Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Iron Flame. Żelazny Płomień” Rebecca Yarros to drugi tom serii romantasy opowiadającej o szkolącej się na jeźdźczynię Violet Sorrengail. Mimo, że wszyscy spodziewali się, że dziewczyna nie dotrwa do końca pierwszego roku, dzięki jej umysłowi skrybki i pewnym innym aspektom jest na drugim roku budząc przy tym swoją mocą respekt wielu.

Bardzo wyczekiwałam tego tomu i nie spodziewałam się aż tylu skrywanych tajemnic! Byłam dosłownie w szoku za każdym razem, gdy wychodziły na jaw, co jest dużym plusem, bo dość rzadko zaskakuję się w książkach.

Uwielbiam Violet i Xadena, zarówno osobno jak i razem. Uważam, że oboje są bardzo mocnymi i rozbudowanymi postaciami. Podoba mi się jak wiele się o nich dowiadujemy, ale nadal czekam na więcej o Xadenie, który jest tak skrytym bohaterem.
Dodatkowo więź pomiędzy nimi a ich smokami jest jednym z moich ulubionych elementów w książce. Droczące się w myślach smoki zawsze sprawiają, że się uśmiechnę.

Bardzo podobało mi się zróżnicowanie miejsc akcji i dodanie tylu nowych aspektów do historii. Chociaż książka jest obfita to trudno się przy niej nudzić, nawet w momentach wolniejszych wydarzeń.

Rebecca Yarros również w drugim tomie pokazała, że swoimi zakończeniami potrafi wcisnąć w fotel z zaskoczenia i doprowadzić do łez. Czytając siedziałam jak na szpilkach, była tak zaskakująca i wciągająca. Choć uważam tę część za troszkę słabszą od poprzedniej to cała seria jest naprawdę przecudowna i bardzo Wam polecam!!

„Iron Flame. Żelazny Płomień” Rebecca Yarros to drugi tom serii romantasy opowiadającej o szkolącej się na jeźdźczynię Violet Sorrengail. Mimo, że wszyscy spodziewali się, że dziewczyna nie dotrwa do końca pierwszego roku, dzięki jej umysłowi skrybki i pewnym innym aspektom jest na drugim ...

Rozwiń Zwiń

Jonathan Stroud jest autorem serii o Lockwoodzie, która skradła moje uczucia swoim mrocznym, ale też zabawnym i młodzieżowym klimatem. Byłam bardzo ciekawa kolejnej serii jego autorstwa.

Scarlett i Browne są swoimi zupełnym przeciwieństwami, przynajmniej na początku. Później… hmm Browne jest bardzo niepozorny... Bohaterowie tak odmienni charakterem dają się lubić. Ich dialogi i tworzona atmosfera jest często zabawna właśnie dzięki różnicom jakie są między nimi.

Zainteresowała mnie przeszłość Alberta i mam nadzieję, że poznamy jej w przyszłości trochę więcej niż zostało zdradzone dotychczas. Scarlett wydaje się równie tajemniczą i złożoną bohaterką, o której historii sprzed zawiązania akcji w książce jeszcze mniej nam wiadomo.

Chociaż akcja książki dzieje się w alternatywnym świecie w Londynie to listy gończe, opuszczone miasteczka i strze1aniny na porządku dziennym bardzo przypominały mi atmosferą Dziki Zachód. Seria zapowiada się naprawdę ciekawie i dobrze się przy niej bawiłam.

Jonathan Stroud jest autorem serii o Lockwoodzie, która skradła moje uczucia swoim mrocznym, ale też zabawnym i młodzieżowym klimatem. Byłam bardzo ciekawa kolejnej serii jego autorstwa.

Scarlett i Browne są swoimi zupełnym przeciwieństwami, przynajmniej na początku. Później… hmm Browne ...

Rozwiń Zwiń

Podczas wyjazdu do Londynu Stevie rozpoczyna śledztwo w sprawie sprzed lat. Jedyne informacje jakie zdobywa to podejrzenia nowo poznanej Izzy oraz strzępki uzyskane w rozmowie z jej ciocią, świadkiem tamtych wydarzeń. Stevie musi działać po omacku. Jedyna osoba, która mogłaby powiedzieć coś więcej, nie chce. Kiedy dociera do pozostałych świadków, każdy zdaje się kłamać i nie wiadomo w co komu wierzyć. Wyłapywanie podejrzanych rzeczy było dosyć łatwe, ale nie oczywiste.

