Świetnie napisane, z humorem o traumie wychowania w konserwatywnej i religijnej rodzinie. Proszę, by Bóg mnie nie zabił za tą opinię ;)

Świetnie napisane, z humorem o traumie wychowania w konserwatywnej i religijnej rodzinie. Proszę, by Bóg mnie nie zabił za tą opinię ;)

koncepcja sarkastycznego Żyda z kompleksami walczącego z niemal fanatyczną religijnością rodziny i większości otoczenia jest interesująca i całkiem zabawna przez pierwszych pięćdziesiąt stron, później robi się niestety wtórna, męcząca i niepotrzebnie przewulgaryzowana.

koncepcja sarkastycznego Żyda z kompleksami walczącego z niemal fanatyczną religijnością rodziny i większości otoczenia jest interesująca i całkiem zabawna przez pierwszych pięćdziesiąt stron, później robi się niestety wtórna, męcząca i niepotrzebnie przewulgaryzowana.

Fajna książka o wychodzeniu z traumy jaką może zafundować fanatyczna religijność.

Fajna książka o wychodzeniu z traumy jaką może zafundować fanatyczna religijność.

Zabawny portret nowojorskiego Żyda, który robi wszystko by uciec od religii, ale indoktrynowany od małego przez ortodoksyjną rodzinę, nie może pozbyć się irracjonalnego strachu przed bożą karą.

Zabawny portret nowojorskiego Żyda, który robi wszystko by uciec od religii, ale indoktrynowany od małego przez ortodoksyjną rodzinę, nie może pozbyć się irracjonalnego strachu przed bożą karą.

Prowokacja, bluźnierstwo, autoironia, sacrum i profanum, wyzwiska, dążenie do wolności i tęsknota za tradycją, symboliką żydowską…

Shalom Auslander opowiada o swoim życiu w dwóch płaszczyznach: jako dziecko wychowane w ortodoksyjnym środowisku, choć zachowanie jego ojca, eufemistycznie mówiąc, pozostawia wiele do życzenia. Druga płaszczyzna to dorosłe życie, wraz ze zbliżającymi się narodzinami potomka. Dochodzi do konkluzji, iż wyrwanie się z tradycji, odcięcie od korzeni, kontekstu, oderwanie od przeszłości i niepewność przyszłości przestała przynosić mu radość. Staje się obawą, lękiem, który wiąże się z jego nadchodzącym potomkiem, którego dzieciństwo i dorosłość pozbawiona kontekstu wynikającego z pochodzenia i wielowiekowej tradycji stanie się cierpieniem. To zerwanie więzi przestało być tylko rozliczeniem jego i jego żony z przeszłością, staje się dziedzictwem, co do którego nie jest pewny, czy chce je przekazać.

Nie brak tu symboliki w nawiązaniach do Tory (cytaty i konstrukcja tekstu). Przenosi te motywy do współczesności, polemizuje z nimi, parafrazuje. Więcej o tym jest w posłowiu do książki, w którym tłumacz zwraca uwagę choćby znaczenie nazwiska autora: Auslander czyli obcy.
Nie brak humoru, swady, dowcipu, absurdu, groteski, gorzkich refleksji i nawet jeśli miejscami możemy oburzać się na język, jakim posługuje się autor, inwektywy jakie formułuje, a może bardziej wobec kogo, to ostatecznie nie jest to wygłup, ucieczka przed plemiennością, ciasnotą umysłu, ale ksiażką uniwersalna, dotyczącą wszelkiego rodzaju pobożności, tradycji. Jacy jesteśmy wobec tego w czym wyrośliśmy - tradycji, kultury, religii. Jak bardzo pełna jest ona hipokryzji, dwuznaczność, jak nasza relacja przypomina dwójmyślenie. A z drugiej strony pozbawienie jej jest poczuciem dotkliwej straty. Zżymamy się, złościmy, by po chwili tęsknić.

