Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Instytut” to powieść Żulczyka inna od wszystkich. Wciągająca historia kobiety, która dziedziczy mieszkanie po zmarłej babci w krakowskiej kamienicy. Książka jest ciężka i mroczna. Na zmianę zostają ukazywane dwie czasoprzestrzenie. Przeszłość oddziaływuje bezpośrednio na teraźniejszość, budując dramatyzm całego utworu. Thriller zaprezentowany przez Żulczyka pokazuje brud świata i nihilizm. Jest wciągający, prowadząc nas w coraz ciemniejsze odwłoki istnienia. Gdy wydaje się mam, że wszystko mamy poukładane, dostajemy wstrząsu, oparci o ścianę z poczuciem zagubienia się w labiryncie. Beletrystyka, która pozostawia czytelnika z pytaniem: „ale jak to?”.

„Instytut” to powieść Żulczyka inna od wszystkich. Wciągająca historia kobiety, która dziedziczy mieszkanie po zmarłej babci w krakowskiej kamienicy. Książka jest ciężka i mroczna. Na zmianę zostają ukazywane dwie czasoprzestrzenie. Przeszłość oddziaływuje bezpośrednio na teraźniejszość, budując dramatyzm całego utworu. Thriller zaprezentowany przez Żulczyka pokazuje brud...

Każdy w wieku nastoletnim powinien przeczytać to dzieło Żulczyka. Wybitna pozycja, która nakreśla zdefiniowaną przez społeczeństwo formę buntu do przynależności.

Każdy w wieku nastoletnim powinien przeczytać to dzieło Żulczyka. Wybitna pozycja, która nakreśla zdefiniowaną przez społeczeństwo formę buntu do przynależności.

Żulczyk swoją formą i stylem jest niepowtarzalnym twórcą literackim. Bez wątpienia „Zrób mi jakąś krzywdę” to powieść z tych, które odciskają piętno i ukazują trochę szerszą perspektywę. Historia o miłości, młodości i buncie. Pozycja warta przeczytania.

Żulczyk swoją formą i stylem jest niepowtarzalnym twórcą literackim. Bez wątpienia „Zrób mi jakąś krzywdę” to powieść z tych, które odciskają piętno i ukazują trochę szerszą perspektywę. Historia o miłości, młodości i buncie. Pozycja warta przeczytania.

Włosi kochają swoje życie, ale czasami jeszcze bardziej kochają swoją śmierć.

Włosi kochają swoje życie, ale czasami jeszcze bardziej kochają swoją śmierć.

Gorzka, prawdziwa i mocna historia miłości przepełniona bólem i perwersją.

Gorzka, prawdziwa i mocna historia miłości przepełniona bólem i perwersją.

Jedna z lepszych książek o młodocianych osobach uzależnionych od heroiny. Zabieg opisywania historii z perspektywy każdej jednostki uwikłanej w świat brudu i narkotyków trafiony w punkt. Nie kończy się happy endem i chyba to najmocniejsza strona tej powieści.

Jedna z lepszych książek o młodocianych osobach uzależnionych od heroiny. Zabieg opisywania historii z perspektywy każdej jednostki uwikłanej w świat brudu i narkotyków trafiony w punkt. Nie kończy się happy endem i chyba to najmocniejsza strona tej powieści.

Jeden z większych rosyjskich pisarzy, mistrz opowiadań i pointy. Opowiadania Czechowa czyta się wyśmienicie, świetnie się przy tym bawiąc.

Jeden z większych rosyjskich pisarzy, mistrz opowiadań i pointy. Opowiadania Czechowa czyta się wyśmienicie, świetnie się przy tym bawiąc.

Hank fascynuje, ukazując koty jako zwierze tak samo wyobcowane jak on sam. Gorzki, prawdziwy i subtelny opis świata, w typowym dla mistrza stylu.

Hank fascynuje, ukazując koty jako zwierze tak samo wyobcowane jak on sam. Gorzki, prawdziwy i subtelny opis świata, w typowym dla mistrza stylu.

