Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie dałam rady doczytać do końca. Płaskie metafory, rymy częstochowskie, naprawdę - nie warto.

Nie dałam rady doczytać do końca. Płaskie metafory, rymy częstochowskie, naprawdę - nie warto.

Przepiękne, przepełnione nostalgią i zachwytem nad przyrodą i Bogiem wiersze. Głębokie metafory, pochylenie się nad codziennością, nieoczywiste rymy. Uczta dla wrażliwości.

Przepiękne, przepełnione nostalgią i zachwytem nad przyrodą i Bogiem wiersze. Głębokie metafory, pochylenie się nad codziennością, nieoczywiste rymy. Uczta dla wrażliwości.

Podeszłam ponownie do tego tomiku po 4 latach i nadal jestem zmęczona lekturą. Odnoszę wrażenie, że to przerost formy nad treścią - niektóre z wierszy ładnie wyglądały na stronie i to tyle. Język był bardzo dziecinny. Sama choruję na depresję i liczyłam, że ten tomik przyniesie mi ukojenie. Niestety, ja w wielu z tych utworów nawet nie potrafię się dopatrzeć jednego zgrabnego zdania, trafnego porównania, choć słowa chwytającego za serce, o zobrazowaniu choroby nie wspominając. Być może po prostu nie jestem grupą docelową, bo jako nastolatka zapewne bym się bardziej utożsamiła z tą poezją.

Podeszłam ponownie do tego tomiku po 4 latach i nadal jestem zmęczona lekturą. Odnoszę wrażenie, że to przerost formy nad treścią - niektóre z wierszy ładnie wyglądały na stronie i to tyle. Język był bardzo dziecinny. Sama choruję na depresję i liczyłam, że ten tomik przyniesie mi ukojenie. Niestety, ja w wielu z tych utworów nawet nie potrafię się dopatrzeć jednego...

Tych wierszy się nie da czytać, bo w głowie brzmią melodie i głosy, które nierozerwalnie związały się z tymi słowami... Agnieszka Osiecka potrafiła wziąć każde słowo i tchnąć w nie życie, uczynić je wyjątkowym.

A na dokładkę - piękne ilustracje!

Tych wierszy się nie da czytać, bo w głowie brzmią melodie i głosy, które nierozerwalnie związały się z tymi słowami... Agnieszka Osiecka potrafiła wziąć każde słowo i tchnąć w nie życie, uczynić je wyjątkowym.

A na dokładkę - piękne ilustracje!

Pawlikowska-Jasnorzewska była mistrzynią w obserwowaniu przyrody - a ta odwzajemniała się jej pięknymi widokami, które stawały się podstawą do analizy wszystkich odcieni miłości, które towarzyszyły poetce. W tym wydaniu wszystko to jest otoczone przepięknymi kwiatowymi grafikami, więc jest to uczta dla serca i wzroku. Jedyna wada to brak biografii poetki, choćby bardzo krótkiej - na pewno mogłoby to pomóc jeszcze lepiej spojrzeć na świat przez jej kwiatowe okulary.

Pawlikowska-Jasnorzewska była mistrzynią w obserwowaniu przyrody - a ta odwzajemniała się jej pięknymi widokami, które stawały się podstawą do analizy wszystkich odcieni miłości, które towarzyszyły poetce. W tym wydaniu wszystko to jest otoczone przepięknymi kwiatowymi grafikami, więc jest to uczta dla serca i wzroku. Jedyna wada to brak biografii poetki, choćby bardzo...

Bardzo intrygujący wybór poezji Świrszczyńskiej - swoisty przekrój przez całą jej twórczość. Znajdziemy tu zarówno wiersze o powstaniu warszawskim i II wojnie światowej, o rodzicach i ich od chodzeniu, ale też te liryczne o miłości, o tęsknocie i o zmieniającym się w trakcie macierzyństwa ciele, aż po utwory feministyczne, zastanawiające się nad społecznymi rolami kobiety. Poruszająca podróż przez życie Świrszczyńskiej, zakończona kalendarium jej życia.

Bardzo intrygujący wybór poezji Świrszczyńskiej - swoisty przekrój przez całą jej twórczość. Znajdziemy tu zarówno wiersze o powstaniu warszawskim i II wojnie światowej, o rodzicach i ich od chodzeniu, ale też te liryczne o miłości, o tęsknocie i o zmieniającym się w trakcie macierzyństwa ciele, aż po utwory feministyczne, zastanawiające się nad społecznymi rolami kobiety....

Ten tomik poezji trafił do mnie w idealnym momencie. Nie znam autorki, nic o niej nie wiedziałam, a skusiła mnie jedynie okładka, ale okazało się to tym, czego akurat potrzebowałam.

W tym krótkim tomie przejdziemy przez wszystkie fazy miłości - od początkowego zauroczenia, poprzez czułą miłość głęboką, a, aż po stratę i godzenie się z widokiem innej osoby u boku ukochanego. Oprócz tego jest tu też kilka utworów o stanach lękowych i depresyjnych, które szczególnie do mnie przemówiły. A wszystko to opatrzone prostymi, choć pięknymi ilustracjami...

Ciężko się tłumaczy poezję. Tak naprawdę tłumacz musi sam być poetą, by temu podołać. Tutaj utwory przetłumaczone są raczej dosłownie, więc obecność tekstów w oryginalnej wersji językowej pozwala dostrzec metafory i gry słów tam, gdzie uciekły one w tłumaczeniu - choć i tak uważam je za całkiem udane.

Na pewno będę wracać do niektórych utworów.

Ten tomik poezji trafił do mnie w idealnym momencie. Nie znam autorki, nic o niej nie wiedziałam, a skusiła mnie jedynie okładka, ale okazało się to tym, czego akurat potrzebowałam.

W tym krótkim tomie przejdziemy przez wszystkie fazy miłości - od początkowego zauroczenia, poprzez czułą miłość głęboką, a, aż po stratę i godzenie się z widokiem innej osoby u boku...