Myślę, że jest coś pięknego w tym, że ma się szczęście, by być świadkiem rzeczy, które odchodzą.

Myślę, że jest coś pięknego w tym, że ma się szczęście, by być świadkiem rzeczy, które odchodzą.

Ciężko na to zapracowali. Wkładali w to serce. Wszędzie, gdzie się pojawiali, widzieli uśmiechy i mieli świadomość, że to ich praca - ich praca! - je wywołuje. Dawali ludziom radość. Sprawiali, że ich dzień był lepszy. Gdyby się nad tym zastanowić, to była wielka rzecz. To powinno wystarczyć. Wystarczyć aż nadto. A jednak, gdyby mieli być całkowicie szczerzy, tym, na co zaczęli najbardziej czekać, nie były uśmiechy, prezenty ani poczucie dobrze wykonanej pracy, tylko to, co po tym wszystkim następowało. To, że wracali do swojego wozu, zamykali się w środku i spędzali kilka cennych, bezkształtnych godzin zupełnie sami. Dlaczego to nie wystarczało?

Ciężko na to zapracowali. Wkładali w to serce. Wszędzie, gdzie się pojawiali, widzieli uśmiechy i mieli świadomość, że to ich praca - ich pr...

- No cóż, może ty możesz, ale nam nie wolno zejść ze szlaku. Nie powinniśmy tego robić. Robot gapiło się na niego, jakby Dex zaczęli do niego mówić w innym języku. - (...) Jak myślicie, jak powstają ścieżki?

- No cóż, może ty możesz, ale nam nie wolno zejść ze szlaku. Nie powinniśmy tego robić. Robot gapiło się na niego, jakby Dex zaczęli do nie...