Miejscem akcji był Londyn, dlatego w książce pojawiały się przepiękne opisy miasta oczami zwiedzającego go turysty. Chociaż w tym tomie nadal dominowało śledztwo to w porównaniu do poprzednich było więcej akcji opowiadającej o głównej bohaterce i jej przyjaciołach. Rozwój relacji Davida i Stevie bardzo mi się nie podobał i trochę jakby nie pasował do poprzednich części. Wprowadzona drama była zupełnie niepotrzebna i popsuła budowaną dotychczas relację. Cliffhanger na końcu totalnie na nie.

Brakowało mi domknięcia wątku śledztwa. Sprawca został wyjawiony ale sprawa nie została zakończona. Póki co niestety najgorszy tom.

Podczas wyjazdu do Londynu Stevie rozpoczyna śledztwo w sprawie sprzed lat. Jedyne informacje jakie zdobywa to podejrzenia nowo poznanej Izzy oraz strzępki uzyskane w rozmowie z jej ciocią, świadkiem tamtych wydarzeń. Stevie musi działać po omacku. Jedyna osoba, która mogłaby powiedzieć co...

Rozwiń Zwiń

Początkująca detektyw, Stevie Bell otrzymuje maila z propozycją od właściciela obozu letniego. Wiele lat temu na tym obozie z4m0rd0wano grupkę znajomych, a ich ciała znaleziono w m4k4brycznym stanie. Przyjmując ofertę Stevie nie wie, że zagr0żenie jeszcze nie ustało, a ona zanim odkryje m0rdércę będzie musiała postarać się by przêżyć.

„Skrzynia w lesie” to czwarty tom serii Truly Devious. Tym razem akcja przenosi się poza mury Akademii Ellinghama i opowiada o innej sprawie sprzed lat, która wydaje się równie skomplikowana jak poprzednia. Ważną różnicą jest jednak to, że nie jest ona tak odległa w czasie, a świadkowie tamtych wydarzeń nadal żyją. Tak samo jak zło, które do tej pory czai się w lesie i zagraża kolejnym osobom.

Choć początkowo byłam sceptycznie nastawiona, jak to będzie gdy akcja będzie się działa poza Akademia, ten tom okazał się być chyba najlepszym dotychczas z całej serii.

Emocjonujące było to, że pozostali obozowicze nadal żyli i zauważalne było, że niektórym z mieszkańców miasteczka nie było na rękę wyjawienie prawdy sprzed lat. Autorka bardzo dobrze budowała napięcie. To, że ktoś mącił Stevie przy śledztwie, ewidentnie nie chcąc by jej się to udało, a gdy była już blisko rozwiązania sprawy ktoś gonił ją po lesie z p1st0letem sprawiało, że czytałam z zapartym tchem.

Początkująca detektyw, Stevie Bell otrzymuje maila z propozycją od właściciela obozu letniego. Wiele lat temu na tym obozie z4m0rd0wano grupkę znajomych, a ich ciała znaleziono w m4k4brycznym stanie. Przyjmując ofertę Stevie nie wie, że zagr0żenie jeszcze nie ustało, a ona zanim odkryje m0...

Rozwiń Zwiń

„Ręka na ścianie” Maureen Johnson to trzeci tom serii Truly Devious, a jednocześnie ostatni opowiadający o sprawie Ellinghamów.

Szkoła próbowała wmówić uczniom i rodzicom, że śm1erć kolejnych osób to zwykłe „wypadki”. Tym bardziej odrzucała choćby pomysł by były powiązane z wydarzeniami z przeszłości. Jednak Stevie nie chciała w to wierzyć i doszukiwała się dalej prawdy.

Rozdziały podzielone są na te rozgrywające się obecnie oraz te, które są wspomnieniami przeszłości. Stevie podkreślała jak ważne jest by pojąć przeszłość, by zrozumieć teraźniejszość i przyszłość. Czytelnik mając więc wgląd do wydarzeń z czasów Ellinghamów oraz wskazówki Stevie może sam próbować rozwiązać śledztwo. Jest to świetna forma prowadzenia kryminału, bo uważam, że bez tego nie potrafiłabym się aż tak wczuć w fabułę czy tym bardziej snuć poprawne przypuszczenia odnośnie prawdy.

