Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Iwona Sowińska
8
7,8/10
Pisze książki: czasopisma, film, kino, telewizja
Urodzona: 26.06.1958Zmarła: 07.09.2022
Iwona Sowińska - polska kulturoznawczyni i filmoznawczyni, doktor habilitowany nauk o sztuce w Instytucie Kultury na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Doktoryzowała się w 1994 roku rozprawą pod tytułem "Dźwięk w filmie. Słyszenie – rozumienie – opowiadanie", obronioną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Na tej samej uczelni w 2008 roku otrzymała stopień doktora habilitowanego, na podstawie pracy "Polska muzyka filmowa 1945-1968"; za książkowe wydanie rozprawy otrzymała Nagrodę im. Bolesława Michałka dla najlepszej książki filmowej roku 2007. Była też autorką publikacji "Chopin idzie do kina" (2013, Universitas),omawiającej wykorzystanie muzyki Fryderyka Chopina w filmach polskich i zagranicznych. Współredaktorka (wraz z Tadeuszem Lubelskim i Rafałem Syską) czterotomowej pracy zbiorowej "Historia kina" (2010–2019, Universitas).
Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Doktoryzowała się w 1994 roku rozprawą pod tytułem "Dźwięk w filmie. Słyszenie – rozumienie – opowiadanie", obronioną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Na tej samej uczelni w 2008 roku otrzymała stopień doktora habilitowanego, na podstawie pracy "Polska muzyka filmowa 1945-1968"; za książkowe wydanie rozprawy otrzymała Nagrodę im. Bolesława Michałka dla najlepszej książki filmowej roku 2007. Była też autorką publikacji "Chopin idzie do kina" (2013, Universitas),omawiającej wykorzystanie muzyki Fryderyka Chopina w filmach polskich i zagranicznych. Współredaktorka (wraz z Tadeuszem Lubelskim i Rafałem Syską) czterotomowej pracy zbiorowej "Historia kina" (2010–2019, Universitas).
7,8/10średnia ocena książek autora
162 przeczytało książki autora
785 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Kino końca wieku. Historia kina, tom 4
Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska
8,6 z 12 ocen
97 czytelników 1 opinia
2018
Kwartalnik filmowy. Transnarodowość kina polskiego nr 95 jesień 2016
5,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
2016
Historia kina. Tom 3. Kino epoki nowofalowej
Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska
8,4 z 21 ocen
170 czytelników 2 opinie
2015
Historia kina. Tom 2. Kino klasyczne
Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska
8,1 z 47 ocen
280 czytelników 5 opinii
2011
Najnowsze opinie o książkach autora
Historia kina. Tom 1. Kino nieme Tadeusz Lubelski
8,4
W pierwszym dziesiecioleciu XXI wieku Tadeusz Lubelski wrocil po przerwie do wykladania 'Historii kina swiatowego'. Przygotowujac bibliografie dla studentow doszedl do wniosku, ze nie ma w Polsce podstawowej ksiazki do studiowania tego tematu. Stalo sie to punktem wyjscia do zapierajacego dech "Kina niemego", pierwszego z czterech tomow nowoczesnego podrecznika historii kina. Wedrujac od prapoczatkow, przez - miedzy innymi - belle epoque, Skandynawie, epoke weimarska, po kino Rosji carskiej i epoke jazzu dochodzimy do trzech odrebnych rozdzialow poswieconych burlesce, awangardzie i poczatkom dokumentu. Ksiazke konczy omowienie kinematografii narodowych, ktore w owym czasie nie stworzyly dziel powszechnie znanych. Kazda sekcje tematyczna podsumowuje "Chronologia' i 'Propozycja lektur'. Imponuje material zdjeciowy, ktory zaczyna sie fotografia chinskiej perforowanej kuli metalowej - prototypu wszelkich aparatow projekcyjnych.
Pomyslana jako podrecznik akademicki ksiega ta jest niezwykle przystepna i fascynujaca lektura dla kazdego.
Przepyszna rzecz na wiele tygodni czytania.
Historia kina. Tom 2. Kino klasyczne Tadeusz Lubelski
8,1
Jeszcze potężniejsze dzieło niż pierwszy tom. Zmierzenie się z tą księgą w jednym ciągu to już spore wyzwanie (jak najbardziej wlicza się w to wyzwanie również fizyczny ciężar tomiszcza, który wzbudza we mnie lekką panikę przed jeszcze bardziej opasłym tomem trzecim),ale bez wątpienia warte podjęcia - ilość wiedzy zawartej na ponad tysiącu stron tego tomu jest porażająca. Dla "Kina klasycznego" znajduję właściwie takie same słowa uznania i takie same drobne zastrzeżenia, jakie znalazłem dla tomu pierwszego, więc nie będę się powtarzał - stanowią ciągłość, są pisane w identycznym stylu, z takim samym naukowym profesjonalizmem, z takim samym, zbyt dużym jak na mój gust dystansowaniem się od subiektywnych zdań na temat filmów i reżyserów. Chyba co prawda "Kino nieme" czytało mi się odrobinę lepiej, mimo że traktowało o mniej interesującym okresie kinematografii; może tutaj trochę częściej robiło się akademicko-kronikarsko beznamiętnie, ale może po prostu zostałem przytłoczony nieuniknionym w tym okresie ogromem odniesień do politycznej historii świata, która oddziaływała na losy kina jak na losy żadnej innej sztuki.
7.5/10