Chciałoby się powiedzieć - nawet niezłośliwie - im konkretna książka Rymkiewicza starsza, tym Autor bardziej interesujący, otwarty na Innego (zakochanie w Michniku, miłość do Litwinów i Żydów, zachwyt Mandelsztamem),oryginalny (wątek komunistycznego szatana kuszącego pana Mareczka a to paszportem, a to piękną młódką - znakomity).

Mimo że forma tej książeczki formalnie wydaje się błaha, to jednak pisana w głębi stanu wojennego, niosła nie byle jakie przesłanie oporu, Czytałem jeszcze podziemne wydanie pod koniec lat 80. i była to dla mnie ożywcza lektura, czysta i jasna.

Choć i już wtedy można było wyczuć pewne zadziwiające wtedy i niepokojące antyeuropejskie nastroje, które nie wpływały jednak na odbiór całości.

Nie dziwota zatem, że Mistrz lekko się potem "ściemnił" i odleciał w niezbyt przyjazną otwartości wrogą wsobność - zresztą, jak i znaczna część Polski…

PS Opis książki jest nieprawdziwy: to nie żaden „wybór wywiadów, jakie z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem przeprowadzili różni rozmówcy - poeci, muzykolodzy, krytycy literaccy, publicyści i dziennikarze”. Komuś się coś pomyliło...

Chciałoby się powiedzieć - nawet niezłośliwie - im konkretna książka Rymkiewicza starsza, tym Autor bardziej interesujący, otwarty na Innego (zakochanie w Michniku, miłość do Litwinów i Żydów, zachwyt Mandelsztamem),oryginalny (wątek komunistycznego szatana kuszącego pana Mareczka a to paszportem, a to piękną młódką - znakomity).

Mimo że forma tej książeczki formalnie...

Kupiłem tę książkę z 6 zł i grubo przepłaciłem. Na każdym kroku R chętnie wróciłby do Średniowiecza, w którym wciąż mentalnie tkwi. Oświecenie to cytuję "była błędna epoka", a Tuwim to dla nich poeta drugorzędny, możemy się domyślić dlaczego

Kupiłem tę książkę z 6 zł i grubo przepłaciłem. Na każdym kroku R chętnie wróciłby do Średniowiecza, w którym wciąż mentalnie tkwi. Oświecenie to cytuję "była błędna epoka", a Tuwim to dla nich poeta drugorzędny, możemy się domyślić dlaczego

Można sobie zadać pytanie po co recenzować zbiór wywiadów przeprowadzonych przez dziennikarzy z profesorem literatury ?
Otóż po to, aby przestał on istnieć w świadomości społeczeństwa, którą budują salonowi dziennikarze pokroju Lisa, który raczył był nazwać Rymkiewicza "stetryczałym staruszkiem" oraz reszty ferajny z Axel Springer, że nie jest on faszystą (tak nazywała go GW w latach dziewięćdziesiątych! Swoją drogą, mamy tutaj do czynienia z bardzo paskudnym manipulowaniem historią, gdzie ofiara staję się oprawcą, ale o moralności, poczuciu smaku i znajomości historii, co niektórych dziennikarzy nie warto wspominać).

Książka poza tym, że wywołała burzę w czerwonych mediach między innymi z powodu jawnych wyrazów sympatii Rymkiewicza do braci Kaczyńskich można choćby przytoczyć porównanie Jarosława do Piłsudskiego oraz wiele mów pochwalnych pod jego adresem, to jest interesującą wykładnią poglądów autora na historię, literaturę oraz sztukę.
Rymkiewicz jest twardy, stanowczy i bezkompromisowy. Uważa, że Polska może być wielka (w żadnym wypadku nie jest nacjonalistą, ubolewam nad mylnym i wyłącznie pejoratywnym rozumieniu tego terminu),Polacy nie muszą być narodem zakompleksionym, mogą być dumni ze swojej historii i tradycji.
Liczne przytoczenia wydarzeń i postaci przede wszystkim uwielbianych przez profesora, wywodzących się z Rzeczypospolitej szlacheckiej, w szczególności Złotego Wieku, ale także późniejszych lat, dają precyzyjny obraz jego poglądów, przekonań i podejścia do ważnych tematów, jakim były i są nadal choćby powstania (począwszy od listopadowego skończywszy na warszawskim).

Cholernie warta przeczytania w dobie powszechnego przekonania o zalewającej nas szczęśliwości serwowanej z mainstreamowych mediach, to a propos wydarzeń najnowszych. Z drugiej strony prezentacja w moim przekonaniu bardzo rozsądnego i bardzo patriotycznego (w pozytywnym tego sowa znaczeniu-podobno to słowo nie może kojarzyć się negatywnie, ale w dzisiejszych czasach nic nie wiadomo) podejścia do wcześniej wymienionych powstań.
Rymkiewicz to inteligent, nie wykształciuch więc warto go czytać. Naprawdę.

Można sobie zadać pytanie po co recenzować zbiór wywiadów przeprowadzonych przez dziennikarzy z profesorem literatury ?
Otóż po to, aby przestał on istnieć w świadomości społeczeństwa, którą budują salonowi dziennikarze pokroju Lisa, który raczył był nazwać Rymkiewicza "stetryczałym staruszkiem" oraz reszty ferajny z Axel Springer, że nie jest on faszystą (tak nazywała go...

Tą pozycją Rymkiewicz składa wyznanie wiary w Polskę i w polskość.

Tą pozycją Rymkiewicz składa wyznanie wiary w Polskę i w polskość.

W rozmowach ujawnia więcej ze swych romantyczno-nacjonalistyczych zapatrywań niż w książkach

W rozmowach ujawnia więcej ze swych romantyczno-nacjonalistyczych zapatrywań niż w książkach