Doceniam, że w przeciwieństwie do wielu bohaterów kryminałów, Stevie nigdy nie wyprawia się nigdzie na poszukiwania czy konfrontacje sama. Książka mimo to potrafi utrzymać nastrój niepokoju. Także uważam to za dużą zaletę.

Sposób, w jaki Stevie zakończyła swoje śledztwo był zdecydowanie wart trzech tomów czekania. Był pełen napięcia i przyznam, że bałam się czy aby nic jej się nie stanie. Paru rzeczy można się było wcześniej domyślić czy to dzięki rozdziałom z przeszłości czy sugestywnej dedukcji Stevie. Jednak całokształt biegu wydarzeń i jego argumentacja nadal bardzo mnie ciekawiły. Nie mówiąc już o reakcji pozostałych bohaterów na poznanie prawdy.

„Ręka na ścianie” Maureen Johnson to trzeci tom serii Truly Devious, a jednocześnie ostatni opowiadający o sprawie Ellinghamów.

Szkoła próbowała wmówić uczniom i rodzicom, że śm1erć kolejnych osób to zwykłe „wypadki”. Tym bardziej odrzucała choćby pomysł by były powiązane z wydarzeniami ...

Rozwiń Zwiń

„Znikający stopień” Maureen Johnson to drugi tom serii Truly Devious, wciągającego młodzieżowego kryminału z wątkiem romantycznym.

Bieg akcji był naprawdę ciekawy i trzymał mnie w napięciu. Akademia Ellinghama w swoich opisach wydaje się być tak przepięknym i przytulnym miejscem, jednak poznając dalsze wydarzenia robi się przerażająca. Brakowało mi jednak większych zwrotów akcji, które mogłyby jeszcze bardziej zaskoczyć. Mimo to, wciąż mi się bardzo podobała.

Stevie Bell jest absolutnie genialna. Kocham jej umysł i analityczne myślenie. Jej zdolność do doszukiwania się faktów i rozwiązywania zagadek z ogromnym zainteresowaniem jest inspirująca. Uwielbiam jak nawiązuje podczas swojego śledztwa do klasyków o Sherlocku Holmesie czy Herculesie Poirot i wykorzystuje ich techniki. W dodatku, jest niezwykle odważna, pomimo że zmaga się z atakami paniki. Mimo, że ma własne trudności stawia czoła innym, o wiele większym, co tylko podkreśla jak silną jest bohaterką.

Moim ulubionym momentem w książce była impreza halloweenowa, na którą David przebrał się dla Stevie za Sherlocka Holmesa, a ona nie wiedząc o jego stroju była Herculesem Poirot. Było to tak urocze i romantyczne, bo choć nie mieli w tamtym momencie najlepszych relacji to on dalej się dla niej starał.

Jeśli jeszcze nie czytaliście, a lubicie kryminały młodzieżowe to bardzo Wam polecam!!

„Znikający stopień” Maureen Johnson to drugi tom serii Truly Devious, wciągającego młodzieżowego kryminału z wątkiem romantycznym.

Bieg akcji był naprawdę ciekawy i trzymał mnie w napięciu. Akademia Ellinghama w swoich opisach wydaje się być tak przepięknym i przytulnym miejscem, jednak ...

Rozwiń Zwiń

„Nieodgadniony” Maureen Johnson to pierwszy tom serii Truly Devious. Tak jak i kolejne dwa dotyczy zawiłej zagadki p0rwania rodziny Ellinghama.

Stevie od lat interesowała się wydarzeniami z przeszłości Akademii Ellinghama. Została do niej przyjęta ze względu na swoją wyjątkową pasję do spraw kryminalnych oraz jeden konkretny cel - dowiedzieć się co tak naprawdę miało miejsce w 1936 roku.

Poza rozdziałami dotyczącymi Stevie są rozdziały o Ellinghamach i zapisy przesłuchań świadków z Federalnego Biura Śledczego. Nie jestem Stevie Bell, ale dzięki nim mogłam spróbować dociec prawdy szybciej niż ona.

