Intrygujący świat stworzony przez Arkadego Saulskiego sprawia, że nie sposób oderwać się od lektury "Czarnych mieczy". Autor potrafi doskonale opisać każdy zakamarek swojego świata, zachwycając czytelnika swoim talentem do kreowania obrazów. Co więcej, fabuła książki mimo że nie jest innowacyjna, wciąga i trzyma w napięciu do samego końca.

Niezwykle cieszy fakt, że choć opiera sie na stereotypowych schematach, to nie przeszkadza, bo jest to niesamowicie takie dobre. Akcja toczy się płynnie, a bohaterowie są dobrze wykreowani i nie pozostawiają wątpliwości co do swoich motywacji.

"Czarne miecze" to książka, która zaskakuje i wciąga swej prostocie. Arkady Saulski udowadnia, że polscy autorzy potrafią stworzyć dzieło, które może z powodzeniem konkurować z zagranicznymi bestsellerami. Było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem, choć na półce posiadam jego wcześniejszy cykli teraz już wiem ze zostanę fanka. Polecam tę pozycję każdemu miłośnikowi dobrej, wciągającej książki!

Intrygujący świat stworzony przez Arkadego Saulskiego sprawia, że nie sposób oderwać się od lektury "Czarnych mieczy". Autor potrafi doskonale opisać każdy zakamarek swojego świata, zachwycając czytelnika swoim talentem do kreowania obrazów. Co więcej, fabuła książki mimo że nie jest innowacyjna, wciąga i trzyma w napięciu do samego końca.

Niezwykle cieszy fakt, że choć...

Świetny klimat cała historia, opis wojny między klanami niesamowite walki. Można było się oczarować od pierwszych stron. Mimo drobnych niedociągnięć daje wysoką ocenę.

Świetny klimat cała historia, opis wojny między klanami niesamowite walki. Można było się oczarować od pierwszych stron. Mimo drobnych niedociągnięć daje wysoką ocenę.

Ciekawa i przyjemna książka, ale liczba wykrzykników mnie prawie pokonała. Rekordowo było ich nawet po 9 na stronę, a zazwyczaj conajmniej 2.

Ciekawa i przyjemna książka, ale liczba wykrzykników mnie prawie pokonała. Rekordowo było ich nawet po 9 na stronę, a zazwyczaj conajmniej 2.

Książka "Czarne miecze" przenosi nas do świata w którym jest dużo napięcia, walki o władzę, a niebezpieczeństwa czyhają na każdym kroku. Na zachodzie Nipponu trwa wojna o hegemonię, to bardzo ciężkie czasy, gdzie daimyo rywalizują między sobą, prowadząc walki o władzę i bogactwo. Jednak prawdziwy, krwiożerczy i bezwzględny wróg czyha u granic, gotowy rzucić się do gardła każdemu.

Autor bezbłędne kreuje atmosferę i klimat, który jest niepowtarzalny i wciągający. Opisy postaci i walk są autentyczne i angażujące, co sprawia, że trudno oderwać się od lektury. Akcja goni akcję, a niektóre sceny potrafiły zaskoczyć.

Jednym z mocnych punktów książki jest sposób, w jaki Saulski kreuje bohaterów, którzy są złożeni i pełni wewnętrznych konfliktów. Dodatkowo, autor doskonale oddaje atmosferę świata Zachodu Nipponu (klimat dawnej Japonii),pokazując jego brutalność oraz nieustanny bój o honor i przeżycie.

Arkady Saulski kolejny raz pokazał jak genialne książki potrafi tworzyć. Literatura na światowym poziomie. Nie bójcie się po niego sięgać, nawet jeśli nie kręci Was klimat dalekiej Azji, samurajów to tej serii warto dać szansę.

Książka "Czarne miecze" przenosi nas do świata w którym jest dużo napięcia, walki o władzę, a niebezpieczeństwa czyhają na każdym kroku. Na zachodzie Nipponu trwa wojna o hegemonię, to bardzo ciężkie czasy, gdzie daimyo rywalizują między sobą, prowadząc walki o władzę i bogactwo. Jednak prawdziwy, krwiożerczy i bezwzględny wróg czyha u granic, gotowy rzucić się do gardła...

Muszę przyznać, ze sięgnęłam po „Czarne miecze” przez przypadek. Ciagle mi się gdzieś przewijała ta okładka z samurajem i w końcu, jak pokazała się w klubie audioteka to sobie ściągnęłam i kompletnie mnie wciągnęło.
Jak to się wspaniale słucha ! Nippon jest światem gdzie ożywają japońskie legendy, honor jest ceniony ponad życie a tajemniczy wojownicy zwani Duchami są maszynami do zabijania. Inu zwany Samotnym Psem nie obronił swego pana, Inu jest alkoholikiem, ściganym przez urzędników cesarstwa, pozbawionym honoru i dachu nad głowa uciekinierem. Przypadek sprawia ze staje w obronie młodego człowieka który z wdzięczności odmienia jego los i nadaje jego życiu utracony sens. Sensem życia Ducha jest chronić swego pana lub zginąć.
Fascynujące intrygi dwóch zwaśnionych panów, miłość, krwawe pojedynki, tajemnice a w tle nadciągające niebezpieczeństwo, które może zagrozić całemu Nipponowi.
Gorąco polecam.

