Spotkanie po latach, spotkanie starych przyjaciół owocuje współpracą i powstaniem nowej gry wideo. Wartka akcja, super wyzwania, piękne sceny nie dotyczące tylko gier. Warto przeczytać. Ja słuchałam dzięki lektorowi Arturowi Ziajkiewiczowi.
#WyzwanieLC2024

Spotkanie po latach, spotkanie starych przyjaciół owocuje współpracą i powstaniem nowej gry wideo. Wartka akcja, super wyzwania, piękne sceny nie dotyczące tylko gier. Warto przeczytać. Ja słuchałam dzięki lektorowi Arturowi Ziajkiewiczowi.
#WyzwanieLC2024

Co to była za książka! Pochłonęłam ją w dwa dni, a kiedy jej nie czytałam to o niej myślałam. Niesamowicie mnie wciągnęła, chociaż zupełnie się tego nie spodziewałam. Booktube czasem się nie myli!

Wartka i nielinearna fabuła "Jutro, jutro i znów jutro" nie pozwalała mi odłożyć książki, a bohaterowie pełni wad, z rysą geniuszu i niemal perfekcji niesamowicie mnie zaintrygowali.

Według mnie to książka głównie o to tym jak skomplikowane i zagmatwane są relacje międzyludzkie i z jaką łatwością te relacje się zacieśniają, tylko po to by za chwilę się rozluźnić. O tym jak nieszczerość, nawet wynikająca z dobrych intencji, prowadzi do degradacji każdej relacji. O tym jak nastawienie do życia wpływa na to jakimi jesteśmy ludźmi.
Co najważniejsze dla mnie "Jutro, jutro i znów jutro" zmusiło mnie do przemyśleń i refleksji nad relacjami w moim własnym życiu.

Moment w którym wyjaśniło się skąd wziął tytuł książki i całe tło fabularne tego momentu (if you know, you know) złamało mi serce i wylało ze mnie zaskakującą ilość łez. Zdecydowanie TA (najważniejsza w tym właśnie wątku) postać jest moją absolutnie ulubioną w tej książce i dzięki niej nasi główni bohaterowie stawali się zawsze lepszymi ludźmi, niż w rzeczywistości byli. Ta postać jest tak dobra, że aż nierealna, ale i tak ją kupuję.
Cały ten wątek był kumulacją historii i zupełnie zmiótł mnie z planszy. Było to niezwykle emocjonalnie przytłaczające, przez co przewspaniałe! Wszystko co wydarzyło się po, czyli ostatnie rozdziały, było dla mnie już tylko mało porywającym i nieco miałkim echem tej kulminacji. Liczyłam na mocny, może nawet nawet szokujący koniec całej historii, ale nie doczekałam się. Końcówka jest bardzo poprawna i ładnie zamyka klamrą całą książkę, ale moje serce już na zawsze zostanie w rozdziałach VI-VIII (porywające!!!)

Co to była za książka! Pochłonęłam ją w dwa dni, a kiedy jej nie czytałam to o niej myślałam. Niesamowicie mnie wciągnęła, chociaż zupełnie się tego nie spodziewałam. Booktube czasem się nie myli!

Wartka i nielinearna fabuła "Jutro, jutro i znów jutro" nie pozwalała mi odłożyć książki, a bohaterowie pełni wad, z rysą geniuszu i niemal perfekcji niesamowicie mnie...

Książka ta to historia Sama i Sadie, pary starych przyjaciół, którzy spotykają się po latach i postanawiają napisać razem grę. Sam, będąc dzieckiem, uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu, przez który wiele czasu spędził w szpitalu. Podczas jednego z takich pobytów poznał Sadie, z którą nawiązał nić porozumienia. Spoiwem ich znajomości były gry, które pomogły im przetrwać trudne chwile. Ta przyjaźń ze szpitalnego łóżka nagle została przez Sama odtrącona i dwójka spotkała się ponownie dopiero wiele lat później na stacji metra.

Jako że nadal oboje kochali grać, pomysł z napisaniem wspólnie gry wydał im się znakomity, widząc w tym szansę na odkopanie dawnych wspomnień i sprawdzenie, czy ich przyjaźń przetrwała próbę czasu. Jak się później okaże, wspólna praca dwójki przyjaciół to róża, która ma wiele kolców. Jak sukces ich pierwszej i wielu kolejnych gier wpłynie na ich szczególną relację?

Książka ta to na pewno nie lada gratka dla graczy, gdyż opowieść osadzona jest w świecie gier komputerowych. Jednak oprócz tego, to historia o przyjaźni, miłości i ciemnych stronach sukcesu. To historia o depresji i ogromnej potrzebie bycia kochanym.

Mimo dobrego pomysłu na książkę, od samego początku miałam trudności z zaangażowaniem się w fabułę. Jako że grałam co najwyżej w Mario, The Sims i Tetrisa, projektowanie gier czy liczne nawiązania do tytułów pewnie znanych w gronie graczy nie dawało mi wiele frajdy. Podobał mi się jednak sposób, w jaki zostali wykreowani bohaterowie - ich emocje i motywacje były bardzo autentyczne i dosadne.

