Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bohaterami powieści jest austriacka rodzina Elderów. To rodzina o tradycyjnych wartościach, która nie godzi się na politykę Hitlera i jego poczynania względem Austrii. W rodzinie wychowują się trzy córki, każda o innym temperamencie i to z ich perspektywy obserwujemy i przeżywamy kolejne wydarzenia w coraz bardziej brunatnej Austrii. Doświadczamy pogromu Żydów dokonanych w tzw. „kryształową noc”. Trzy siostry prowadzą nas przez szereg trudnych doświadczeń od momentu pojawienia się w ich domu tajemniczego gościa, aż po koniec wojny. Widzimy w powieści wewnętrzną przemianę każdej z nich, której celem jest przeciwstawianie się złu, nawet w najtrudniejszych momentach życia. Życie sióstr jest odzwierciedleniem cnót, dlatego polecam tym, którzy gotowi są pochylić się nad kondycją ludzkiej natury.

Bohaterami powieści jest austriacka rodzina Elderów. To rodzina o tradycyjnych wartościach, która nie godzi się na politykę Hitlera i jego poczynania względem Austrii. W rodzinie wychowują się trzy córki, każda o innym temperamencie i to z ich perspektywy obserwujemy i przeżywamy kolejne wydarzenia w coraz bardziej brunatnej Austrii. Doświadczamy pogromu Żydów dokonanych w...

Otrzymałam książkę z całkiem przyzwoitym wątkiem, lecz napisaną w sposób, która nie zatrzymywała czytelniczego wzroku na dłużej. Przeczytałam ją bardzo szybko, wręcz jakby przeskakując wzrokiem po literach. Bohaterowie powierzchowni, mało interesujący. Sceny erotyczne owszem były, ale nie miały w sobie nic z gorącej pożądliwości. Dla mnie był to spektakl uprzedmiotowienia kobiety i traktowania jej dość zuchwale. A liczyłam na dobry erotyk...

Otrzymałam książkę z całkiem przyzwoitym wątkiem, lecz napisaną w sposób, która nie zatrzymywała czytelniczego wzroku na dłużej. Przeczytałam ją bardzo szybko, wręcz jakby przeskakując wzrokiem po literach. Bohaterowie powierzchowni, mało interesujący. Sceny erotyczne owszem były, ale nie miały w sobie nic z gorącej pożądliwości. Dla mnie był to spektakl uprzedmiotowienia...

Mogę pochwalić się osobistą znajomością młodej autorki, ale nie dlatego postanowiłam wysoko ocenić Miśkę. Pola napisała to opowiadanie mając lat 13 i uczyniła to z właściwą sobie wrażliwością. Porusza w nim tematy trudne i bolesne. Bohaterka opowiadania jest nastolatką, która zmaga się z osobistą stratą. Autorka przeprowadza ją sprawnie przez kalejdoskop wszystkich uczuć: żalu, złości, lęku, smutku. Znajduje się jednak ktoś, kto pomoże nastolatce nie tyle zapomnieć, co poradzić sobie z bólem. To naprawdę mądra historia. Mnie do jej przeczytania zachęciła siostrzenica. I to był dobry wybór.

Mogę pochwalić się osobistą znajomością młodej autorki, ale nie dlatego postanowiłam wysoko ocenić Miśkę. Pola napisała to opowiadanie mając lat 13 i uczyniła to z właściwą sobie wrażliwością. Porusza w nim tematy trudne i bolesne. Bohaterka opowiadania jest nastolatką, która zmaga się z osobistą stratą. Autorka przeprowadza ją sprawnie przez kalejdoskop wszystkich uczuć:...

Jest coś takiego w tej książce, że chwyta za serce. Historia wojenna, ale tym razem z dalekiej Syberii. Apolonia miała zapewnione spokojne życie, wszak to panna z dobrego domu. Tymczasem wojna zmienia nie tylko jej codzienność, ale i ją samą. Walka o przetrwanie stała się jej orężem. W tej walce wspiera ją Andriej. Wróg, z którym zaczyna łączyć ją silna więź…
To wzruszająca historia, która pokazuje oblicze wojny i ludzi, mających ciągle nadzieję na lepsze czasy.

