Piękna i wciągająca książka. Momentami trochę za bardzo zasmucały mnie trudne losy głównej bohaterki. Książka jednak kończy się pozytywnie co daje nadzieję i pozwala wierzyć że można być szczęśliwym mimo przeciwności losu.

Piękna i wciągająca książka. Momentami trochę za bardzo zasmucały mnie trudne losy głównej bohaterki. Książka jednak kończy się pozytywnie co daje nadzieję i pozwala wierzyć że można być szczęśliwym mimo przeciwności losu.

Zachęcona pozytywnymi opiniami, zdecydowałam się sięgnąć po tę książkę. Niestety okazała się niezwykle rozczarowująca. Historia mnie znudziła, momentami czułam się zniesmaczona wulgarnymi opisami. Nie polecam, istnieje wiele ciekawszych pozycji na naszym rynku wydawniczym.

Zachęcona pozytywnymi opiniami, zdecydowałam się sięgnąć po tę książkę. Niestety okazała się niezwykle rozczarowująca. Historia mnie znudziła, momentami czułam się zniesmaczona wulgarnymi opisami. Nie polecam, istnieje wiele ciekawszych pozycji na naszym rynku wydawniczym.

"Życie Violette" to poruszająca opowieść o życiu kobiety, która pracuje jako dozorczyni na cmentarzu. Autorka, Valérie Perrin, w piękny sposób łączy humor z refleksją nad losem i przeszłością bohaterki. Książka zachwyca głębią postaci i emocjonalnym realizmem, oferując czytelnikowi chwile wzruszeń i przemyśleń. To ciepła, pełna empatii lektura, która długo zostaje w pamięci. Momentami trochę się dłuży, ale potem fabuła znowu nabiera tempa.

"Życie Violette" to poruszająca opowieść o życiu kobiety, która pracuje jako dozorczyni na cmentarzu. Autorka, Valérie Perrin, w piękny sposób łączy humor z refleksją nad losem i przeszłością bohaterki. Książka zachwyca głębią postaci i emocjonalnym realizmem, oferując czytelnikowi chwile wzruszeń i przemyśleń. To ciepła, pełna empatii lektura, która długo zostaje w...

Po pierwszych 50 stronach byłam rozczarowana. Od setnej strony przeczytałam duszkiem do końca. Swietny rys postaci i ciekawa fabuła, trzymająca w napięciu właściwie do końca.

Po pierwszych 50 stronach byłam rozczarowana. Od setnej strony przeczytałam duszkiem do końca. Swietny rys postaci i ciekawa fabuła, trzymająca w napięciu właściwie do końca.

Piękna książka. W prosty i trochę melancholijny sposób opisuje życie tytułowej bohaterki....
Zachwycił mnie sposób pisania Valerie i powieść czytałam, a właściwie słuchałam z ogromną przyjemnością, do czego przyczyniła się świetna lektorka.
Polecam.

Piękna książka. W prosty i trochę melancholijny sposób opisuje życie tytułowej bohaterki....
Zachwycił mnie sposób pisania Valerie i powieść czytałam, a właściwie słuchałam z ogromną przyjemnością, do czego przyczyniła się świetna lektorka.
Polecam.

Wspaniała!

Wspaniała!

Są miejsca na ziemi, gdzie wielu z nas nie chce się znaleźć i obawiamy się tego momentu. To miejsce smutku, powagi i ostatecznej drogi człowieka, do którego udamy się wszyscy, a ci co pozostaną za bramami będą nas odwiedzać i przynosić kwiaty oraz znicze. Cmentarz.
Ale pewna kobieta, Violette właśnie w tym miejscu odnalazła siebie i sens życia. To plac usłany płytami nagrobnymi daje jej szansę na pogodzenie się z tym co wydarzyło się w jej życiu. Smutna historia życia Violette ukazuje nam nie tylko dobre chwile, ale też te smutne i złe, ale są też osoby których całe ich życie jest naznaczone stratą i bólem noszonym w sercu, gdzie wydaje się że otaczającą nas czarna otchłań pochłonie, ale gdzieś tam w oddali miga światełko w tunelu.
Życie i śmierć, radość i smutek, wzloty i upadki to nieodłączne elementy naszego życia, które musimy przeżyć. Tylko musimy znaleźć w nim równowagę i sens. A gdy wszystko rozsypie się w naszym życiu jak domek z kart spróbować na tych ruinach odbudować siebie.

