Utopce cz. 1

Świetna książka. Autotka włożyła wiele pracy w to aby było ciekawie, tajemniczo i nieszablonowo. Bardzo lubię pozycje przy których nie wystsrczy czytać. Trzeba też myśleć. 😉

Świetna książka. Autotka włożyła wiele pracy w to aby było ciekawie, tajemniczo i nieszablonowo. Bardzo lubię pozycje przy których nie wystsrczy czytać. Trzeba też myśleć. 😉

Podobają się Wam książki z barwionymi brzegami? Na mnie robią olbrzymie wrażenie. Nie inaczej jest w przypadku nowego wydania Utopców autorstwa Katarzyny Puzyńskiej wypuszczonego z okazji dziesięciolecia sagi o policjantach z Lipowa. Jest to jeden z moich ulubionych książkowych cykli. Z przyjemnością odświeżyłam sobie piąty tom, dla którego miejsce akcji stanowią tytułowe Utopce. Narracja prowadzona jest w dwóch liniach czasowych - w roku 1984 oraz trzydzieści lat później. W roku 2014 Daniel Podgórski, Emilia Strzałkowska oraz Klementyna Kopp dostają zadanie rozwikłania zagadki tajemniczego zaginięcia ojca i syna, do którego doszło w roku 1984. W sprawę zdaniem niektórych zamieszany miał być krwiożerczy wampir. Czy tak było istotnie? Sprawca robi wszystko, aby jego tajemnica pozostała bezpieczna. Posuwa się nawet do usunięcia osób, które mu zagrażają. Niepokojące rzeczy zaczynają się dziać z racjonalną do bólu Klementyną Kopp. Zadziwieni jej zachowaniem są zarówno współpracownicy pani komisarz, jak i ona sama. Daniel i Emilia odkrywają natomiast, że stara miłość nie rdzewieje. Co dalej z planowanym ślubem Weroniki i Daniela? Odpowiedzi czekają na kartach powieści. Jest to jedna z moich ulubionych części serii o Lipowie. Katarzyna Puzyńska nie obniża lotów i serwuje kolejną zagmatwaną, mroczną historię. Bardzo lubię także wątek obyczajowy, który przewija się przez cały cykl o Lipowie. Miło było wrócić do znanych i lubianych bohaterów oraz miejsc. Polecam. Cieszę się, że mogłam uczcić dziesięciolecie sagi o Lipowie wrzucając tę recenzję jako mój pięćsetny post.

Podobają się Wam książki z barwionymi brzegami? Na mnie robią olbrzymie wrażenie. Nie inaczej jest w przypadku nowego wydania Utopców autorstwa Katarzyny Puzyńskiej wypuszczonego z okazji dziesięciolecia sagi o policjantach z Lipowa. Jest to jeden z moich ulubionych książkowych cykli. Z przyjemnością odświeżyłam sobie piąty tom, dla którego miejsce akcji stanowią tytułowe...

Widzę, że opinie względem tej części są mocno podzielone – dla jednych najgorsza część, dla innych najlepsza. Zdecydowanie zaliczam się do tych drugich :)

Nieco absurdalna kwestia wampira bardzo mnie wciągnęła, do końca nie byłam pewna, czy może jednak nie pojawi się tam faktycznie jakiś aspekt magii.

Jak dotąd najlepsza część, lub przynajmniej jedna z lepszych.

Widzę, że opinie względem tej części są mocno podzielone – dla jednych najgorsza część, dla innych najlepsza. Zdecydowanie zaliczam się do tych drugich :)

Nieco absurdalna kwestia wampira bardzo mnie wciągnęła, do końca nie byłam pewna, czy może jednak nie pojawi się tam faktycznie jakiś aspekt magii.

Jak dotąd najlepsza część, lub przynajmniej jedna z lepszych.

Kasia Puzyńska nie obniża lotów. Mroczne Utopce wciągają, nie sposób się oderwać od lektury. Bardzo polecam !!!

Kasia Puzyńska nie obniża lotów. Mroczne Utopce wciągają, nie sposób się oderwać od lektury. Bardzo polecam !!!

Uwielbiam serię Lipowo, choć za każdym razem zastanawiam się, czy autorka nie mogłaby pisać mniejszych objętościowo książek, jednak już na sam koniec zawsze akcja tak dynamicznie sie zmienia i dochodzi tyle nowych faktów, że wiem, że nie jest to możliwe :)

Uwielbiam serię Lipowo, choć za każdym razem zastanawiam się, czy autorka nie mogłaby pisać mniejszych objętościowo książek, jednak już na sam koniec zawsze akcja tak dynamicznie sie zmienia i dochodzi tyle nowych faktów, że wiem, że nie jest to możliwe :)

Dobra, klimatyczna historia, czerpiąca z horrorowego lore.

Dobra, klimatyczna historia, czerpiąca z horrorowego lore.

Jak dla mnie najsłabsza cześć z serii o Lipowie. Mimo to polecam i sięgnę po kolejne części.

Jak dla mnie najsłabsza cześć z serii o Lipowie. Mimo to polecam i sięgnę po kolejne części.

Do tej pory najlepiej z tym cyklem nie było, raczej taka "Moda na sukces 2.0", ale teraz zaczyna się równia pochyła.

Do tej pory najlepiej z tym cyklem nie było, raczej taka "Moda na sukces 2.0", ale teraz zaczyna się równia pochyła.

Podoba mi się to wplatanie wierzeń słowiańskich w fabułę. Momentami trochę mi się dłużyło czytanie. Dobre portrety głównych bohaterów.

Podoba mi się to wplatanie wierzeń słowiańskich w fabułę. Momentami trochę mi się dłużyło czytanie. Dobre portrety głównych bohaterów.

Nie ukrywam, że miałam nadzieję na coś lepszego. Jednak i tym razem się zawiodłam. Akcja okropnie się wlecze, autorka zalewa nas niepotrzebnymi opisami i nie może sobie odpuścić przypominania nam stopni bohaterów. Naprawdę nie rozumiem skąd tyle dobrych ocen. Nie polecam.

Nie ukrywam, że miałam nadzieję na coś lepszego. Jednak i tym razem się zawiodłam. Akcja okropnie się wlecze, autorka zalewa nas niepotrzebnymi opisami i nie może sobie odpuścić przypominania nam stopni bohaterów. Naprawdę nie rozumiem skąd tyle dobrych ocen. Nie polecam.