Jest coś takiego w tej książce, że chwyta za serce. Historia wojenna, ale tym razem z dalekiej Syberii. Apolonia miała zapewnione spokojne życie, wszak to panna z dobrego domu. Tymczasem wojna zmienia nie tylko jej codzienność, ale i ją samą. Walka o przetrwanie stała się jej orężem. W tej walce wspiera ją Andriej. Wróg, z którym zaczyna łączyć ją silna więź…
To...

Powieść, która dotyka tematu kobiet będących i walczących w podziemu. Kobiet, których bronią była uroda, wdzięk, spryt i inteligencja. Kobiet, które po wojnie zostały jednoznacznie ocenione, a których historia nie docenia. Bohaterki podziemia. Autorka wykreowała tutaj postać młodziutkiej Marianny Jurasz – miłośniczki matematyki i gry szachowej, która dzięki swoim zdolnościom została wciągnięta w samotna walkę, której stawką było jej życie. Miłość, samotność i rozczarowanie – to jej doświadczenia.
Książka poruszająca i zachęcająca do sięgnięcia po udokumentowane historie agentek AK.
Inspiracją do napisania powieści były prawdziwe bohaterki walczące w AK – kochanki nazistów – agentki wywiadu.

Powieść, która dotyka tematu kobiet będących i walczących w podziemu. Kobiet, których bronią była uroda, wdzięk, spryt i inteligencja. Kobiet, które po wojnie zostały jednoznacznie ocenione, a których historia nie docenia. Bohaterki podziemia. Autorka wykreowała tutaj postać młodziutkiej Marianny Jurasz – miłośniczki matematyki i gry szachowej, która dzięki swoim...

Często powracam do współczesnej literatury wojennej z różnym zaangażowaniem i odbiorem. I na pewno wśród autorów znajdzie się jeszcze Anna Rybakiewicz. Po Lekarce nazistów sięgnęłam po Agentkę wroga i nie było rozczarowania. Książka z dość dobrze zarysowanym tematem. Niezwykle ciekawie przedstawiony obraz wojny i to wszystko, co się na nią składa: niebezpieczne sytuacje, wojenne intrygi, poświęcenie i odwaga, a nawet brawura. A w tym wszystkim kobieta, będąca podwójną agentką, która na oczach wrogów toczy psychologiczną grę. Grę również o swoje życie. Jeśli chcecie wiedzieć, jak poradziła sobie ze zdemaskowaniem i pobytem w więzieniu, to sięgnijcie po tę pozycję.

Często powracam do współczesnej literatury wojennej z różnym zaangażowaniem i odbiorem. I na pewno wśród autorów znajdzie się jeszcze Anna Rybakiewicz. Po Lekarce nazistów sięgnęłam po Agentkę wroga i nie było rozczarowania. Książka z dość dobrze zarysowanym tematem. Niezwykle ciekawie przedstawiony obraz wojny i to wszystko, co się na nią składa: niebezpieczne sytuacje,...

Wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego należą do moich ulubionych tomików poezji niezmiennie od czasów szkoły średniej. W tomiku oczywiście subiektywny wybór „najpiękniejszych”, ale w każdym z nich odnajdziemy to, co niewątpliwie charakteryzuje poezję autora. Jaki jest mój ulubiony? Oczywiście Ballada o trzech królach. Wiersze warte przypomnienia.

Wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego należą do moich ulubionych tomików poezji niezmiennie od czasów szkoły średniej. W tomiku oczywiście subiektywny wybór „najpiękniejszych”, ale w każdym z nich odnajdziemy to, co niewątpliwie charakteryzuje poezję autora. Jaki jest mój ulubiony? Oczywiście Ballada o trzech królach. Wiersze warte przypomnienia.

To moja pierwsza książka tej autorki. Subtelna, emocjonująca.
Zachęcona recenzjami - przeczytałam i polecam lubiącym literaturę wojenną. Można się zatracić w takich historiach.

To moja pierwsza książka tej autorki. Subtelna, emocjonująca.
Zachęcona recenzjami - przeczytałam i polecam lubiącym literaturę wojenną. Można się zatracić w takich historiach.

