Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczyna się od sfrustrowanego naukowca wstrzykującego sobie eksperymentalne komórki wykazujące inteligencje a kończy się na zmianie rzeczywistości i wszechświata, która otacza nas wszystkich.

Oj, bardzo lubię takie historie scifi, które rozszerzają się bardzo powoli od bardzo małej skali aż po gigantyczną, niemal niemożliwą do pojęcia naszym mózgiem. Nie chcę za bardzo zdradzać więcej bo fabuła prowadzi czytelnika w niespodziewanym kierunku, ale jeśli ktoś lubi twarde SF, body horror i historie katastroficzno-apokaliptyczne to myślę, że Pieśń Krwi przypadnie mu do gustu.

Zaczyna się od sfrustrowanego naukowca wstrzykującego sobie eksperymentalne komórki wykazujące inteligencje a kończy się na zmianie rzeczywistości i wszechświata, która otacza nas wszystkich.

Oj, bardzo lubię takie historie scifi, które rozszerzają się bardzo powoli od bardzo małej skali aż po gigantyczną, niemal niemożliwą do pojęcia naszym mózgiem. Nie chcę za bardzo...

Ciężko trochę mi oceniać takiego klasyka - patrzeć przez pryzmat czasów w których został wydany, czy porównywać ze współczesnością? Chyba wybiorę to drugie.

Kroniki marsjańskie to zbiór luźno powiązanych ze sobą opowiadań o pierwszych krokach człowieka na Marsie i kolonizacji tej planety. Czytałem niedawno Czerwonego Marsa, (który podobał mi się niezmiernie) ale porównywać tych dwóch książek w zasadzie się nie da. Czerwony Mars to powolne, poważne twarde SF, a Kroniki Marsjańskie to w zasadzie zbiór baśni science-fantasy. Są krótkie, pisane dosłownie jak bajki, zwykle mają jakiś prosty morał lub zwrot akcji na końcu. Ogólny wydźwięk książki jest raczej pesymistyczny jeśli chodzi o ludzkość i jej przyszłość (a w zasadzie jej brak), trochę mnie to zaskoczyło. Opowiadania raczej nie pozostaną mi w głowie na długo i - przez to że książka ma ponad 70 lat - wydają się mocno wtórne. "Kroniki" trochę kojarzą mi się z Bajkami Robotów Lema, aczkolwiek tamtą książkę wspominam lepiej.

Ciężko trochę mi oceniać takiego klasyka - patrzeć przez pryzmat czasów w których został wydany, czy porównywać ze współczesnością? Chyba wybiorę to drugie.

Kroniki marsjańskie to zbiór luźno powiązanych ze sobą opowiadań o pierwszych krokach człowieka na Marsie i kolonizacji tej planety. Czytałem niedawno Czerwonego Marsa, (który podobał mi się niezmiernie) ale porównywać...

Reputacja tej książki jest potężna, więc oczekiwanie też miałem spore. W większości zostały spełnione, może jedynie z małymi "ale".

Książka opowiada o Gundersonie, urzędniku który niegdyś pracował na dżunglowej planecie będącej kolonią ludzkości. Po kilku latach okazało się, że dominująca (i wykorzystywana przez ludzi) forma życia na planecie - nildory, wielkie zielonkawe słonie - mają świadomość, kulturę i "duszę", więc ludzkość z kolonii się wycofała. Gunderson wraca tam jednak aby zmierzyć się ze swoją ponurą przeszłością nadzorcy kolonii i szukać odkupienia za grzechy swoje i całej ludzkości.

Książka jest dość krótka, ale i tak ma się wrażenie jakby się przeczytało większą powieść. Dużo Silverberg tu zmieścił - sporo informacji o obcym świecie, jego faunie i florze, cyklu życia i zwyczajach nildorów. Zawsze lubiłem wątek podróży z różnymi "scenkami" po drodze, a "W dół do ziemi" ma taką właśnie strukturę. Im bliżej celu - szczytu góry na której dokonuje się transcendentalne odrodzenie nildorów - tym więcej dowiadujemy się o ludziach, którzy pozostali na tej planecie i pokutują za to co uczynili.

Historia nie jest nudna ani na chwilę, ciągle dzieje się coś ciekawego. Jedynie delikatnie się zawiodłem końcem książki, myślałem że będzie tu jakieś drugie dno ale wyszło jednak na wierzch hipisowskie nastawienie pisarzy SF tamtych czasów i ostateczny wydźwięk książki jest dość prosty i niezbyt odkrywczy.

Pomimo zakończenia książka świetna, myślę że będę ją polecał jako dobry wstęp do SF dla nowych czytelników tego gatunku.

Reputacja tej książki jest potężna, więc oczekiwanie też miałem spore. W większości zostały spełnione, może jedynie z małymi "ale".

Książka opowiada o Gundersonie, urzędniku który niegdyś pracował na dżunglowej planecie będącej kolonią ludzkości. Po kilku latach okazało się, że dominująca (i wykorzystywana przez ludzi) forma życia na planecie - nildory, wielkie zielonkawe...