Terapia

Z początkiem książki troszkę się męczyłam ale im dalej tym lepiej.Autorka stworzyła ciekawy thriller medyczny ,gdzie pokręcone historie doprowadziły mnie do zakończenia, po którym zbierałam szczękę.
Nie będę się rozpisywać o co chodzi.Tę książkę trzeba po prostu przeczytać.Lektura wciąga od pierwszej strony,trzyma w napięciu a emocje sięgaja zenitu.Polecam

Z początkiem książki troszkę się męczyłam ale im dalej tym lepiej.Autorka stworzyła ciekawy thriller medyczny ,gdzie pokręcone historie doprowadziły mnie do zakończenia, po którym zbierałam szczękę.
Nie będę się rozpisywać o co chodzi.Tę książkę trzeba po prostu przeczytać.Lektura wciąga od pierwszej strony,trzyma w napięciu a emocje sięgaja zenitu.Polecam

Historia (jej sedno) jest dla mnie obrzydliwa

Historia (jej sedno) jest dla mnie obrzydliwa

Książka powyższa to według mnie bardziej dramat obyczajowy niż thriller . Pozycja ta jest bardzo smutna z tragicznym zakończeniem . Bardzo lubię p. Klaudie Muniak za jej twórczość i nie zawiodłem się . Lektura godna polecenia.

Książka powyższa to według mnie bardziej dramat obyczajowy niż thriller . Pozycja ta jest bardzo smutna z tragicznym zakończeniem . Bardzo lubię p. Klaudie Muniak za jej twórczość i nie zawiodłem się . Lektura godna polecenia.

Tytułowa terapia wyczerpana została na kilku ostatnich stronach książki. Nie wiem, czy to nie za mało jak na ten ponoć medyczny thriller. Wprawdzie lektura jest dobrze napisana i szybko się ją wchłania, no może zbytnie moralizatorstwo lekko przeszkadza, ale tak naprawdę oprócz formy przekazu liczy się w książce treść. A tutaj mamy historię, w której nic nie jest oczywiste i trudno też ustalić z kim mamy do czynienia. Początek jest mało porywający, a akcja niespieszna. Powoli zostajemy wkręceni w traumatyczną młodość bohaterki, co już mocniej angażuje nas emocjonalnie, ale potem cały ciąg nieprawdopodobnych wypadków, pozornie ze sobą powiązanych, a jednak dalekich od logiki, każe patrzeć na tę opowieść chłodniejszym okiem, by na koniec poznać totalnie inną wersję przeszłości i tożsamości Luizy. I całkiem zweryfikować swe poprzednie odczucia.

I sama już nie wiem, co tu jest oczywistą prawdą, co prawdą według wersji samej zainteresowanej, a co ewidentną fikcją czy też wyimaginowaną wersją wydarzeń. Niezbyt mnie przekonuje taka narracja. Autorka najpierw wyzwala w nas smutek, współczucie i przerażenie, które współodczuwamy razem z Luizą, a potem wymaga, byśmy całkiem zmienili punkt widzenia i przestawili się na kibicowanie jej bratu. Sam finał całej opowieści wydał mi się przesadzony.

Wiem, że to opis choroby psychicznej, ale za nic nie mogę przekonać się, czy powinno się o tym pisać książki. I w dodatku wpisywać w to treści kryminalne. A jak na thriller medyczny medycyny zbyt mało.

Niestety, twórczość Klaudii Muniak nie będzie raczej przedmiotem moich dalszych czytelniczych spotkań.

Tytułowa terapia wyczerpana została na kilku ostatnich stronach książki. Nie wiem, czy to nie za mało jak na ten ponoć medyczny thriller. Wprawdzie lektura jest dobrze napisana i szybko się ją wchłania, no może zbytnie moralizatorstwo lekko przeszkadza, ale tak naprawdę oprócz formy przekazu liczy się w książce treść. A tutaj mamy historię, w której nic nie jest oczywiste i...

Jest to tego typu książka, która przez pierwszą połowę nie wnosi nic specjalnego, nie zmusza do zastanowienia się czytelnika, natomiast w drugiej części chcemy zapytać: Ale, że o co w tym wszystkim chodzi? Przerażająco smutny obraz osoby chorej psychiczne, której niestety nie można pomóc; to tylko uzmysławia nam jak traumatyczne wydarzenia w naszym życiu, śmieć chociażby bliskich osób mogą zmienić nasze wejrzenie na rzeczywistość i przyczynić się do choroby. Bolesny obraz klęski lekarskiej i koszmaru rodzinnego.

Książka poprawna, ale bez większego szału, do jednorazowego przeczytania i odłożenia na półkę, jednak dam autorce jeszcze szansę.

Jest to tego typu książka, która przez pierwszą połowę nie wnosi nic specjalnego, nie zmusza do zastanowienia się czytelnika, natomiast w drugiej części chcemy zapytać: Ale, że o co w tym wszystkim chodzi? Przerażająco smutny obraz osoby chorej psychiczne, której niestety nie można pomóc; to tylko uzmysławia nam jak traumatyczne wydarzenia w naszym życiu, śmieć chociażby...

Ostatnio mam szczęście do sięgania po dziwne książki, takie z cyklu "czytasz, nie wiesz, co się dzieje, ale chcesz dowiedzieć się, jaki będzie finał". I to była właśnie jedna z takich pozycji.

