Najnowsze artykuły
- ArtykułyAntti Tuomainen: Tworzę poważne historie, które ukrywam pod absurdalnym humoremAnna Sierant1
- ArtykułyKsiążka na Dzień Dziecka: znajdź idealny prezent. Przegląd promocjiLubimyCzytać1
- Artykuły„Zaginiony sztetl”: dalsze dzieje Macondo, a może alternatywna historia Goraja?Remigiusz Koziński2
- Artykuły„Zależy mi na tym, aby moje książki miały kilka warstw” – wywiad ze Stefanem DardąMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jarosław Kita
23
6,6/10
Urodzony: 18.12.1960
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,6/10średnia ocena książek autora
22 przeczytało książki autora
153 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Narzędzia wojny
Tadeusz Grabarczyk, Jarosław Kita
Cykl: Oblicza Wojny (tom 8)
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2023
Kariera w optyce prywatności
Jarosław Kita, Maria Korybut-Marciniak
0,0 z ocen
4 czytelników 0 opinii
2020
O mężczyźnie (nie)zwyczajnie
Jarosław Kita, Maria Korybut-Marciniak
0,0 z ocen
8 czytelników 0 opinii
2019
Prywatne światy zamknięte w listach
Jarosław Kita, Maria Korybut-Marciniak
0,0 z ocen
10 czytelników 0 opinii
2018
Ziemianka w XIX-wiecznym kurorcie. Listy Stefanii z Lemańskich Rzewuskiej do męża z pobytów w zagranicznych uzdrowiskach
Jarosław Kita, Urszula Klemba
5,5 z 2 ocen
9 czytelników 1 opinia
2017
"Portret kobiecy". Polki w realiach epoki. Tom 3
Jarosław Kita, Maria Korybut-Marciniak
4,0 z 1 ocen
14 czytelników 1 opinia
2015
"Portret kobiecy". Polki w realiach epoki. Tom 2
Jarosław Kita, Marta Sikorska-Kowalska
5,0 z 1 ocen
19 czytelników 1 opinia
2014
Świat dziecka ziemiańskiego. Antologia źródeł
Jarosław Kita
10,0 z 1 ocen
9 czytelników 0 opinii
2013
Najnowsze opinie o książkach autora
"Portret kobiecy". Polki w realiach epoki. Tom 2 Jarosław Kita
5,0
Drugi tom artykułów na temat Życia Polaków w XIX wieku wydał mi się ciekawszy od pierwszego. Możliwe, że należy czytać takie opracowania, po odświeżeniu sobie wiedzy historycznej na temat zaborów.
Niezwykle ciekawy były artykuły poświęcone Zofii Stryjeńskiej i Annie Bilińskiej-Bohdanowicz ("Czarno na białym czyli życie prywatne niekonwencjonalnych kobiet" Magdaleny Winograd i "Kobieca droga do sukcesu w końcu XIX wieku - artystyczna kariera Anny Bilińskiej-Bogdanowicz" Joanny Jaśkiewicz). Równie interesujący był artykuł na temat aktywności kolekcjonerskiej Izabelli z Czartoryskich hr. Działyńskiej Kamili Kłudkiewicz.
Jednak refleksje o roli kobiet w XIX wieku, jakie nasuwają się po lekturze, są przygnębiające. Niewielki był margines swobody i możliwości decydowania o sobie. I tak naprawdę, najwięcej wolności miały wdowy - o ile nie uzależniły się po śmierci męża od brata. Ramy narzucone kobietom były niezwykle ograniczające, a wizerunek kobiet i oczekiwania wobec nich były bardzo szczegółowe i obwarowane głównie nakazami i zakazami.
"Portret kobiecy". Polki w realiach epoki. Tom 3 Jarosław Kita
4,0
Trzeci, ostatni tom z serii "Życie prywatne Polaków w XIX wieku" wymaga podsumowania całości. Prawdę mówiąc, sięgając po opracowania naukowe oczekiwałam czegoś więcej. Liczyłam na wiele pogłębionych artykułów, na śmiałe tezy i na poruszenie kontrowersyjnych tematów. Niestety, większość artykułów jest bardzo powierzchownych, odtwórczych. Niczego nie wnoszą do nauki, nie pogłębiają też wiedzy czytelnika.
Podczas lektury wielokrotnie miałam wrażenie, że ktoś tym młodym naukowcom zerkał przez ramię, pisali tak, żeby nikogo nie urazić i zgodzić się z tezami, których podważać nie należy, które są mocno ugruntowane, spójne z dawno ustaloną wizją. Czy jednak rozwój nauki nie polega na tym, że zadaje się kontrowersyjne pytania, dialoguje się z autorytetami i poszukuje własnej ścieżki? Przedzieranie się przez kolejne artykuły było przygnębiające, tak bardzo były odtwórcze i pozbawione treści.
Moja jedyna myśl po lekturze była taka, że trzeba wrócić do książek Marii Janion. Jej ducha niestety w tych tomach nie widać. Może i chciała zrobić rewolucję, ale wszystko i tak wróciło na utarte, bezpieczne tory.
Jedynym artykułem, który został w mojej pamięci po lekturze III tomu, była "Mańka Kalosz wiodąca lud Warszawy na barykady" Wojciecha Gruchały. Autor opisuje życie prostytutek, które jako jedyna grupa społeczna kobiet miały jakąkolwiek możliwość stanowienia o sobie. To oczywiście przygnębiający wniosek (w poprzednich tomach zdarzały się artykuły, z których jasno wynikało, że warto było być wdową, z tych samych powodów). Pozostałe sportretowane kobiety to patriotki, do szpiku kości przesiąknięte walką o wolność ojczyzny. A tak naprawdę ofiary decyzji swoich mężów, ojców czy braci, z których powodu były pozbawiane majątków, jechały potulnie na Sybir czy decydowały się na emigrację.
Przydałyby się bardziej pogłębione studia w tym temacie jak i odrobina wolności w myśleniu - czego pracownikom naukowym serdecznie życzę.