Są miejsca na ziemi, gdzie wielu z nas nie chce się znaleźć i obawiamy się tego momentu. To miejsce smutku, powagi i ostatecznej drogi człowieka, do którego udamy się wszyscy, a ci co pozostaną za bramami będą nas odwiedzać i przynosić kwiaty oraz znicze. Cmentarz.
Ale pewna kobieta, Violette właśnie w tym miejscu odnalazła siebie i sens życia. To plac usłany płytami...

Do przeczytania książki zachęciły mnie opinie i recenzje innych czytelników. Wydawało mi się, że będzie to lektura w sam raz dla mnie, gdy czytałam, że to "oda do szczęścia", "książka jak promyk słońca", "piękna, poruszająca, z życiową mądrością". Teraz już wiem, że nie.
Jak dla mnie książka przede wszystkim jest bardzo smutna, pokazuje ciężkie życie głównej bohaterki, której los nie głaskał po głowie od samych narodzin. Tułanie się po rodzinach zastępczych, przypadkowa nastoletnia ciąża z egocentrykiem, który jej w ogóle nie szanuje i ciągle zdradza, brak wykształcenia, brak miłości, praca, której cały ciężar bierze na siebie, brak perspektyw na lepsze jutro, utrata dziecka i partnera.
W książce dominuje poczucie jakiejś beznadziei, przegranego życia, lęku, w którym Violette jakoś musi funkcjonować. Nie walczy o siebie, nie umie się przeciwstawić dominującemu partnerowi.
Owszem, są momenty, kiedy się wydaje, że los się trochę do niej uśmiecha, jak np. przyjaźń z przypadkową pasażerką, dozorcą cmentarza czy potem opieka nad cmentarzem, która zdaje się daje jej trochę poczucia sensu i satysfakcji, ale to kropla w morzu różnych nieszczęść.
W sumie książka się kończy trochę optymistycznie i można mieć nadzieję, że los Violette się poprawi, ale moim zdaniem jej rany będą się bardzo długo zabliźniać.

Do przeczytania książki zachęciły mnie opinie i recenzje innych czytelników. Wydawało mi się, że będzie to lektura w sam raz dla mnie, gdy czytałam, że to "oda do szczęścia", "książka jak promyk słońca", "piękna, poruszająca, z życiową mądrością". Teraz już wiem, że nie.
Jak dla mnie książka przede wszystkim jest bardzo smutna, pokazuje ciężkie życie głównej bohaterki,...

Wyjątkowa, niezwykle klimatyczna opowieść o życiu, w którym nieodłącznie towarzyszy nam śmierć. Zdajemy sobie z tego sprawę, ale takie myśli niejako odsuwamy głęboko do podświadomości. Boimy się. Okazuje się jednak, że będąc tak blisko śmierci można powrócić do życia. Zwyczajni ludzie, ich historie, uczucia, rozterki - każdy z nas jest bohaterem tej opowieści, nosi w sobie wiele przeciwności. Książka ta przypomina, że nic nie jest tylko czarne lub tylko białe. Różne odcienie emocji drzemiących w naszej psychice przeplatają się nieustannie, zaskakują nas sprzecznościami - podobnie jak życie i śmierć, nie mogą istnieć jedno bez drugiego, tworząc nierozerwalną całość.

Wyjątkowa, niezwykle klimatyczna opowieść o życiu, w którym nieodłącznie towarzyszy nam śmierć. Zdajemy sobie z tego sprawę, ale takie myśli niejako odsuwamy głęboko do podświadomości. Boimy się. Okazuje się jednak, że będąc tak blisko śmierci można powrócić do życia. Zwyczajni ludzie, ich historie, uczucia, rozterki - każdy z nas jest bohaterem tej opowieści, nosi w sobie...

dobra ksiazka

dobra ksiazka