Dobrnęłam do finału losów Antoniego Mokrzyckiego. Tak jak poprzednie części, i ta przedstawia wysoki poziom, na który potrzebowałam trochę czasu, bo tej lektury nie sposób przeczytać i zapomnieć.

Autor stworzył kolejną książkę którą nie sposób przeczytać dla przyjemności. To pozycja w której W. Dutka chciał czytelnikowi dać możliwość przeżycia po swojemu kart historii Polski. Co najważniejsze, jest w niej sporo prawdy.
Antoni Mokrzycki nasz bohater, tym razem zmierzyć musiał się z Sowietami i stanąć przeciw Polakom - komunistom. Zaczął współpracować z wywiadem Ameryki OSS, z ludźmi ze wsi, a przede wszystkim żyć ze swoimi demonami. Monika Mokrzycka, przetrzymywana w obozie koncentracyjnym, walczy o życie i o synka. Kamil Wilk, również przebywający w obozie, potem współpracownik komunistów, a w końcu człowiek z lasu. Golda Cwajnblum, żydówka, uratowana przez komunistów, żyjąca tylko w jednym celu - nienawiścią. Tak trudno było mi ostatni raz czytać o ich losach, i w końcu ich pożegnać.
Wojna i walka, jako główny wątek książki była jak zawsze trudna. Po przeczytaniu książki, nie mogę powiedzieć że zaczęłam pałać miłością do Niemców, czy Rosjan. Przez zakorzeniony w nas strach, ból i krzywdę jaką doznali nasi przodkowie oraz nasz kraj - nie sposób inaczej. Cieszę się, że również była mowa o Ukraińcach, którzy również brali udział w zabijaniu Polaków, bo o tym nie można zapominać.
Jeśli chodzi o akcję książki, to nie ona była tu najważniejsza. Takiej książki nie sposób przeczytać jednym tchem. Czasem wymagała dłuższego przemyślenia, przetrawienia. Za to wzbudzała przeróżne emocje, jak choćby trwogę, czy też poruszenie.
Człowiek jest tylko człowiekiem, a wojna ludzi zmienia, w najgorszym razie zezwierzęca. Antoni to bohater, który jest idealnym tego przykładem, że piętno wojny zostaje z człowiekiem do końca życia.

To co było moim zdaniem najważniejsze w książce, to nie tylko historia Polski, czy też ukazanie pewnych osobliwości inaczej, ale wiara w Boga oraz żywot matki. Postradanie zmysłów było łatwe. Upadek, złamanie nie było niczym dziwnym, ale wiara w Boga zmieniała ludzi i dawała nadzieję, która ludziom wtedy była potrzebna. Natomiast ukazanie znaczenia matki, pokazała ogromną więź matki i dziecka, która jest w stanie przezwyciężyć śmierć. Ta kwestia w szczególności - jako kobieta - odczułam. W pewnej chwili, poczułam jak oczy mi wilgotnieją. To po prostu trzeba przeczytać. Dla mnie historia Antoniego i reszty się zakończyła, ale czuję że zostanie już ze mną na zawsze. Polecam!

Dobrnęłam do finału losów Antoniego Mokrzyckiego. Tak jak poprzednie części, i ta przedstawia wysoki poziom, na który potrzebowałam trochę czasu, bo tej lektury nie sposób przeczytać i zapomnieć.

Autor stworzył kolejną książkę którą nie sposób przeczytać dla przyjemności. To pozycja w której W. Dutka chciał czytelnikowi dać możliwość przeżycia po swojemu kart historii...

31/2024

To już niestety koniec przygód z Antonim Mokrzyckim. Ostatnia część trylogii stoi na tym samym wysokim poziomie, co druga.

Bohaterowi przyjdzie m.in. uczestniczyć w powstaniu warszawskim oraz podjąć krwawą walkę ze stalinowskimi namiestnikami powojennej Polski.