Muszę przyznać, ze sięgnęłam po „Czarne miecze” przez przypadek. Ciagle mi się gdzieś przewijała ta okładka z samurajem i w końcu, jak pokazała się w klubie audioteka to sobie ściągnęłam i kompletnie mnie wciągnęło.
Jak to się wspaniale słucha ! Nippon jest światem gdzie ożywają japońskie legendy, honor jest ceniony ponad życie a tajemniczy wojownicy zwani Duchami są...

niezobowiazujaca lektura, w sam raz na jeden raz

niezobowiazujaca lektura, w sam raz na jeden raz

Ghost of Tsushima spotyka Gre o Tron

Ghost of Tsushima spotyka Gre o Tron

Japonia, która nie jest Japonią. Samurajowie, którzy samurajami nie są. Historia, która odbiega od prawdziwej historii. A jednak Nippon Arkadego Saulskiego to japońska inspiracja po całości, w którą wplata motywy fantastyczne i niesamowite. To twórca, który świadomy jest kreowanego przez siebie świata, który czerpie garściami z przeszłości, ale robi to po swojemu i w taki sposób, że nie można zarzucić mu niedociągnięć czy jakiejkolwiek przesady. Tu epoki mieszają się, czas płynie inaczej, a świat czekają zagrożenia podobne, a jednak całkiem inne. Dobrze, że w książce znajdziemy wyjaśnienie pojęć i podstawowych założeń autora – to ułatwi czytanie tym, którzy nieprzyzwyczajeni są do japońskiej nomenklatury, a chcieliby lepiej przeniknąć do tego świata.

Warto jednak zaznaczyć, że cykl Droga Samotnego Psa oparty jest o znajome tropy i klisze, a bohaterowie oparci się o konkretne fantastyczne archetypy. Inu zwany Duchem to zapijaczony wojownik o niedoścignionych zdolnościach, z tragiczną przeszłością i słabościami. Jego nowa służba to jego nowa ścieżka życia, nowe wyzwania i szansa, by znów stać się legendą. Jego nowy władca – Duch bowiem jest rzeczą, nie jednostką, która stanowi o sobie – to surowy daimo, potężny, a jednak miłosierny. Ktoś, kto ze świadomością przyjmuje pod swój dach złamanego wojownika i zawsze spogląda nań podejrzliwie. Nie zostawia otwartych drzwi. A jego syn to młodzian, którego ścieżka dokonań dopiero się rozpoczyna – naznaczony stratą musi wykazać się męstwem, musi pokazać, że jest godnym dziedzicem. Jest też druga strona konfliktu i tam ktoś, kto okazuje się najbardziej fascynującą postacią ze wszystkich. Ale o tym na razie cicho sza.

Z początku podchodziłam sceptycznie do tej całej japońszczyzny, przyznam szczerze, ale okazało się, że Arkady Saulski ma wiedzę i ma powód, by do inspiracji Kraju Kwitnącej Wiśni sięgać. Jest powiązany z Japonią osobiście, wszystkie decyzje historyczno-fabularne podejmuje świadomie i z pomysłem. Podoba mi się zakorzenienie w rzeczywistości, motywy stricte fantastyczne serwowane łyżeczkami. Bywa, że jego historia bywa podobna do wszystkich innych – w końcu wykorzystywanie tropów i klisz zobowiązuje. Niektóre wybory fabularne okazały się być równie przewrotne.

Po lekturze dwóch tomów pozostał mi sentyment do „, drugi, czyli „Krwawy Wierch” otwiera ten świat i jestem ciekawa dokąd nas ostatecznie doprowadzi. Podobno trzeci tom zatytułowany „Szczerbata śmierć” wyjdzie jeszcze tej jesieni!

Japonia, która nie jest Japonią. Samurajowie, którzy samurajami nie są. Historia, która odbiega od prawdziwej historii. A jednak Nippon Arkadego Saulskiego to japońska inspiracja po całości, w którą wplata motywy fantastyczne i niesamowite. To twórca, który świadomy jest kreowanego przez siebie świata, który czerpie garściami z przeszłości, ale robi to po swojemu i w taki...

Czarne Miecze to przyjemna opowiastka, jeśli tylko przymknąć oko na kilka kłujących w oczy niedociągnięć.
Dające się lubić postacie, chociaż nie zawsze postępujący logicznie, niezbyt przemślane intrygi, ale za to ciekawy azjatycki klimacik. Można przeczytać jako coś lekkiego i niezobowiązującego do szukania jakiejś głębi.

Czarne Miecze to przyjemna opowiastka, jeśli tylko przymknąć oko na kilka kłujących w oczy niedociągnięć.
Dające się lubić postacie, chociaż nie zawsze postępujący logicznie, niezbyt przemślane intrygi, ale za to ciekawy azjatycki klimacik. Można przeczytać jako coś lekkiego i niezobowiązującego do szukania jakiejś głębi.