Książka porusza problematykę równouprawnienia kobiet. Z tym problemem mierzą się w niej trzy bohaterki: Karolina – córka adwokata, Paulina – żona zachłannego na pieniądze łowcy dam oraz Lucyna – wykorzystana przez panicza służąca. Niewiele trzeba, by upokorzyć kobietę – także dzisiaj, choć to dzisiaj przybiera także inne formy. Kobieca solidarność i upór tu zwyciężają. Może warto zatem dzisiaj nie skakać sobie nawzajem do oczu? Niestety temat powinien nieść, a ja oceniam tę pozycję niezbyt wysoko. Według mnie jedna ze słabszych książek autorki.

Książka porusza problematykę równouprawnienia kobiet. Z tym problemem mierzą się w niej trzy bohaterki: Karolina – córka adwokata, Paulina – żona zachłannego na pieniądze łowcy dam oraz Lucyna – wykorzystana przez panicza służąca. Niewiele trzeba, by upokorzyć kobietę – także dzisiaj, choć to dzisiaj przybiera także inne formy. Kobieca solidarność i upór tu zwyciężają. Może...

Jeśli lubicie spacery, a przy tym ktoś jeszcze opowiada, to Odrzania będzie dobrym wyborem. Może nie aż tak fascynującym, ale dobrym. Jak trafnie napisał Wojciech Szot, który na swoim blogu zawarł recenzję Odrzanii, pobudza ona wyobraźnię i uruchamia dyskusję, czym ona jest, albo czym nie jest.
Mieszkam w Kostrzynie nad Odrą, w samym centrum Ziem Odzyskanych (miejscowości wspomnianej, choć ubolewam, że tak mało czasu jej poświęcono) i wydaje mi się, że my tu ciągle poszukujemy „naszego”. Bo to bez wątpienia jest proces. Bo czy możemy powiedzieć, że my jesteśmy już stąd, kiedy ciągle jeszcze ktoś jest stamtąd, albo ma kogoś stamtąd, albo ciągle drzemie w nim historia stamtąd? Albo był tu, ale pamięta niemieckie i poniemieckie. Wiele historii, wiele legend, ale i dużo prawdy. Coś musiało ulec zniszczeniu, by coś powstało. I to wcale nie musiało być przyjemne.
Ciekawym było w Odrzanii poszukiwanie osób i opowieści, które złożyły się w jednaą całość. Szczególnie opowieść znanego nam Zbigniewa Czarnucha oddała istotę Odrzanii, naszej ojczyzny… - „istotą ojczyzny małej jest nakładanie się na siebie przez wieki kolejnych warstw. Tutaj bardziej liczy się to, co zrobiłeś dla tego miejsca, a mniej to, kim byłeś (…)”
Tak, siła „Odrzanii” tkwi w odkrywaniu szczegółów. To odkrywanie nie kończy się na jej kartach. To dopiero początek.

Jeśli lubicie spacery, a przy tym ktoś jeszcze opowiada, to Odrzania będzie dobrym wyborem. Może nie aż tak fascynującym, ale dobrym. Jak trafnie napisał Wojciech Szot, który na swoim blogu zawarł recenzję Odrzanii, pobudza ona wyobraźnię i uruchamia dyskusję, czym ona jest, albo czym nie jest.
Mieszkam w Kostrzynie nad Odrą, w samym centrum Ziem Odzyskanych (miejscowości...

To książka przeczytana w ramach wyzwania czytelniczego LC na styczeń.
Orhan Pamuk zabiera nas w tej powieści do Karsu, tureckiego miasta, które dzięki polityce i religii stało się scenerią ciekawych wydarzeń. I w centrum tych wszystkich wydarzeń jest Ka – polityczny uchodźca, poeta, który z Niemiec przyjeżdża do Karsu na pogrzeb matki. Padający i wszechobecny śnieg odcina Kars od reszty świata. I w tym „zamkniętym” mieście czytelnik doświadcza przewrotów, czuje niemalże pogrążoną w mroku atmosferę miasta. Dzieją się tam rzeczy, które nas mogą zastanowić, których możemy nie zrozumieć - to realia Turcji z wątkami islamu i muzułmanów – polityki i religii właśnie. Jedno miasto staje się miniaturą Turcji, a w nim Ka próbuje odnaleźć samego siebie, ocalić miłość i odkryć na nowo własną twórczość. Bardzo długo czytałam tę książkę, bo to książka wielu symboli i trochę abstrakcyjna przez odmienność kulturową. Nie wiem, czy warto było się męczyć. Nie mniej jednak nie odłożyłam jej na półkę i przeczytałam do końca. Próbujcie.

