Super polecam

Super polecam

Rewelacyjna. Wspaniała rozrywka, napisana tak dobrze, że nie mogłam się od niej oderwać.

Rewelacyjna. Wspaniała rozrywka, napisana tak dobrze, że nie mogłam się od niej oderwać.

Jakie znacie książki z realistycznymi, silnymi bohaterkami?

Lekcje chemii to książka, która ostatnio w pewnym sensie skradła moje serce. Jest to opowieść o Elizabeth Zott, chemiczce, która w latach 50. nie miała łatwo. Była traktowana przedmiotowo przez innych studentów i profesorów na studiach chemicznych a potem również w pracy, choć jej zdolności były ponadprzeciętne.

Książka rozpoczyna się, kiedy Zott dostaje nietypową propozycję. Aby została prowadzącą programu kulinarnego w popołudniowej ramówce. Aby dowiedzieć się jednak czegoś więcej o tych momentach jej życia musimy jeszcze trochę poczekać, gdyż autorka użyła retrospekcji, by przenieść naszą uwagę do młodości bohaterki i pokazać w jaki sposób doszła do tego momentu w życiu.

Elizabeth Zott łatwego życia nie ma i mam wrażenie, że wszystko coraz bardziej się komplikuje. Mimo tragicznych przeżyć na studiach czy później już w pracy, Elizabeth potrafi być uparta i dążyć do celu. To nie oznacza, że nie ma załamań, że nigdy przenigdy się nie poddaje. Choć sytuacja naprawdę jest zła, cała ta opowieść wniosła w moje życie jakiś optymizm. I to nie dopiero pod koniec książki. Cała ma taki pozytywny wydźwięk, mimo tego, co się dzieje z bohaterką.

Warto też wspomnieć, że książka porusza ważne tematy i to w takim okresie, kiedy było naprawdę tragicznie, jeśli chodzi o równouprawnienie. Kobiety, które pracowały były raczej traktowane, jako stażystki, których celem ma być rodzenie dzieci. No bo to chyba oczywiste, że się chwilę pobawi w pracy a zaraz potem zostanie żoną i matką i koniec “zabawy w pracę”, prawda? Bycie samotną matką? Dopóki wdową, w porządku. Nie wzięłaś ślubu z ojcem dziecka? Nie powiem tutaj tego, co ciśnie mi się na usta. Świat był okrutny a Elizabeth Zott nie chciała żyć w cieniu mężczyzn i przez całe swoje życie starała się z niego wyjść. Czasem wychodziło jej to lepiej a czasem gorzej. Myślę, że można powiedzieć, że była inspiracją dla innych, kiedy doszła do momentu, że miała jakikolwiek wpływ.

Jak najbardziej polecam tę książkę. Jest naprawdę bardzo dobrze i ciekawie napisana a losy Elizabeth Zott (i jej psa) potrafią wciągnąć.

Jakie znacie książki z realistycznymi, silnymi bohaterkami?

Lekcje chemii to książka, która ostatnio w pewnym sensie skradła moje serce. Jest to opowieść o Elizabeth Zott, chemiczce, która w latach 50. nie miała łatwo. Była traktowana przedmiotowo przez innych studentów i profesorów na studiach chemicznych a potem również w pracy, choć jej zdolności były ponadprzeciętne....

#WyzwanieLC2024 maj
Przeczytam książkę z gatunku literatura piękna

Ciężko mi scharakteryzować tę książkę. Była po prostu rewelacyjna, wciągająca i pełna ciepła.

#WyzwanieLC2024 maj
Przeczytam książkę z gatunku literatura piękna

Ciężko mi scharakteryzować tę książkę. Była po prostu rewelacyjna, wciągająca i pełna ciepła.

To było coś! Nie spodziewałem się, że aż tak trafi do mnie ta książka. Bardzo się wciągnąłem w tę fabułę i nie chciałem opuszczać choć na chwilę tych bohaterów (w szczególności oczywiście naszej głównej bohaterki).
Świetna książka, w jakimś stopniu przedstawiająca sytuację kobiet w latach 50 ubiegłego wieku i walkę z systemem i światem zdominowanym przez mężczyzn naszej chemiczki Elizabeth Zott.
Wad nie znajduję. Zakończenie piękne, subtelne i bez wybuchów czy rewolucji na koniec. Jednak, to wciąż działa i jest świetnym domknięciem tej historii.
KOCHAM PERSPEKTYWĘ PSA, która przewija się w tej książce <3

To było coś! Nie spodziewałem się, że aż tak trafi do mnie ta książka. Bardzo się wciągnąłem w tę fabułę i nie chciałem opuszczać choć na chwilę tych bohaterów (w szczególności oczywiście naszej głównej bohaterki).
Świetna książka, w jakimś stopniu przedstawiająca sytuację kobiet w latach 50 ubiegłego wieku i walkę z systemem i światem zdominowanym przez mężczyzn naszej...

Fantastyczna, pełna poczucia humoru

Fantastyczna, pełna poczucia humoru

Książka ciekawa, moim zdaniem nie jest fenomenalna, ale warta przeczytania.
Ciężko było mi się utożsamić z którymkolwiek bohaterem, a ich postaci były wyraźnie "białe" lub "czarne"(żadnych innych odcieni, co jednak w życiu jest bardziej naturalne). Sam charakter powieści też był wyraźnie "biało-czarny":
feminizm -szowinizm. Mimo tego książka porusza bardzo ważne tematy: problem kobiet na polu naukowym( i ogólnie zawodowym) i ich równouprawnienie, które także w dzisiejszych czasach nie jest oczywiste, "prawa" jakie panują w różnych ośrodkach wychowawczych dla dzieci, rola kobiet w rodzinie, etc ... Choć główna bohaterka momentami była dla mnie ciężka do polubienia, tak jej pies nie raz mnie rozczulił i bardzo podobało mi się jego przedstawienie. Poza tym książka w większej części była "ciężka" i dołująca w wybrzmieniu, ale jej zakończenie tchnęło optymizmem i ciepłem. W ogólnym rozrachunku uważam, że jest to pozycja godna przeczytania.

Książka ciekawa, moim zdaniem nie jest fenomenalna, ale warta przeczytania.
Ciężko było mi się utożsamić z którymkolwiek bohaterem, a ich postaci były wyraźnie "białe" lub "czarne"(żadnych innych odcieni, co jednak w życiu jest bardziej naturalne). Sam charakter powieści też był wyraźnie "biało-czarny":
feminizm -szowinizm. Mimo tego książka porusza bardzo ważne tematy:...

Kiedy dorosnę, chcę być Elizabeth Zott.

Kiedy dorosnę, chcę być Elizabeth Zott.

CIekawi bohaterowie.

CIekawi bohaterowie.

Wciągająca od pierwszych stron i pochłaniająca całą uwagę. Piękna historia odważniej kobiety, która swoim uporem walczyła o lepsze jutro. Bardzo przyjemna lektura, mimo że książka wydaje się dość grubą, to czyta się szybko.

Wciągająca od pierwszych stron i pochłaniająca całą uwagę. Piękna historia odważniej kobiety, która swoim uporem walczyła o lepsze jutro. Bardzo przyjemna lektura, mimo że książka wydaje się dość grubą, to czyta się szybko.