Mamy Luizę, która zmaga się, delikatnie mówiąc, z problemami natury psychicznej. Jej stan pogarsza wyjazd do Dębicy. Na dodatek zostaje odnalezione ciało jej przyjaciółki sprzed lat. Skrywane przez lata emocje szukają ujścia, więc kobieta zaczyna pisać pamiętnik.

Początek książki niespecjalnie mnie przekonał. Trudno było mi wciągnąć się w fabułę, ale z czasem zaczęło intrygować mnie, dokąd prowadzi uknuta przez autorkę fabuła. Według mnie ta książka jest bardzo nierówna. Wywody Luizy czasem mnie nużyły. Mistrzostwem było dla mnie to, co działo się od momentu ostatniego wyjazdu Luizy z Warszawy. To wcisnęło mnie w fotel i nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, autorka mnie zaskoczyła, za co należy się jej ogromny plus.

Akcja tej powieści toczy się do pewnego momentu dość leniwie. Ma to związek z konstrukcją powieści. Pewną jej część stanowi pamiętnik Luizy. To pomaga lepiej zrozumieć to, co się z nią dzieje. Chociaż możecie w trakcie lektury czuć się nieco skołowani tym, co właściwie się tu odstawia.

Nie była to zła książka, ale też nie wywołała we mnie efektu "wow". Autorka ma lekkie pióro, potrafi namieszać w fabule. Pojawiło się tu też kilka trafnych spostrzeżeń, które dają do myślenia.

Ostatnio mam szczęście do sięgania po dziwne książki, takie z cyklu "czytasz, nie wiesz, co się dzieje, ale chcesz dowiedzieć się, jaki będzie finał". I to była właśnie jedna z takich pozycji.

Mamy Luizę, która zmaga się, delikatnie mówiąc, z problemami natury psychicznej. Jej stan pogarsza wyjazd do Dębicy. Na dodatek zostaje odnalezione ciało jej przyjaciółki sprzed lat....

Książka ciekawa, choć nie rozumiem zabiegu, w którym połowa książki leci do kosza, bo okazała się fikcją. Szkoda, że nie zdołano jej pomóc, szkoda, że nie wiadomo jakie dziewczyna poniosła konsekwencje, ciekawe, że lekarka postanowiła popełnić samobójstwo. Nie wiedziała, że to ryzyko zawodowe? Uważam, że bohaterka nie była jedyną osobą, której nie udało się pomóc.

Książka ciekawa, choć nie rozumiem zabiegu, w którym połowa książki leci do kosza, bo okazała się fikcją. Szkoda, że nie zdołano jej pomóc, szkoda, że nie wiadomo jakie dziewczyna poniosła konsekwencje, ciekawe, że lekarka postanowiła popełnić samobójstwo. Nie wiedziała, że to ryzyko zawodowe? Uważam, że bohaterka nie była jedyną osobą, której nie udało się pomóc.

🔹️Kolejne moje spotkanie z twórczością autorki. Niestety ta powieść nie zachwyciła mnie tak jak poprzednie.
🔹️Luiza zmaga się z demonami przeszłości a kolejne wydarzenia w jej życiu nie pomagają w osiągnięciu równowagi psychicznej. Z czasem obłęd przysłania rzeczywistość...a jak obłęd dochodzi do głosu to ktoś traci życie.
🔹️Uwielbiam thrillery z wątkiem psychologicznym oraz medycznym. Tutaj również tego nie zabrakło. Niestety, rozważania głównej bohaterki, rozkładanie sytuacji na czynników pierwsze, stawały się coraz bardziej męczące. Akcja samej powieści była spokojna, nie było wielkich zwrotow akcji ani zaskoczenie.
🔹️Na plus zedydowanie zakończenie, które wiele wyjaśnia. Jednakże poprzednie powieści autorki bardziej mnie porwały.
🔹️Książka dostępna na Legimi.

🔹️Kolejne moje spotkanie z twórczością autorki. Niestety ta powieść nie zachwyciła mnie tak jak poprzednie.
🔹️Luiza zmaga się z demonami przeszłości a kolejne wydarzenia w jej życiu nie pomagają w osiągnięciu równowagi psychicznej. Z czasem obłęd przysłania rzeczywistość...a jak obłęd dochodzi do głosu to ktoś traci życie.
🔹️Uwielbiam thrillery z wątkiem psychologicznym...

Czytałam książki tej autorki/NIE UFAM NIKOMU,PSYCHOPATA/ i mi się bardzo podobały, dlatego chętnie sięgnęłam po następną pozycję. Niestety bardzo mnie rozczarowała. Wymęczyłam ją, bardzo, wynurzenia głównej bohaterki były po prostu nudne.
Zakończenie może wyjaśniło wiele ,....ale
NIE POLECAM

Czytałam książki tej autorki/NIE UFAM NIKOMU,PSYCHOPATA/ i mi się bardzo podobały, dlatego chętnie sięgnęłam po następną pozycję. Niestety bardzo mnie rozczarowała. Wymęczyłam ją, bardzo, wynurzenia głównej bohaterki były po prostu nudne.
Zakończenie może wyjaśniło wiele ,....ale
NIE POLECAM

Świetna. Mocna. Nie ustępuje thrillerom B.A Paris i jej podobnym autorom.

Świetna. Mocna. Nie ustępuje thrillerom B.A Paris i jej podobnym autorom.