W tej części oczywiście nie mogło zabraknąć prawdziwych historycznych postaci. Zapoznajemy się z krwawymi komunistycznymi siepaczami: Julią Brystygierową, Jakubem Bermanem i Józefem Czaplickim. Bohater spotyka się także z najważniejszymi osobami w Państwie Podziemnym: Tadeusza Komorowskiego „Bora”, Antoniego Chruściela „Montera”, Leopolda Okulickiego „Niedźwiadka”. W powieści pojawia się także ambasador USA w Polsce Arthur Bliss Lane. Nie mogło także zabraknąć artystów do których towarzystwa Mokrzycki ma szczególne upodobanie: Józefa Iwaszkiewicza, Kamila Baczyńskiego oraz Mirona Białoszewskiego.

Trup wrogów ojczyzny ściele się gęsto, a akcja jest prowadzona w tak fascynujący sposób, że ciężko się oderwać i można czuć smutek, że to już koniec tej wspaniałej przygody.

W tym cyklu najbardziej mi się podobało to, że bohaterowie są z krwi i kości. Ich nadrzędnym celem jest przeżycie za wszelką cenę i łapią się każdej możliwości by to osiągnąć. Nie kierują się górnolotnymi zamiarami i nie starają się być jedynymi moralnymi w niemoralnych czasach, ale stają się tak samo niemoralni, jak wszyscy, byle, żeby przeżyć chociaż kolejny dzień.

31/2024

To już niestety koniec przygód z Antonim Mokrzyckim. Ostatnia część trylogii stoi na tym samym wysokim poziomie, co druga.

Bohaterowi przyjdzie m.in. uczestniczyć w powstaniu warszawskim oraz podjąć krwawą walkę ze stalinowskimi namiestnikami powojennej Polski.

W tej części oczywiście nie mogło zabraknąć prawdziwych historycznych postaci. Zapoznajemy się z...

Ostatnia część losów Antoniego Mokrzyckiego. Tym razem hrabia będzie w centrum wydarzeń w czasie Powstania Warszawskiego, a po jego upadku będzie działał w partyzantce, stanie się świadkiem pogromu kieleckiego, a swoje lata powojenne zwiąże z wywiadem amerykańskim by końcówkę życia spędzić w ukochanej Hiszpanii.
Wspaniała lektura i świetne zakończenie serii.🤓

Ostatnia część losów Antoniego Mokrzyckiego. Tym razem hrabia będzie w centrum wydarzeń w czasie Powstania Warszawskiego, a po jego upadku będzie działał w partyzantce, stanie się świadkiem pogromu kieleckiego, a swoje lata powojenne zwiąże z wywiadem amerykańskim by końcówkę życia spędzić w ukochanej Hiszpanii.
Wspaniała lektura i świetne zakończenie serii.🤓

RE WE LA CJA
Fabularna lekcja historii. Nie chodzi o to, że ta fascynująca opowieść jest kropka w kropkę prawdziwa, ale naświetlone w niej wydarzenia, pozwalają wiele zrozumieć z realiów, jakie dyktowały nastrojami społecznymi. Mój śp. Dziadek był zasłużonym AK-owcem i odznaczono go sporą ilością medali. Sporo z nich otrzymał wiele lat po wojnie, bo jak mówiła mi mama, wcześniej nie mógł ich dostać. Dużo wiem o tych powodach, lecz dzięki trylogii z Mokrzyckim, zrozumiałem wiele z nich.
To się dało wręcz poczuć.
Świetne wszystkie 3 części.

RE WE LA CJA
Fabularna lekcja historii. Nie chodzi o to, że ta fascynująca opowieść jest kropka w kropkę prawdziwa, ale naświetlone w niej wydarzenia, pozwalają wiele zrozumieć z realiów, jakie dyktowały nastrojami społecznymi. Mój śp. Dziadek był zasłużonym AK-owcem i odznaczono go sporą ilością medali. Sporo z nich otrzymał wiele lat po wojnie, bo jak mówiła mi mama,...

Świetne zakończenie trylogii o hrabim Mokrzyckim.
Uwielbiam to, jak autor miesza fikcję z rzeczywistością, jak umiejętnie wplata historyczne postaci do akcji swoich powieści. Na pewno sięgnę po inne książki autora, a za tę serią już tęsknię :)

Świetne zakończenie trylogii o hrabim Mokrzyckim.
Uwielbiam to, jak autor miesza fikcję z rzeczywistością, jak umiejętnie wplata historyczne postaci do akcji swoich powieści. Na pewno sięgnę po inne książki autora, a za tę serią już tęsknię :)

Gdy spotyka się w Teheranie , przywódców świata rozaających karty , to się wie , że uczestniczy się w ważnym wydarzeniu .Ale los hrabiego Mokrzyckiego , ściganego przez NKWD i brytyjski wywiad , nie jest łatwy .Jego droga od generała Andersa do amerykańskiej ambasady , jest pokrętna i długa .Ale to czego dokonał , stawia go na poziomie naszego krajowego Jamesa Bonda .Wciąga na maxa ,.Dobre .

