Najnowsze artykuły
- ArtykułyPan Tu Nie Stał i książkowa kolekcja dla czytelników i czytelniczek [KONKURS]LubimyCzytać4
- ArtykułyWojciech Chmielarz, Marta Kisiel, Sylvia Plath i Paulo Coelho, czyli nowości tego tygodniaLubimyCzytać3
- ArtykułyMama poleca: najlepsze książki dla najmłodszych czytelnikówEwa Cieślik20
- ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Halina Ogarek-Czoj
12
6,7/10
Urodzona: 14.09.1931Zmarła: 23.11.2004
Koreanistka, tłumaczka i pedagog.
W 1955 roku uzyskała magisterium w Katedrze Sinologii Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie studiów uczęszczała na lektorat języka koreańskiego. Po ukończeniu studiów wyjechała do Korei Północnej w ramach międzypaństwowej wymiany stypendialnej studentów. W 1962 roku uzyskała na Uniwersytecie im. Kim Ir Sena w Pjongjangu stopień kandydata nauk w zakresie literatury koreańskiej, broniąc pisanej pod opieką prof. An Ham-kwanga pracy dotyczącej twórczości dramatycznej Song Yŏnga. W tym samym roku wróciła do Warszawy i podjęła pracę w Instytucie Orientalistycznym UW jako wykładowca języka i literatury koreańskiej. Po nieudanych staraniach o nostryfikację koreańskiego dyplomu w Polsce, po kilkumiesięcznym stażu odbytym na Uniwersytecie Karola w Pradze pod opieką naukową prof. Aloisa Pultra, w 1974 roku, pod kierunkiem japonisty prof. Wiesława Kotańskiego, uzyskała stopień doktora w zakresie literatury koreańskiej na Uniwersytecie Warszawskim, broniąc kolejnej pracy dotyczącej twórczości Song Yŏnga[3]. Z inicjatywy dr Ogarek-Czoj powołano w 1983 roku w ramach Zakładu Dalekiego Wschodu Sekcję Koreanistyki, którą kierowała aż do przejścia na emeryturę w 2002 roku. Ponadto uczestniczyła w działalności Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego.
Halina Ogarek-Czoj poślubiła obywatela Korei Północnej, jednak małżeństwo rozpadło się po jej powrocie do Polski w 1962 roku, wymuszonym decyzją północnokoreańskich władz o wypędzeniu cudzoziemskich żon. W trakcie pobytu w Pjongjangu urodziła córkę Annę
W 1955 roku uzyskała magisterium w Katedrze Sinologii Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie studiów uczęszczała na lektorat języka koreańskiego. Po ukończeniu studiów wyjechała do Korei Północnej w ramach międzypaństwowej wymiany stypendialnej studentów. W 1962 roku uzyskała na Uniwersytecie im. Kim Ir Sena w Pjongjangu stopień kandydata nauk w zakresie literatury koreańskiej, broniąc pisanej pod opieką prof. An Ham-kwanga pracy dotyczącej twórczości dramatycznej Song Yŏnga. W tym samym roku wróciła do Warszawy i podjęła pracę w Instytucie Orientalistycznym UW jako wykładowca języka i literatury koreańskiej. Po nieudanych staraniach o nostryfikację koreańskiego dyplomu w Polsce, po kilkumiesięcznym stażu odbytym na Uniwersytecie Karola w Pradze pod opieką naukową prof. Aloisa Pultra, w 1974 roku, pod kierunkiem japonisty prof. Wiesława Kotańskiego, uzyskała stopień doktora w zakresie literatury koreańskiej na Uniwersytecie Warszawskim, broniąc kolejnej pracy dotyczącej twórczości Song Yŏnga[3]. Z inicjatywy dr Ogarek-Czoj powołano w 1983 roku w ramach Zakładu Dalekiego Wschodu Sekcję Koreanistyki, którą kierowała aż do przejścia na emeryturę w 2002 roku. Ponadto uczestniczyła w działalności Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego.
Halina Ogarek-Czoj poślubiła obywatela Korei Północnej, jednak małżeństwo rozpadło się po jej powrocie do Polski w 1962 roku, wymuszonym decyzją północnokoreańskich władz o wypędzeniu cudzoziemskich żon. W trakcie pobytu w Pjongjangu urodziła córkę Annę
6,7/10średnia ocena książek autora
253 przeczytało książki autora
962 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Język koreański. Część I: kurs podstawowy
Halina Ogarek-Czoj, Romuald Huszcza
5,7 z 11 ocen
64 czytelników 1 opinia
2011
Język koreański. Część II: kurs dla zaawansowanych
Halina Ogarek-Czoj, Romuald Huszcza
5,5 z 4 ocen
24 czytelników 0 opinii
2004
Na Tohyang and Korean Short Story Writing of the 1920s
Halina Ogarek-Czoj
8,5 z 2 ocen
10 czytelników 1 opinia
2003
Najnowsze opinie o książkach autora
Być kobietą w Oriencie Barbara Grabowska
6,4
Nie jest to łatwa i przyjemna literatura popularnonaukowa, ale pozycja akademicka dostarczająca solidnej porcji wiedzy. Osoba nieco głębiej zafascynowana Orientem przebrnie jednak przez nią bez problemów (mnie osobiście wciągnęła). Lekturę ułatwia forma krótkich esejów. Bardzo ciekawa rzecz dla studentów kierunków orientalistycznych, dająca przy tym okazję do zapoznania się ze składem grona akademickiego WO UW.
Tonghak. Nauka Wschodu Halina Ogarek-Czoj
6,8
Znana jako czondoizm lub Religia Niebiańskiej Drogi, Tonghak jest rodzimą religią (czy też systemem filozoficzno - religijnym) Korei, choć dosyć młodą, bo powstałą w XIX wieku jako przeciwwaga dla chrześcijaństwa i – w mniejszym stopniu – buddyzmu. Jest to religia synkretyczna bo łączy w sobie elementy dwóch ww. Religii, a także konfucjanizmu, taoizmu i koreańskiego szamanizmu. Książka Haliny Ogarek – Czoj jest ciekawą pozycją ponieważ przy okazji opisywania dziejów rozwoju tej filozofii, dowiadujemy się także sporo o funkcjonowaniu państwa koreańskiego w XIX i na początku XX wieku (także o relacjach i wpływie na ten kraj dwóch potężnych sąsiadów: Chin i Japonii). Szkoda tylko że książka, wydana w 1984, skupiona jest na okresie do 1945, zaledwie parę zdań wzmiankując o okresie powojennym nt. Funkcjonowania Religii Niebiańskiej Drogi. Z tego powodu, że jest to chyba jedyne opracowanie polskie tego systemu religijnego (a czyta się to całkiem dobrze:)) mogę to dzieło polecić każdemu zainteresowanemu tematyką religioznawczą, filozoficzną jak i państwa koreańskiego w ogóle. Jeśli ktoś coś wie o nowszych, polskich publikacjach poświęconych Tonghak, proszę o kontakt :)