To książka przeczytana w ramach wyzwania czytelniczego LC na styczeń.
Orhan Pamuk zabiera nas w tej powieści do Karsu, tureckiego miasta, które dzięki polityce i religii stało się scenerią ciekawych wydarzeń. I w centrum tych wszystkich wydarzeń jest Ka – polityczny uchodźca, poeta, który z Niemiec przyjeżdża do Karsu na pogrzeb matki. Padający i wszechobecny śnieg odcina...

Opowieść dla wszystkich, no może nie dla tych najmłodszych. Opowieść o toksycznych relacjach pomiędzy dziećmi, a rodzicami (tu matką). Powieść o pokonywaniu trudności i ograniczeń, o mierzeniu się z lękiem. Powieść o akceptacji i miłości, nawet jeśli zaczyna się przypadkiem. Akcja toczy się w Londynie i małej miejscowości w hrabstwie Kentu w czasie II wojny światowej, ale wojna jest tylko tłem rozgrywającego się dramatu. Przemoc fizyczna i słowna, której doświadcza główna bohaterka powoduje rany, które mogą krwawić przez lata. Ta wojna, może być równie niszczycielska, jak ta, w której padają strzały. Ale to historyczna wojna przynosi dziewczynce ocalenie...
Poruszająca.

Opowieść dla wszystkich, no może nie dla tych najmłodszych. Opowieść o toksycznych relacjach pomiędzy dziećmi, a rodzicami (tu matką). Powieść o pokonywaniu trudności i ograniczeń, o mierzeniu się z lękiem. Powieść o akceptacji i miłości, nawet jeśli zaczyna się przypadkiem. Akcja toczy się w Londynie i małej miejscowości w hrabstwie Kentu w czasie II wojny światowej, ale...

Świat jaki jest, każdy widzi. Z czego się składa, kto za czym podąża, kto czego pragnie - to pytania, które determinują wybory. A oceniać można je z perspektywy czasu. Tutaj o ocenę się nie pokuszę, bo zbyt osobiste są tu doświadczenia i przypisane konkretnej osobie.
Nie wiem na ile ta historia jest podkoloryzowana. Interesujące jest jednak to, że jej pojawienie się na rynku nie wywołało oznak sprzeciwu, nikt nie zaprzeczał. Więc?

Za walory literackie daję 4*, a autorce gratuluję odwagi.

Świat jaki jest, każdy widzi. Z czego się składa, kto za czym podąża, kto czego pragnie - to pytania, które determinują wybory. A oceniać można je z perspektywy czasu. Tutaj o ocenę się nie pokuszę, bo zbyt osobiste są tu doświadczenia i przypisane konkretnej osobie.
Nie wiem na ile ta historia jest podkoloryzowana. Interesujące jest jednak to, że jej pojawienie się na...

Książka, którą znają wszystkie pokolenia i której nie wolno pominąć w czytelniczej podróży. Mądra i wartościowa. Uwrażliwia i uczy empatii. Wiernie oddane emocje, radość i pokazany czas dzieciństwa. Warto do niej wrócić, bo wewnętrzne dziecko jest w każdym z nas.

Książka, którą znają wszystkie pokolenia i której nie wolno pominąć w czytelniczej podróży. Mądra i wartościowa. Uwrażliwia i uczy empatii. Wiernie oddane emocje, radość i pokazany czas dzieciństwa. Warto do niej wrócić, bo wewnętrzne dziecko jest w każdym z nas.

