Radosław Broniek OP

Coraz więcej zagrożeń spotkać można we współczesnym świecie. Ponieważ dotyczy to również religii, kluczowym zdaje się być pytanie, dlaczego nie da się pogodzić magii z wiarą w Chrystusa? Odpowiedzi udziela "Magia. Pomiędzy zabobonem a zagrożeniem duchowym" – niewielka publikacja Wydawnictwa W drodze, która w prosty sposób wyjaśnia, rozwiewa wątpliwości oraz uczy rozeznawać zagrażające wierze zjawiska duchowo – religijne. Omówione we Wstępie „magiczne” kwestie (rzeczywistość coraz mniej chrześcijańska, różne formy magii praktykowane przez katolików, współczesna kultura nośnikiem treści okultystycznych, zmiany znaczeniowe pojęć ezoterycznych, zachęta do praktyk magicznych, kabalistyczne profesje – zwykłymi zawodami) stanowią wprowadzenie do rozważań koncentrujących się na zagrażającym człowiekowi zjawisku powrotu magii. Wywodząc termin „magia” ze starożytnej Persji, Radosław Broniek omawia jego etymologiczne znaczenie, klasyfikuje okultyzm (magia, wróżbiarstwo, spirytyzm, medycyna okultystyczna),analizuje powiązania magii białej i czarnej z naturalną, a także magii z religią, odnosząc się przy okazji do zwanego zabobonem myślenia magicznego (podejście do przedmiotu kultu, oddzielenie obrzędu od życia). Stosując dwustanowiskowe (nauki zajmujące się magią oraz ci, którzy magię praktykują) spojrzenie na działanie magii, autor przygląda się podejściom badawczym (paradygmat, psychologia, psychiatria),w kwestii domniemanej skuteczności czarów wylicza hipotezy (oszustwa, naturalistyczna, spirytystyczna) oraz interpretuje rytuały (skuteczne mocą odbiorcy, nadawcy i przekazu). Ponieważ podstawą rozważań Radosława Brońka jest perspektywa teologiczna, nie może zabraknąć w nich chrześcijańskiej interpretacji magicznych praktyk. W celu ich wyjaśnienia, autor odwołuje się do Biblii (zawarty na kartach Starego- i Nowego Testamentu negatywny stosunek do magii i związanych z nią praktyk, pewność jedyności Boga oraz Jego orędzia),nauczania Kościoła (sprzeczność praktyk magicznych z czcią i szacunkiem należnym tylko Bogu) oraz interpretacji świętego Tomasza z Akwinu (magia jest niedozwolona, nieskuteczna, jest uzurpacją i oddawaniem czci demonom). Rozważania są interesujące a omawiane kwestie – doprecyzowane, przez co wyjaśnionych zostaje wiele trudnych kwestii w sposób całkowicie zrozumiały. W refleksjach autora nie brakuje satysfakcjonujących uzasadnień, na co mają wpływ częste odwołania do Pisma Świętego (cytaty wraz z siglami),przytaczane passusy z dokumentów Kościoła, artykuły z KKK. Pomocne w zrozumieniu skondensowanej treści są fachowe interpretacje oparte o przemyślenia teologów, filozofów, biblistów, antropologów kulturowych oraz badaczy magii. Zwroty łacińskie zapisano kursywą, przejrzystości dodają liczne wcięcia w tekście. Pomocą służą przypisy (bibliograficzne i wyjaśniające) oraz bibliografia zawierająca tytuły polecanych lektur wraz z krótką zapowiedzią treści. Należąca do serii "Pszenica i Kąkol" niewielka publikacja Wydawnictwa W drodze skierowana jest nie tylko do ludzi wierzących, ale – ze względu na wynikające z magii a prowadzące do zerwania relacji z Bogiem – realne zagrożenia duchowe, zaproponowana przez Radosława Brońka droga refleksji nad magią powinna dać wiele do myślenia każdemu człowiekowi. Jedno jest pewne: wierzący w Chrystusa rytuałów magicznych powinien unikać.