Gdy spotyka się w Teheranie , przywódców świata rozaających karty , to się wie , że uczestniczy się w ważnym wydarzeniu .Ale los hrabiego Mokrzyckiego , ściganego przez NKWD i brytyjski wywiad , nie jest łatwy .Jego droga od generała Andersa do amerykańskiej ambasady , jest pokrętna i długa .Ale to czego dokonał , stawia go na poziomie naszego krajowego Jamesa Bonda...

Fantastyczne zwieńczenie przygód „polskiego Jamesa Bonda” od monte Casino, przez Węgry, Powstanie Warszawskie do komunistycznej Polski. Wszystkie wątki zakończone w satysfakcjonujący sposób. Cała trylogia trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Fikcja mistrzostwo miesza się tu z wydarzeniami historycznymi co bardzo zachęca do pogłębienia wiedzy. Czego chcieć więcej pozycja idealnie skrojona a Wojciech Dutka staje się moim ulubionym autorem, nie tylko dzięki mistrzowskiemu pisaniu sensacji i przygody ale też przeogromnej wiedzy historycznej! Polecam

Fantastyczne zwieńczenie przygód „polskiego Jamesa Bonda” od monte Casino, przez Węgry, Powstanie Warszawskie do komunistycznej Polski. Wszystkie wątki zakończone w satysfakcjonujący sposób. Cała trylogia trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Fikcja mistrzostwo miesza się tu z wydarzeniami historycznymi co bardzo zachęca do pogłębienia wiedzy. Czego chcieć...

Odnoszę nieodparte wrażenie, że “Kurier z Tivoli” jest doskonale skrojonym zakończeniem historii hrabiego Antoniego Mokrzyckiego - polskiego Jamesa Bonda okresu II wojny światowej. Po raz ostatni autor niezwykle umiejętnie łączy fakty historyczne z fikcją literacką i wprowadza do fabuły postaci historyczne obok tych zmyślonych.
Bardzo podobało mi się, iż autor prowadził narrację z różnych perspektyw, a mianowicie, każdy z głównych bohaterów sam przedstawiał co go spotkało na poszczególnych etapach.

Odnoszę nieodparte wrażenie, że “Kurier z Tivoli” jest doskonale skrojonym zakończeniem historii hrabiego Antoniego Mokrzyckiego - polskiego Jamesa Bonda okresu II wojny światowej. Po raz ostatni autor niezwykle umiejętnie łączy fakty historyczne z fikcją literacką i wprowadza do fabuły postaci historyczne obok tych zmyślonych.
Bardzo podobało mi się, iż autor prowadził...

Jakaś taka poprawna politycznie i dydaktyczna.

Jakaś taka poprawna politycznie i dydaktyczna.

Jak dla mnie to trochę za dużo scen z cyklu zabili go i uciekł ale to jest raczej domena książek sensacyjnych,ale generalnie książka dobra i na ewno wolę hrabiego Mokrzyckiego aniżeli Jamesa Bonda,zbliżają się wybory i tyle różnych partii staje przeciwko sobie zupełnie to samo co w przeszłości zamiast myśleć o jednym wrogu to my tylko potrafimy się wzajemnie opluwać,tępym jesteśmy narodem, nie potrafimy wysnuwać wnioslów z przeszłości

Jak dla mnie to trochę za dużo scen z cyklu zabili go i uciekł ale to jest raczej domena książek sensacyjnych,ale generalnie książka dobra i na ewno wolę hrabiego Mokrzyckiego aniżeli Jamesa Bonda,zbliżają się wybory i tyle różnych partii staje przeciwko sobie zupełnie to samo co w przeszłości zamiast myśleć o jednym wrogu to my tylko potrafimy się wzajemnie opluwać,tępym...