Jesteśmy społecznością, która kocha książki

7,5 - bez zbędnych upiększeń zostałem zaproszony do świata p. Małeckiego, nie tego usłyszanego szeptem, ale tego jego wewnętrznego, prawdziwego. Z tego powodu porusza bardziej

7,5 - bez zbędnych upiększeń zostałem zaproszony do świata p. Małeckiego, nie tego usłyszanego szeptem, ale tego jego wewnętrznego, prawdziwego. Z tego powodu porusza bardziej

Wymęczona. Bo jak inaczej nazwać kilkumiesięczną batalię, trening charakteru i silnej woli?
Żałuję, że nie potrafię dostrzec w tej pozycji geniuszu autora. Bo pomimo tego, że "Niewyczerpany żart" zaskoczył mnie na początku swoim poczuciem humoru i absurdem, to później niemiłosiernie wymęczył i przytłoczył swoją objętością, licznymi przypisami, których sprawdzania za każdym razem zaprzestałem, bo nie dość, że nie tłumaczyły danej kwestii, tylko ją dodatkowo komplikowały i rozwijały.
Im dalej brnąłem, tym coraz częściej zadawałem sobie pytanie: dlaczego?
Po każdej kolejnej setce stron upewniałem samego siebie, że zaraz na pewno załapię, o co tu właściwie chodzi. W pewnym momencie zorientowałem się, że jestem już za daleko, żeby to po prostu tak odłożyć. Nie dawało by mi to spokoju.
Dobrnąłem w końcu do ostatniej strony. Po części zły, że w tym czasie mogłem przeczytać coś, co być może poszerzyło by moje horyzonty, wzruszyło, uderzyło w głęboko schowaną strunę wrażliwości, której brzmienia na co dzień nie słyszę, bo zagłusza ją wolno toczący się walec życia.
Po części jednak zdążyłem się zżyć z Halem, Donem i Akademią Tenisową. I poczułem się tak, jakbym właśnie wyprowadzał się z wynajmowanego mieszkania, którymi współlokatorami byli bohaterowie powieści. Coś się skończyło, było bez fajerwerków. Nie zaprzyjaźniliśmy się, ale już na zawsze zostaną ze mną w mojej pamięci.

P.S. Książka ponoć zyskuje w każdym kolejnym czytaniu. Może w kolejnym życiu?

Wymęczona. Bo jak inaczej nazwać kilkumiesięczną batalię, trening charakteru i silnej woli?
Żałuję, że nie potrafię dostrzec w tej pozycji geniuszu autora. Bo pomimo tego, że "Niewyczerpany żart" zaskoczył mnie na początku swoim poczuciem humoru i absurdem, to później niemiłosiernie wymęczył i przytłoczył swoją objętością, licznymi przypisami, których sprawdzania za każdym...

7,5 - ludzie wszędzie są tacy sami, bez względu na to gdzie mieszkają lub jaką wyznają religię. Wydaje się, że podstawowy repertuar podłości mamy wdrukowany w DNA. Żeby nie było, jakaś podstawowa przyzwoitość też w nas istnieje. A może to tylko wpływ zachodniej cywilizacji? Do tej pory Sri Lanka była dla mnie krajem herbaty i pięknej przyrody. Teraz to również kraj rozdarty wewnętrznymi konfliktami, obciążony traumami. Ale sama opowieść daje też nadzieję, że wszystko co złe, może się skończyć. Może jest szansa na rozpoczęcie wszystkiego od nowa?

7,5 - ludzie wszędzie są tacy sami, bez względu na to gdzie mieszkają lub jaką wyznają religię. Wydaje się, że podstawowy repertuar podłości mamy wdrukowany w DNA. Żeby nie było, jakaś podstawowa przyzwoitość też w nas istnieje. A może to tylko wpływ zachodniej cywilizacji? Do tej pory Sri Lanka była dla mnie krajem herbaty i pięknej przyrody. Teraz to również kraj rozdarty...