zwiń