To ciekawa historia trójki bohaterów: baleriny Julii, która po wybuchu wojny wstępuje do wojska, szeregowego Courtneya Colemana – Amerykanina, wcielonego do armii sanitariusza i małej żydowskiej dziewczynki, którą została uratowana z zagłady rzymskiego getta. Ich losy splatają się niespodziewanie w rzymskim szpitalu otoczonym przez nazistów. To miejsce dawało szansę na ocalenie. Losy bohaterów poznajemy z perspektywy działań wojennych, ich przeżyć, jak i z perspektywy tego, co działo się przed wojną. Trzecią perspektywę narracji tworzą czasy współczesne. I choć zmiana tych perspektyw na początku mnie denerwowała, to zmierzając ku końcowi powieści, historia sprawnie została zamknięta. Jest to powieść oparta na historycznych faktach, a o okolicznościach jej powstania wspomniała w nocie sama autorka. Jeśli lubicie tematykę powieści wojennych, to tę pozycję możecie dopisać do czytelniczej listy. I jeśli kochacie Rzym, to także.

To ciekawa historia trójki bohaterów: baleriny Julii, która po wybuchu wojny wstępuje do wojska, szeregowego Courtneya Colemana – Amerykanina, wcielonego do armii sanitariusza i małej żydowskiej dziewczynki, którą została uratowana z zagłady rzymskiego getta. Ich losy splatają się niespodziewanie w rzymskim szpitalu otoczonym przez nazistów. To miejsce dawało szansę na...

To jest naprawdę godna polecenia powieść. I choć zawiera kilkaset stron, jest wielowymiarowa, zwarta i ciekawa. Bohatera poznajemy jako dziecko, które doświadczyło okrucieństwa rewolucji rosyjskiej, a które to stały się bagażem i ciężarem w jego dalszym życiu. Jurij, chłopiec o hiszpańsko – rosyjskim pochodzeniu dorasta szybciej, niż wskazywałby na to jego wiek. Spotykamy go później w Berlinie, jako początkującego pracownika ambasady hiszpańskiej. Tam spotyka miłość swojego życia, tam doświadcza skutków narodzin nowego systemu totalitarnego, tam rozpoczyna walkę o przetrwanie. Czytając powieść pozostajemy w samym centrum wielkich wydarzeń historycznych, które wstrząsnęły Europą i które zmieniły ją na wiele lat. W powieści poznajemy też historie innych bohaterów, ale pomimo tego, że nie są zbudowane na podstawie autentycznych postaci odnosimy wrażenie, że mogłyby wydarzyć się naprawdę. Nie ma w nich żadnej sztuczności, czy też przesady. To powieść, która także podkreśla ogromną rolę kobiet w walce o przetrwanie. Czytajcie, bo ta ilość stron zawiera wszystko, co powinno znaleźć się w dobrej powieści historycznej.

To jest naprawdę godna polecenia powieść. I choć zawiera kilkaset stron, jest wielowymiarowa, zwarta i ciekawa. Bohatera poznajemy jako dziecko, które doświadczyło okrucieństwa rewolucji rosyjskiej, a które to stały się bagażem i ciężarem w jego dalszym życiu. Jurij, chłopiec o hiszpańsko – rosyjskim pochodzeniu dorasta szybciej, niż wskazywałby na to jego wiek. Spotykamy...

Jeśli masz w domu kota, a tym bardziej nie od wczoraj, to już jesteś wychowana (-y). Nie musisz czytać tej książki, ale jeśli zamierzasz nabyć zwierzątko, to przeczytaj. Trzeba być świadomym, że twoim zadaniem będzie pracować na żarcie, sprzątać kuwetę, etc. - co i tak nie zmieni twojego wizerunku. Nadal pozostaniesz dziwakiem na dwóch łapach. A wszystkie oznaki uwielbienia dla twojej osoby pozostaną pozorne, dla twojego lepszego samopoczucia. I pamiętaj – to nie kot mieszka w twoim domu. To ty wynajmujesz chatę od niego.
Książka z lekkim humorem. Ale nie dla wszystkich.

Jeśli masz w domu kota, a tym bardziej nie od wczoraj, to już jesteś wychowana (-y). Nie musisz czytać tej książki, ale jeśli zamierzasz nabyć zwierzątko, to przeczytaj. Trzeba być świadomym, że twoim zadaniem będzie pracować na żarcie, sprzątać kuwetę, etc. - co i tak nie zmieni twojego wizerunku. Nadal pozostaniesz dziwakiem na dwóch łapach. A wszystkie oznaki uwielbienia...

