Paulina Zalecka

Trzeci tom serii to historia Toma i Rebecci na którą bardzo czekałam😍 Tą dwójkę mieliśmy okazję już trochę poznać w poprzednich częściach. Zwłaszcza Toma, który jest przyjacielem Sue i Luiz. Trochę przyszło mi czekać na ten tom, jednak powiem wam, że było warto bo to co dostałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Śmiało moge chyba powiedzieć, że to moja ulubiona historia tej serii. Paulina z każdą kolejną książką pokazuje, jak dobra jest w tym co robi i że pisanie ma we krwi. A ja od pierwszej jej wydanej powieści jestem jej wierną fanką. I tak już pozostanie❤️ "Zawsze bylaś moja" to historia o miłości mimo dzielacych dwojga ludzi przeciwności czy barier. Rebe poznała Toma jako nastolatka. To wtedy mimo młodego wieku oddała mu swoje serce i obiecała sobie ze ten młody mężczyzna jeżdżacy na wózku zostanie kiedyś jej mężem. Kilka lat pozniej mimo, że wtedy wydawalo sie to nierealne ta rudowłosa, uparta i wiedzącą czego chce od najmłodszych lat dziewczyna osiaga cel i skrada serce Toma. Ta dwójka jest naprawdę szczęśliwa. Tom odzyskał sprawność, a u jego boku jest kobieta która jest dla niego wszystkiem. Jednak nic co piękne nie trwa wiecznie. A los zaczyna rzucać im pod nogi kłody? W ich relacji pojawia się zazdrość, nieufność i strach o wspólna przyszłość. Czy uda im się pokonać wszystkie przeciwności? Czy uczucie jakie ich połączyło przetrwa kolejne próby? Tego wam nie powiem. Jednak zdradze, że Paulina zaserwowała mi istny roller-coaster emocji, ktore przetoczyły się przede mnie podczas czytania z ogromną siła. Autorka ma talent do tworzenia historii od których nie sposób się oderwać. I teraz też tak było. Niejednokrotnie szokowała mnie tym co przygotowała dla tej dwójki, przyprawiała o stan przedzawałowy, doprowadzając moje nerwy na skraj wytrzymałości. Moje rozszalałe od emocji serce często gubiło prawidłowy rytm, a kiedy myślałam że już wszystko idzie ku dobremu Paulina kolejny raz spuszczała na mnie kubeł zimnej wody mówiąc nie tak szybko moja droga. To jeszcze nie koniec. Trochę cię jeszcze potrzymam w niepewności, flustracji i silnych emocjach🙈😂 Ale wiecie co - wybaczam jej to bo te emocje które mną targały były tego warte. Kocham gdy książka mi ich dostarcza całą masę, a tu miałam okazję doświadczyć ich całą paletę z wszystkimi ich odcieniami. Śmiałam się i płakałam, wzruszałam, drżałam o losy bohaterów, wkurzałam. Czułam ich smutek, żal, łzy, ból, niepewność ale i szczęście. Nie zabrakło też scen pełnych pożadania i namiętności, które rozpalały mnie do czerwoności, przyprawiając o wypieki na twarzy i szybsze bicie serca. A po nich przychodziły te które mnie wzruszały i chwytały za serce. Paulina oddała w ręce czytelników kolejną wartościową historię. Poruszającą ważne tematy takie jak niepełnosprawność czy prześladowanie. Pokazując, że ludzie są zdolni do największych okrucieństw i podłości w imię chorych urojeń, obsesji i własnych korzyści. Autorka pokazała też wielką siłę miłości, przyjaźni i rodzinnych wiezi. Miłości, która pokonuje wszystkie przeciwności. Przyjaźni, która daje wsparcie kiedy tego potrzebujemy. I rodziny ( i to nie tylko tej z którą łączą nas wiezy krwi),która staje za nami murem, walczy za nas kiedy nam brakuje już sił. Cudownie jest mieć u boku takich ludzi🥰 Kochani tu nie ma nad czym się zastanawiać tę książkę poprostu trzeba przeczytać i samemu doświadczyć wachlarza emocji jakiego dostarcza autorka tą historią. Całą seria jest warta poznania. Gorąco wam ją polecam❤️‍🔥