Brutalna prawda o katolicyzmie. Nietzsche udowadnia jak wiara tłamsi społeczeństwo na każdym polu. Prawdy głoszone przez filozofa są nietuzinkowe. Odsłaniają cały brut chrześcijaństwa.

Brutalna prawda o katolicyzmie. Nietzsche udowadnia jak wiara tłamsi społeczeństwo na każdym polu. Prawdy głoszone przez filozofa są nietuzinkowe. Odsłaniają cały brut chrześcijaństwa.

Jedna z lepszych biografii o muzykach. Kiedis opowiadający jak łatwo jest upaść będąc na samym szczycie. Cudowna podróż w lata 80 i 90. Narkotyki, seks i muzyka, a gdzieś pomiędzy tym skrywane uczucia doprowadzające do autodestrukcji.

Jedna z lepszych biografii o muzykach. Kiedis opowiadający jak łatwo jest upaść będąc na samym szczycie. Cudowna podróż w lata 80 i 90. Narkotyki, seks i muzyka, a gdzieś pomiędzy tym skrywane uczucia doprowadzające do autodestrukcji.

Moje pierwsze zetknięcie z Sepúlvedą. Jestem pozytywnie zaskoczony. Powieść opowiada w sposób dosadny o ludzkiej zachłanności. Jak sam wieloryb stwierdza człowiek to jedyny gatunek żyjący, który wojuje sam ze sobą. Książka z moralizującym przekazem, pokazanym w sposób niespotykany.

Moje pierwsze zetknięcie z Sepúlvedą. Jestem pozytywnie zaskoczony. Powieść opowiada w sposób dosadny o ludzkiej zachłanności. Jak sam wieloryb stwierdza człowiek to jedyny gatunek żyjący, który wojuje sam ze sobą. Książka z moralizującym przekazem, pokazanym w sposób niespotykany.

Bukowski o profesji, w której czuł się silną jednostką. Co było fikcją, a co prawdą wie zapewnię sam mistrz choć utwierdzam się w przekonaniu, ze pisarz umiał bawić się z czytelnikiem. Czytając ten zbiór przypomniała mi się scena z „Z szynka raz!” gdzie młody Hank napisawszy o wizycie prezydenta na której nie był nazmyślał całe wydarzenie opisując je w sposób wręcz patetyczny. Nauczycielka pochwaliła go przed cała klasą i przeczytała wypracowanie. Jak sam pisze czuł się wtedy jak ktoś ponad wszystkimi. Po lekcjach profesorka zapytała się go czy w ogóle był na wizytowniu prezydenta. Przyznał się, że nie. Belfer nie dal mu reprymendy, lecz słowami „tym lepiej” utwierdził w młodym Bukowskim przekonanie o jego talencie. Sam mistrz kończy monolog z nauczycielką słowami „a wiec tego im było trzeba: kłamstw. Pięknych kłamstw. Tego ode mnie chcieli. Ludzie byli tacy głupi.”

Bukowski o profesji, w której czuł się silną jednostką. Co było fikcją, a co prawdą wie zapewnię sam mistrz choć utwierdzam się w przekonaniu, ze pisarz umiał bawić się z czytelnikiem. Czytając ten zbiór przypomniała mi się scena z „Z szynka raz!” gdzie młody Hank napisawszy o wizycie prezydenta na której nie był nazmyślał całe wydarzenie opisując je w sposób wręcz...

Świetna powieść Semczuka. Ciemny, brudny klimat PRL’u z lat 70 wyczuwalny jest z książki na kilometr.

Świetna powieść Semczuka. Ciemny, brudny klimat PRL’u z lat 70 wyczuwalny jest z książki na kilometr.

Twierdzi się, że jest to książka z tych, które warto przeczytać przed śmiercią. Neguje tą tezę. Orwell w swoim dziele jest nudny i przewidywalny. Powieść nie była napisana dla odbiorcy takiego jak ja.

Twierdzi się, że jest to książka z tych, które warto przeczytać przed śmiercią. Neguje tą tezę. Orwell w swoim dziele jest nudny i przewidywalny. Powieść nie była napisana dla odbiorcy takiego jak ja.