Książka ta to historia Sama i Sadie, pary starych przyjaciół, którzy spotykają się po latach i postanawiają napisać razem grę. Sam, będąc dzieckiem, uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu, przez który wiele czasu spędził w szpitalu. Podczas jednego z takich pobytów poznał Sadie, z którą nawiązał nić porozumienia. Spoiwem ich znajomości były gry, które pomogły im przetrwać...

Czytając książkę, czułam się jakbym czytała powieść na podstawie prawdziwych wydarzeń. Zachowania bohaterów były bardzo ludzkie, niewydealizowane. Często irytowali mnie, ale też empatyzowałam z nimi. Czy polubiłam Sama/Sadie? Nie. Czy czułam, jakbym czytała o kimś kogo znam w prawdziwym życiu? Tak.

Książka dopracowana na poziomie całości. Choć niektóre rozdziały z lekka nudziły, to reszta nadrabiała. Momentami też za dużo kaznodziejstwa i takiego "dziadowania". Ale większość czasu doceniałam lekcje, które próbowali przekazać mi bohaterowie. Wiele z nich byłam w stanie odnieść do swojego życia.

Chyba najbardziej dotknęła mnie destrukcyjna pogoń za ideałem oraz marnowanie życiowych okazji w imię wstydu/dumy/braku wiary w siebie/bycia upartym.

Piękna książka

Czytając książkę, czułam się jakbym czytała powieść na podstawie prawdziwych wydarzeń. Zachowania bohaterów były bardzo ludzkie, niewydealizowane. Często irytowali mnie, ale też empatyzowałam z nimi. Czy polubiłam Sama/Sadie? Nie. Czy czułam, jakbym czytała o kimś kogo znam w prawdziwym życiu? Tak.

Książka dopracowana na poziomie całości. Choć niektóre rozdziały z lekka...

Ta książka jest strasznie pretencjonalna i jest to bardzo średnia literatura. Za długa, można byłoby ją skrócic o połowę. Raz mamy szczegółowe dialogi o dupie maryni, a zaraz wielki przeskok w przyszłość. Niektóre sceny są tak od czapy i tak niepotrzebne fabule, że aż parskam ze zdzwienia. I generalnie gier jest tu mało, za to dużo pretensjonalnej rozkminy milenialsa, którą to mogłaby się podzielić na terapii, ale żeby od razu książkę pisać? I do tego na siłę upchnięte wszystkie m o d n e tematy.. ehhh jakby nie można było napisać książki o prawdziwych ludziach, którzy nie potrzebują być udziwaczeni, żeby chciało się o nich czytać.

Ta książka jest strasznie pretencjonalna i jest to bardzo średnia literatura. Za długa, można byłoby ją skrócic o połowę. Raz mamy szczegółowe dialogi o dupie maryni, a zaraz wielki przeskok w przyszłość. Niektóre sceny są tak od czapy i tak niepotrzebne fabule, że aż parskam ze zdzwienia. I generalnie gier jest tu mało, za to dużo pretensjonalnej rozkminy milenialsa,...

Czy przyjaźń jest na całe życie i czy można ją pogodzić z pracą, która jednocześnie jest wielką pasją? Autorka próbuje znaleźć odpowiedź na to pytanie i ... dobrze się to czyta, choć fabuła tej powieści jest wyjątkowo prosta i w rzeczywistości można ją opowiedzieć w kilku zdaniach. Z pewnością jest to gratka dla graczy, bo wcześniej nie spotkałem się z powieścią, która tak ciekawie opowiada i przemyśle kreatywnym, więc to przede wszystkim oni powinni sięgnąć po tą książkę:)

Czy przyjaźń jest na całe życie i czy można ją pogodzić z pracą, która jednocześnie jest wielką pasją? Autorka próbuje znaleźć odpowiedź na to pytanie i ... dobrze się to czyta, choć fabuła tej powieści jest wyjątkowo prosta i w rzeczywistości można ją opowiedzieć w kilku zdaniach. Z pewnością jest to gratka dla graczy, bo wcześniej nie spotkałem się z powieścią, która tak...

Ksiazka o ludziach ktorzy ze soba nie rozmawiaja. W konsekwencji nie potrafia stworzyc zdrowej relacji.

Ksiazka o ludziach ktorzy ze soba nie rozmawiaja. W konsekwencji nie potrafia stworzyc zdrowej relacji.

Nie porwała mnie. Nie rozumiem tak wysokich ocen. Było ok, ale bez szału.

Nie porwała mnie. Nie rozumiem tak wysokich ocen. Było ok, ale bez szału.

Cudowna.

Cudowna.

Gabrielle Zevin w swojej powieści „Jutro, jutro i znów jutro” przedstawia czytelnikowi fascynujący świat projektowania gier wideo, ukazując zarówno jego kreatywną stronę, jak i wyzwania związane z życiem codziennym.  