Uwielbiam mózg Stevie Bell. Jestem pod wrażeniem jej dedukcji faktów, dociekliwości i spostrzegawczości. Kocham jak przywołuje sposoby prowadzenia śledztwa z klasyków jej ulubionych kryminałów. Kolejne potwierdzenie na to, że Stevie jest genialna - nie chodzi nigdzie sama. Totalnie stresuje mnie jak bohater prowadzący śledztwo, który bardzo prawdopodobnie znajduje się w potencjalnym niebezpieczeństwie postanawia iść coś sprawdzić samemu. Zwłaszcza, że po „wypadku” na terenie szkoły zrobiło się dość mrocznie.

Czuję się zainwestowana w rodzący się wątek romantyczny i mam ochotę na więcej.

„Nieodgadniony” Maureen Johnson to pierwszy tom serii Truly Devious. Tak jak i kolejne dwa dotyczy zawiłej zagadki p0rwania rodziny Ellinghama.

Stevie od lat interesowała się wydarzeniami z przeszłości Akademii Ellinghama. Została do niej przyjęta ze względu na swoją wyjątkową pasję do s...

Rozwiń Zwiń

Jak tam pogoda, Parks?

Jessa Hastings. Nie mam pojęcia jak ta kobieta to robi, ale i’m obsessed.

Czytając tę historię, czuję się każdą emocję całym sobą, a ta książka jest przepełniona absolutnym bólem i smutkiem. Po jej zakończeniu… No cóż, nie mam się dobrze.

Rok rozłąki wiele zmienił dla Magnolii i BJ’a, ale nie zmienił ich uczuć. Cały czas boleśnie się kochają, lecz sama miłość czasem nie wystarcza.

Ja jestem wilkiem, a Parks księżycem, do którego wyję odkąd skończyłem piętnaście lat.

Rozwój postaci BJ’a jest dostrzegalny. Poza tym nie tyle sam jego rozwój, a poznanie jego przeszłości ukazuje go w innym świetle. Problematyka zdrady jest trudna, gdy chodzi o parę, która tyle przeszła wspólnie i osobno. Nie tłumaczy to jego zachowania całkowicie, ale staje się ono bardziej zrozumiałe.

Magnolia i BJ. BJ i Magnolia. Tej dwójki nie da się wyobrazić osobno. Zbyt wiele traumatycznych wydarzeń razem doświadczyli, by potrafić odnaleźć siebie bez drugiej połowy. Choć ciągle się ranią to wspierają się i kochają. Wierzę, że zgodnie z przeznaczeniem ich miłość jest zapisana w gwiazdach.

Fabuła jest naprawdę przecudownie napisana i nieoczywista. Rozdzierająca serce na kawałki, ale czasem też wywołująca na twarzy uśmiech. Pełna ujmujących romantycznych metafor i ironicznych rozmów... Sprawia, że uwielbiam pióro Jessy Hastings.

Wiem, że Magnolia nie istnieje bez BJ’a, a BJ bez Magnolii. Wiem, że dla Magnolii zawsze to będzie BJ, ale… Julian?? Najsłynniejszy szef g4ngu w całej Wielkiej Brytanii. Ten mężczyzna mógłby mieć każdą dziewczynę, ale od 5 lat marzy o niej, nienawidzi każdego oprócz niej, chroni ją za wszelką cenę, nawet jeśli oznacza to niebycie razem.
I to, że nie może się zakochać i z nikim się nie wiąże, ale w innym życiu mógłby ją pokochać, a ona w innym życiu pozwoliłaby mu na to.
Ten człowiek po tym wszystkim, co przeszedł oraz z czym się teraz zmierza zasługuje na odrobinę szczęścia i miłości.

Zakończenie… screaming, crying, throwing up. Jestem wstrząśnięta i nadal w emocjach, nawet długi czas po skończeniu.

Jak tam pogoda, Parks?

Jessa Hastings. Nie mam pojęcia jak ta kobieta to robi, ale i’m obsessed.

Czytając tę historię, czuję się każdą emocję całym sobą, a ta książka jest przepełniona absolutnym bólem i smutkiem. Po jej zakończeniu… No cóż, nie mam się dobrze.

Rok rozłąki wiele zmienił...

Rozwiń Zwiń