To pięknie opowiedziana historia chłopca, który odnajduje dziennik dobrych życzeń i wpisuje w nim dedykowane innym osobom. O dziwo spełniają się do czasu, gdy w dzienniku pojawia się jego życzenie dla siebie… I wtedy dziennik znika. Ale o tym jaką radość przynosi spełnienie i dlaczego warto dobrze życzyć dowiecie się z tej książeczki. Spotkacie w niej przemiłych bohaterów, zaprzyjaźnicie się z nimi. Wyjątkowa to opowieść, w której świat rzeczywisty przenika się z baśniowym, ale czy spełnienie życzeń nie ma w sobie coś z baśni? Przeczytajcie ze swoimi dziećmi, albo sami po nią sięgnijcie. Takie powinny być książki dla dzieci. Ciepłe i mądre.

To pięknie opowiedziana historia chłopca, który odnajduje dziennik dobrych życzeń i wpisuje w nim dedykowane innym osobom. O dziwo spełniają się do czasu, gdy w dzienniku pojawia się jego życzenie dla siebie… I wtedy dziennik znika. Ale o tym jaką radość przynosi spełnienie i dlaczego warto dobrze życzyć dowiecie się z tej książeczki. Spotkacie w niej przemiłych bohaterów,...

Wiemy, że celem niemieckiej propagandy było promowanie lojalności politycznej i tak zwanej świadomości rasowej wśród rdzennych Niemców. Tym celem posługuję się Fürer, kształtując osobowość małego chłopca, który po śmierci rodziców i krótkim pobycie w sierocińcu trafia do jego rezydencji. Początkowo wrażliwy i nieufny staje się wkrótce zwolennikiem kłamliwych nazistowskich idei. Przekonany o swojej wyższości coraz sprawniej porusza się w niszczycielskiej machinie zła, by po wojnie odkryć prawdę o samym sobie. Powieść o ciekawej konstrukcji, ale temat chyba trochę zmarnowany. Na prawie trzystu stronach nie udało się – moim zdaniem – zbudować napięcia, którego oczekiwałabym przy takiej tematyce. I jak trafnie zauważył jeden z czytelników – postać samego Hitlera chyba przywołana na wyrost. A może to książka dla młodszego czytelnika? Nie wiem, nie dotarłam do jakiego odbiorcy miała być skierowana…

Wiemy, że celem niemieckiej propagandy było promowanie lojalności politycznej i tak zwanej świadomości rasowej wśród rdzennych Niemców. Tym celem posługuję się Fürer, kształtując osobowość małego chłopca, który po śmierci rodziców i krótkim pobycie w sierocińcu trafia do jego rezydencji. Początkowo wrażliwy i nieufny staje się wkrótce zwolennikiem kłamliwych nazistowskich...

Każda wojna zmienia życie ludzi. Co dzieje się po niej? Czy można podnieść się z ze zgliszcz życia? Czy da się je poskładać i odbudować jak miasto? Ogromne emocje wzbudza ta książka. Pięknie te emocje rysuje autorka na kartach powieści. Trudnej i smutnej. Wbrew nadziei, którą niesie czytelnikowi tytuł i piękna okładka. Ale wróćmy do wnętrza książki… Do powojennej Warszawy wraca czteroosobowa rodzina, która uczy się żyć na nowo. Każdy z jej członków mierzy się z przeszłością. Każdy na swój sposób buduje codzienność na nowo, a z całej rodziny najbardziej zaangażowaną i walczącą o dobrze przeżyty dzień jest najmłodsza w niej osoba – trzynastoletnia Mirka. To ona właśnie najbardziej uosabia przesłanie zawarte w tytule - „najważniejsze, to przeżyć”. Dzięki bohaterom powieści, dzięki ich profesjom i działaniom, poznajemy też historie innych ludzi. Smutne i wstrząsające. Każdy z nich widzi też dalsze życie w odmienny sposób. Sięgnijcie po tę książkę. Warto.

Każda wojna zmienia życie ludzi. Co dzieje się po niej? Czy można podnieść się z ze zgliszcz życia? Czy da się je poskładać i odbudować jak miasto? Ogromne emocje wzbudza ta książka. Pięknie te emocje rysuje autorka na kartach powieści. Trudnej i smutnej. Wbrew nadziei, którą niesie czytelnikowi tytuł i piękna okładka. Ale wróćmy do wnętrza książki… Do powojennej Warszawy...