Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor operuje scenami z dokładnym wytłumaczeniem odczuć bohaterów i to bardzo sprawnie, chociaż czasami można się pogubić w tych kadrach, przynajmniej ja momentami traciłem koncentrację i niektóre wątki mi umykały. Stuprocentowo rozpracowane relacje, uczucia, emocje, myśli, zależności, panujące w niewielkich społecznościach. Opisy uczuć i emocji na najwyższym poziomie, praktycznie nie ma się wątpliwości co czuje dany bohater.

Autor operuje scenami z dokładnym wytłumaczeniem odczuć bohaterów i to bardzo sprawnie, chociaż czasami można się pogubić w tych kadrach, przynajmniej ja momentami traciłem koncentrację i niektóre wątki mi umykały. Stuprocentowo rozpracowane relacje, uczucia, emocje, myśli, zależności, pan...

Rozwiń Zwiń

Książka napisana dla nastolatków i udająca ich język i sposób myślenia niestety z mojego punktu widzenia nieudolnie. Dlatego pewnie ta formuła bardzo utrudniła zanużnie się w księżycowej atmosferze, jednak po trudnych początkach, fabuła zaczyna się rozkręcać i daje się odnaleźć między słowami, autora "Hail Mary" i "Marsjanina" z jego dobrze przemyślanymi, wyglądającymi całkiem realistycznie wizjami życia poza ziemią. Zgadzam się z opinią że Artemis jest najsłabsza z tych trzech najbardziej znanych powieści. Audiobook dobrze czytany przez Annę Szymańczyk, która świetnie odegrała rolę wkurzającej nastolatki. Książka jest pisana w pierwszej osobie dlatego efekt był spotęgowany, łącznie z poirytowaniem na główną bohaterkę. Czekam na ekranizację ma potencjał, żeby być lepsza od książki.

Książka napisana dla nastolatków i udająca ich język i sposób myślenia niestety z mojego punktu widzenia nieudolnie. Dlatego pewnie ta formuła bardzo utrudniła zanużnie się w księżycowej atmosferze, jednak po trudnych początkach, fabuła zaczyna się rozkręcać i daje się odnaleźć między słow...

Rozwiń Zwiń

Z początku książka wydaje się być zabawą pisarza słowem, ciekawymi opisami, porównaniami, jak zawsze błyskotliwymi świetnie i mistrzowsko dobranymi. Jednak wydaje się, że to tylko kunsztowne popisywanie się swoją specyficzną i charakterystyczną erudycją i nic więcej. Jak dla mnie brakuje jakiegoś motywu przewodniego, myśli wiodącej, w miarę czytania krystalizuje się co prawda jako wiodący wątek dramatyczno-kryminalny co trochę ratuje sytuację jednak nie do końca. Zastanawia mnie bardzo częste pojawianie się zwrotu "w sensie ścisłym" tak częste, że aż kłujące w uszy, czy to celowy zabieg? Czy po prostu maniera Autora, którą trzeba akceptować gdy się lubi jego pióro. Książka czytana przez Radziwiłowicza z dużą emfazą ale jeszcze nie męczącą i nie drażniącą.

Z początku książka wydaje się być zabawą pisarza słowem, ciekawymi opisami, porównaniami, jak zawsze błyskotliwymi świetnie i mistrzowsko dobranymi. Jednak wydaje się, że to tylko kunsztowne popisywanie się swoją specyficzną i charakterystyczną erudycją i nic więcej. Jak dla mnie brakuje j...

Rozwiń Zwiń