Głównymi bohaterami są Sam i Sadie, dwoje przyjaciół, których pasja do tworzenia gier przynosi im zarówno sukces, jak i nowe wyzwania. Powieść rozpoczyna się w mroźny grudniowy dzień, gdy Sam Masur spotyka na peronie stacji metra Sadie Green. Ich drogi krzyżują się, gdy wspólnie decydują się na projektowanie gier wideo. Szybko okazuje się, że ich współpraca przynosi im ogromny sukces, ale również stawia przed nimi trudne wyzwania związane z pogodzeniem pracy, przyjaźni, rodziny i miłości. 

Czuję ból, który jest tylko w mojej głowie [...]. Mam tak przez całe życie. 

Głównym atutem tej książki jest bez wątpienia jej uniwersalność. Pomimo że fabuła skupia się na tematyce związanej z grami komputerowymi i programowaniem, to opowieść nie ogranicza się jedynie do tego obszaru. Autorka zmyślnie wykorzystuje świat gier jako tło dla szerszych refleksji nad życiem, miłością, przyjaźnią i dążeniem do spełnienia. Dzięki temu nawet czytelnicy, którzy nie są zaznajomieni z branżą gier komputerowych, znajdą coś dla siebie w tej książce. Autorka ukazuje tu także różnorodne tematy i problemy życiowe. Gabrielle Zevin porusza kontrowersyjne kwestie, takie jak nietolerancja, rasizm czy niepełnosprawność, prezentując je w sposób naturalny i przemyślany. Czytelnik ma okazję zastanowić się nad tymi tematami, które są integralną częścią życia bohaterów. 

„Jutro, jutro i znów jutro” to książka, która wciąga czytelnika w świat emocji, przygód i pasji, pozostawiając trwały ślad w sercu i umyśle. Pisarka, Gabrielle Zevin, przemyślnie konstruuje historię dwójki przyjaciół, Sama i Sadie, których losy splatają się w fascynującym świecie projektowania gier wideo. Już od pierwszych stron czytelnik jest wciągnięty w wir wydarzeń, których tempo nie maleje aż do ostatniej strony. Bohaterowie powieści są bardzo dobrze wykreowani i realistyczni. Sam i Sadie rozwijają się wraz z fabułą, co sprawia, że czytelnik może śledzić ich zmiany i dojrzewanie. Ich relacje są skomplikowane, pełne emocji i napięć, co czyni je bardzo interesującymi. 

Przez całą książkę towarzyszymy Sadowi i Samowi w ich emocjonującej podróży, śledząc ich sukcesy, porażki, zmiany i dojrzewanie. Relacje między nimi są prawdziwe, pełne napięć i konfliktów, ale również miłości i wsparcia, co czyni je bardzo autentycznymi i poruszającymi. 

Jednym z najciekawszych elementów książki jest osadzenie akcji w świecie gier komputerowych i programowania. Zevin udanie przenosi czytelnika w ten specyficzny świat, nawet jeśli nie jest on zaznajomiony z tą tematyką. Opisy procesu twórczego i życia w branży gier są fascynujące i przekonujące.

A tak naprawdę czym jest miłość? Poza irracjonalnym pragnieniem odłożenia na bok ewolucyjnej rywalizacji, żeby ułatwić drugiej osobie podróż przez życie?

Jednym z najbardziej intrygujących aspektów tej książki jest sposób, w jaki autorka porusza różnorodne tematy, odnoszące się do współczesnych problemów społecznych. Nietolerancja, rasizm, niepełnosprawność — to tylko niektóre z zagadnień, które Zevin odważnie podejmuje, ukazując je w sposób subtelny, ale zarazem wymowny. Dzięki temu czytelnik ma okazję zastanowić się nad nimi i poznać różnorodne perspektywy na te kwestie. 

Mimo licznych zalet książka ta ma także pewne niedociągnięcia. Niektóre tematy mogłyby być bardziej rozbudowane, a niektóre decyzje bohaterów pozostają niewyjaśnione. Czytelnik może czasami czuć się zagubiony lub rozczarowany niektórymi wyborami postaci. 

Podsumowując,

„Jutro, jutro i znów jutro” to lektura, która z pewnością przyciągnie uwagę miłośników gier komputerowych oraz osób poszukujących głębszych refleksji nad życiem i miłością. Pomimo pewnych niedoskonałości, książka ta oferuje fascynującą podróż przez świat pasji, przyjaźni i dążeń. Jest to lektura, która zostaje w pamięci czytelnika na długo po jej zakończeniu. Gorąco polecam po nią sięgnąć!

Gabrielle Zevin w swojej powieści „Jutro, jutro i znów jutro” przedstawia czytelnikowi fascynujący świat projektowania gier wideo, ukazując zarówno jego kreatywną stronę, jak i wyzwania związane z życiem codziennym.  

Głównymi bohaterami są Sam i Sadie, dwoje przyjaciół, których pasja do tworzenia gier przynosi im zarówno sukces, jak i nowe wyzwania. Powieść rozpoczyna się...