Trupojad. Nie ma ocalenia

Zbiory opowiadań dla wielu są przy recenzji wyzwaniem. Trudno jako spójną całość ocenić zestawienie kilkunastu różniących się od siebie utworów, szczególnie mając do czynienia z nieznanymi dotąd autorami_autorkami, a na pisanie kilku słów o każdym opowiadaniu zabrakło by miejsca.

"Trupojad. Nie ma ocalenia" jest jednak taką antologią horroru, której każdy element zasługuje na równe (dobra, mniej lub bardziej równe 🙄) uznanie. Są to świetne całostki oparte na niezwykle kreatywnych pomysłach i wywołujących przyjemny dreszcz emocji opisach. Od nerwowego uśmiechu przy makabrycznych żartach, przez szczery śmiech, kiedy owe żarty nie są już niczym dziwnym, aż do uniesionych z zaskoczenia brwi przy zakończeniu.

Moim zdaniem warto się z nimi wszystkimi zapoznać. Mimo że różne (i w większości debiutanckie) stanowią bardzo wciągające i makabrycznie przyjemne zestawienie. Jak podkreślono we wstępie, zakotwiczone w rzeczywistości odsyłają nas do naszych lęków i ukrytych do tej pory w cieniu potworności świata. Gęsia skórka gwarantowana!

Opinia także na moim bookstagramie https://www.instagram.com/_naczytalia/. Zapraszam!

Zbiory opowiadań dla wielu są przy recenzji wyzwaniem. Trudno jako spójną całość ocenić zestawienie kilkunastu różniących się od siebie utworów, szczególnie mając do czynienia z nieznanymi dotąd autorami_autorkami, a na pisanie kilku słów o każdym opowiadaniu zabrakło by miejsca.

"Trupojad. Nie ma ocalenia" jest jednak taką antologią horroru, której każdy element zasługuje...

Całkiem niezły jest ten zbiór opowiadań. OK, jest tu kilka niepotrzebnych zapychaczy, ale też i kilka naprawdę fajnych utworów. Najlepszy zdecydwanie to Moja lewa ręka, z mocnym klimatem pod Kinga, zresztą przypomina mi ono jedno z opowiadań Stephena. Poza tym groteskowy, ale fantastyczny Trupojad i niepokojący Pokój. Zniknięcie też dobre. To najlepsze momenty tego zbioru. W sumie dla nich samych warto siegnąć po tę książkę.

Całkiem niezły jest ten zbiór opowiadań. OK, jest tu kilka niepotrzebnych zapychaczy, ale też i kilka naprawdę fajnych utworów. Najlepszy zdecydwanie to Moja lewa ręka, z mocnym klimatem pod Kinga, zresztą przypomina mi ono jedno z opowiadań Stephena. Poza tym groteskowy, ale fantastyczny Trupojad i niepokojący Pokój. Zniknięcie też dobre. To najlepsze momenty tego zbioru....

Jak to bywa ze zbiorami - opowiadanie opowiadaniu nierówne. Dla mnie Trupojad jest najlepszy z całego zbiorku, pozostałe dość nierówne. Do przeczytania.

Jak to bywa ze zbiorami - opowiadanie opowiadaniu nierówne. Dla mnie Trupojad jest najlepszy z całego zbiorku, pozostałe dość nierówne. Do przeczytania.

Nie wiem czemu taka słaba ocena tego zbioru opowiadań. Muszę przyznać, że czytało mi się ten tomik bardzo przyjemnie.6-7 opowiadań na wysokim poziomie, zwłaszcza rewelacyjne opowiadanie "Trupojad".

Nie wiem czemu taka słaba ocena tego zbioru opowiadań. Muszę przyznać, że czytało mi się ten tomik bardzo przyjemnie.6-7 opowiadań na wysokim poziomie, zwłaszcza rewelacyjne opowiadanie "Trupojad".

Taka kompilacja w sam raz do podróży pociągiem, do chwycenia gdzieś w biegu.

Taka kompilacja w sam raz do podróży pociągiem, do chwycenia gdzieś w biegu.

Niektóre opowiadania są lepsze, niektóre niestety gorsze, ale tytułowy Trupojad jest rewelacyjny i gorąco polecam przeczytanie :)

Niektóre opowiadania są lepsze, niektóre niestety gorsze, ale tytułowy Trupojad jest rewelacyjny i gorąco polecam przeczytanie :)

Jeśli ktoś nie sięga zbyt często po książki z gatunku 'horror' może czuć dreszczyk czytając opowiadania zawarte w 'Trupojadzie'. Jeśli jednak ktoś jest fanem, pochłaniaczem horrorów, teksty te nie mają zbyt wiele wspólnego z grozą. Opowiadanie 'Trupojad' zamieszczone na początku jest zdecydowanie najlepszym punktem całej książki; opisy wzbudzają odruch wymiotny, co w tym gatunku jest komplementem. Reszta bywa rozczarowująca pod tym względem, acz historyjki całkiem ciekawe. Opis zamieszczony na okładce jest 'sporo przesadzony', niestety.

Jeśli ktoś nie sięga zbyt często po książki z gatunku 'horror' może czuć dreszczyk czytając opowiadania zawarte w 'Trupojadzie'. Jeśli jednak ktoś jest fanem, pochłaniaczem horrorów, teksty te nie mają zbyt wiele wspólnego z grozą. Opowiadanie 'Trupojad' zamieszczone na początku jest zdecydowanie najlepszym punktem całej książki; opisy wzbudzają odruch wymiotny, co w tym...

Uwielbiam horrory, więc gdy wypatrzyłam tę książkę w bibliotece, wzięłam ją i się nie zawiodłam. Jak to ze zbiorami opowieści bywa, są lepsze i gorsze (zależy od gustu),jednak moim zdaniem wszystkie historie tutaj przedstawione trzymają naprawdę dobry poziom. Książka nie przynudza i trudno się od niej oderwać. jest to najlepszy zbiór opowieści, jaki czytałam. Dla każdego fana horroru :)

Uwielbiam horrory, więc gdy wypatrzyłam tę książkę w bibliotece, wzięłam ją i się nie zawiodłam. Jak to ze zbiorami opowieści bywa, są lepsze i gorsze (zależy od gustu),jednak moim zdaniem wszystkie historie tutaj przedstawione trzymają naprawdę dobry poziom. Książka nie przynudza i trudno się od niej oderwać. jest to najlepszy zbiór opowieści, jaki czytałam. Dla każdego...

Książka składa się z kilku opowiadań, niektóre są bardzo fajne i wciągające, a inne trochę mniej. Mnie osobiście podobały się: Trupojad,Zniknięcie, Obowiązek szkolny, Opowieść oszusta i Pokój.

Książka składa się z kilku opowiadań, niektóre są bardzo fajne i wciągające, a inne trochę mniej. Mnie osobiście podobały się: Trupojad,Zniknięcie, Obowiązek szkolny, Opowieść oszusta i Pokój.

Świetna stylistyka graficzna. Same opowiadanie też są tym czym powinny być. Mrocznymi, brudnymi horrorami. Zauważyłem, że jak nacje wschodnioeuropejskie biorą się za horrory pisane (książki i gry komputerowe) to zostawiają resztę świata daleko w tyle.

Świetna stylistyka graficzna. Same opowiadanie też są tym czym powinny być. Mrocznymi, brudnymi horrorami. Zauważyłem, że jak nacje wschodnioeuropejskie biorą się za horrory pisane (książki i gry komputerowe) to zostawiają resztę świata daleko w tyle.