Brytyjski pisarz i krytyk literacki. Autor głośnych i znakomitych książek m.in. o Williamie Blake'u, Karolu Dickensie i T.S. Eliocie. Jeden z najwyżej cenionych współczesnych prozaików brytyjskich.Dogłębna znajomość literatury i historii pozwala mu łączyć w swojej prozie różne konwencje, a także faktografię i autentyzm z fikcją. Jego życiowym tematem jest Londyn, który zajmuje bardzo ważne miejsce w jego twórczości.
Muszę wyznać, że, mające licznych fanów historie, w których pierwszoosobowym narratorem jest psychopatyczny narcyz-sadysta budzą we mnie obrzydzenie i odrazę, więc więcej niż 5 gwiazdek nie dam. Mimo to przemęczyłem i okazało się, że koniec nie całkiem taki, jak myślałem. Nawet ten nieszczęsny narrator się tłumaczy.
Fikcja fantastycznie wpleciona między fakty. Albo na odwrót - kto właśnie tego oczekiwał od autora świetnych pozycji historycznych i biograficznych oraz paru historii Londynu, ten się nie zawiódł. Szczerze mówiąc, próbowałem z ciekawości ustalić, gdzie dokładnie przebiega granica zmyślonego, no i nie wiem.
Po pierwsze nieco za długa. Po drugie czasem autor niebezpiecznie zapomina, że istnieje też Anglia poza Londynem i niektóre cechy przypisuje, moim zdaniem nie do końca słusznie, wyłącznie Londyńczykom. To tyle krytyki. Natomiast to bardzo ciekawe dzieło, które pozwala zrozumieć charakter miasta. Nie należy się po lekturze spodziewać historycznego przeglądu rozwoju miasta, ale zdecydowanie można poznać jego charakterystykę, ducha, klimat. Świetne podejście, jeśli chcemy rozumieć kulturę jako zjawisko społeczne. Z innego, niż chronologiczno-historyczny punkt widzenia.