Obserwatorka

Książka trzyma w napięciu do samego końca. Idealna na długie wieczory 😃

Książka trzyma w napięciu do samego końca. Idealna na długie wieczory 😃

Historia Wielkiej Miłości. Ale czy na pewno? To trzecia książka tej autorki, którą przeczytałam (Służąca i Stażystka) i muszę przyznać, że ta podobała mi się najmniej. Była ciekawa - choć człowiek domyślał się o co w tym wszystkim chodzi to jednak było wyczuwalne napięcie 'co się stanie dalej?', ale jednocześnie ciężka i męcząca. No i postać głównej bohaterki wyjątkowo mnie irytowała (zastanawia mnie kto wytrzymuje z takimi ludźmi??). Podsumowując, książkę poleciłabym tylko komuś, kto naprawdę interesuje się psychologią i tym co siedzi w głowie innych osób.

Historia Wielkiej Miłości. Ale czy na pewno? To trzecia książka tej autorki, którą przeczytałam (Służąca i Stażystka) i muszę przyznać, że ta podobała mi się najmniej. Była ciekawa - choć człowiek domyślał się o co w tym wszystkim chodzi to jednak było wyczuwalne napięcie 'co się stanie dalej?', ale jednocześnie ciężka i męcząca. No i postać głównej bohaterki wyjątkowo mnie...

Alicja Sinicka to marka sama w sobie, gdy sięgam po jej książkę, to wiem, że się nie zawiodę. Jej sposób myślenia jest trochę zgodny z moim, bo zawsze wiem jak to się wszystko skończy, ale nie odbiera mi to przyjemności z lektury.

Alicja Sinicka to marka sama w sobie, gdy sięgam po jej książkę, to wiem, że się nie zawiodę. Jej sposób myślenia jest trochę zgodny z moim, bo zawsze wiem jak to się wszystko skończy, ale nie odbiera mi to przyjemności z lektury.

Świetna, intrygująca książka, bardzo wciągająca. Zakończenie zdecydowanie zaskakujące.
Bardzo polecam :)

Świetna, intrygująca książka, bardzo wciągająca. Zakończenie zdecydowanie zaskakujące.
Bardzo polecam :)

Nie zachwyciła mnie główna bohaterka cały czas użala się nad sobą,zakończenie zaskakujące.

Nie zachwyciła mnie główna bohaterka cały czas użala się nad sobą,zakończenie zaskakujące.

Chociaż z początku styl pisania nie przypadł mi do gustu i zapowiadało się na naciągana historię, książka bardzo mnie wciągnęła, a końcówka zaskoczyła. Polecam na dwa wieczory:)

Chociaż z początku styl pisania nie przypadł mi do gustu i zapowiadało się na naciągana historię, książka bardzo mnie wciągnęła, a końcówka zaskoczyła. Polecam na dwa wieczory:)

Nużąca opowieść przewrażliwionej i strachliwej dziewczyny. Reszta postaci też jakby bez wyrazu. To moje pierwsze 'spotkanie' z autorką i jestem trochę zawiedziony. Tym bardziej, że przyjaciel był zachwycony i bardzo tą książkę polecał.

Nużąca opowieść przewrażliwionej i strachliwej dziewczyny. Reszta postaci też jakby bez wyrazu. To moje pierwsze 'spotkanie' z autorką i jestem trochę zawiedziony. Tym bardziej, że przyjaciel był zachwycony i bardzo tą książkę polecał.

Ciekawa historia, wciąga. Polecam!

Ciekawa historia, wciąga. Polecam!

Ta książka zdecydowanie nie przypadła mi do gustu.
Zapowiadało się ciekawie jednak ostatecznie rozczarowała mnie bardzo.

Ta książka zdecydowanie nie przypadła mi do gustu.
Zapowiadało się ciekawie jednak ostatecznie rozczarowała mnie bardzo.

Iza ma w życiu naprawdę ciężko. Bieda ją naznaczyła, związała z matką i siostrą pijaczkami, z obskurną kamienicą, z łatką "patologia". Kiedyś straciła przez to szansę na miłość i przyjaciela. Teraz, kiedy kobieta jest już dorosła, pochodzenie dalej kładzie się cieniem na jej życiu. Ale Iza wie czego chce i nie zamierza się poddać. Próbuje żyć inaczej niż matka i siostra, i próbuje dostać to czego pragnie.
W Izie jest coś takiego, że nie do końca da się ją polubić. Jest ofiarą złośliwego języka innych, ich arogancji i zadufania w sobie. Nikomu nie szkodzi, a traktowana jest jak zwiastunka katastrofy. A jednak nie wzbudziła we mnie współczucia. Ją i Arka łączy wspólna przeszłość, ale też wielkie zrozumienie i wyrozumiałość dla swoich wad. Wydają się być idealnie dobrani, mimo to coś między nimi nie gra.
W "Obserwatorce" jest wiele niepokoju. Iza czuje, że jest obserwowana i boi się, że może umrzeć jak poprzednia dziewczyna Arka. Ale jej panika jest na wyrost. Cały czas miałam wrażenie, że Iza lubi czuć się ofiarą i wzbudzać w Arku współczucie. Albo też przecenia własne znaczenie. Nie dało się jednak ukryć, że powód do niepokoju był, bo wątek kryminalny był tu bardzo wyraźny. Co mi więc w Izie nie pasowało? Może to, że od początku wyczułam w niej pasożyta. Niby była wykształcona, pracowała i była zaradna, ale kiedy tylko pojawiła się okazja, od razu zdała się całkowicie na Arka - oddała mu opiekę nad sobą. A mnie to tak strasznie drażni w kobiecych bohaterkach, że takie zachowanie od razu je u mnie skreśla.
Zakończenie ujawnia jak bardzo historia Izy jest złożona. Jak bardzo ta bohaterka jest złożona i jak wiele niewiadomych kryje. Nie dałam się tak kompletnie zaskoczyć, bo coś tam jednak podejrzewałam już wcześniej. Nie zmienia to jednak faktu, że zakończenie wbija w fotel. Wszystkie niewyjaśnione sytuacje zostają wyjaśnione, a czytelnik widzi, jak był wodzony za nos. Wytłumaczone też zostaje zachowanie Izy, co w pewien sposób podniosło moją ocenę tej bohaterki. Kiedy ją zrozumiałam, moje zastrzeżenia co do niej nie były już tak duże.
"Obserwatorkę" mogę śmiało polecić. To naprawdę niebanalna historia, poruszająca pewien temat tabu, o którym dotychczas nigdzie nie czytałam. Zakończenie jest zaskakujące, a akcja przez całą książkę trzyma w napięciu.

Iza ma w życiu naprawdę ciężko. Bieda ją naznaczyła, związała z matką i siostrą pijaczkami, z obskurną kamienicą, z łatką "patologia". Kiedyś straciła przez to szansę na miłość i przyjaciela. Teraz, kiedy kobieta jest już dorosła, pochodzenie dalej kładzie się cieniem na jej życiu. Ale Iza wie czego chce i nie zamierza się poddać. Próbuje żyć inaczej niż matka i siostra, i...