Prowokacja, bluźnierstwo, autoironia, sacrum i profanum, wyzwiska, dążenie do wolności i tęsknota za tradycją, symboliką żydowską…

Shalom Auslander opowiada o swoim życiu w dwóch płaszczyznach: jako dziecko wychowane w ortodoksyjnym środowisku, choć zachowanie jego ojca, eufemistycznie mówiąc, pozostawia wiele do życzenia. Druga płaszczyzna to dorosłe życie, wraz ze...

Obrazoburcza, chamska, obraźliwa i chyba dzięki temu trafiona jest to książka. Od zawsze byłem zdania, że radykalne odłamy jakiejkolwiek religii to przejaw zwykłej autodestrukcji wyznawców, czasami zakrawającej wręcz o groteskę, absurdalnej w swojej śmieszności. Autor pięknie pokazał jak pewne rzeczy ładowane do głów przez dorosłych, mogą rzutować na dziecko i wpływać na jego dalsze, dorosłe życie.

Sporo humoru, choć temat poważny. Humoru takiego jak lubię, chamskiego, ale równocześnie inteligentnego.

Minusem dla mnie była jednostajność. Mieliśmy masę sytuacji z życia bohatera, opisanych zgrabnie, opisanych z humorem, ale jednak opartych na identycznych mechanizmach. Może taki był zamysł, pokazać tą mentalną nerwicę natręctw, a może nie. A może dałoby się skrócić książkę o połowę, wybrać najlepsze mięcho i zrobić arcydzieło.

Im jestem starszy, tym częściej łapię się na tym, że większość książek bym skrócił. 150-200 stron i nie ma miejsca na nudę, na wodolejstwo. Naprawdę coraz bardziej doceniam odwagę autorów, a może przede wszystkim redaktorów, którzy potrafią pozbyć się połowy książki.

Wracając do tematu, tą pozycję jak najbardziej polecam, bo jest i zabawna i mądra co wbrew pozorom zdarza się rzadko, ale nie gwarantuję, że Was nie znuży.

Obrazoburcza, chamska, obraźliwa i chyba dzięki temu trafiona jest to książka. Od zawsze byłem zdania, że radykalne odłamy jakiejkolwiek religii to przejaw zwykłej autodestrukcji wyznawców, czasami zakrawającej wręcz o groteskę, absurdalnej w swojej śmieszności. Autor pięknie pokazał jak pewne rzeczy ładowane do głów przez dorosłych, mogą rzutować na dziecko i wpływać na...

Doskonała

Doskonała

Jeśli miałam się bawić, to autorowi udało się to sprawić tylko przez kilka pierwszych stron. Ile jednak można przebywać w towarzystwie wiecznie wkurzonego nastolatka a potem niedojrzałego emocjonalnie faceta? W dodatku wkurzony był też ojciec bohatera.
Książek o problemach dorastania chłopców, kiedy hormony buzują a świat dookoła oczekuje nadal grzecznego młodzieńca spełniającego oczekiwania rodziny jest mnóstwo. Tu dodatkowo autor okrasił rzecz całą konfrontacją z bardzo restrykcyjnymi powinnościami religijnym.
Narrator epatuje czytelnika opisami swoich erotycznych marzeń i podbojów, o wulgaryzmach podawanych ze smakiem nie wspomnę.
Wadzi się z Bogiem przez ponad 300 stron, a na koniec robi coś, co unieważnia i te dyskusje i tytuł powieści. Bez sensu.
Jedyny pożytek, to ten, że czytelnik pozna z bardzo bliska styl życia średnio ortodoksyjnych, a może tylko pobożnych żydów w USA. To akurat było i pouczające i ciekawe.

Jeśli miałam się bawić, to autorowi udało się to sprawić tylko przez kilka pierwszych stron. Ile jednak można przebywać w towarzystwie wiecznie wkurzonego nastolatka a potem niedojrzałego emocjonalnie faceta? W dodatku wkurzony był też ojciec bohatera.
Książek o problemach dorastania chłopców, kiedy hormony buzują a świat dookoła oczekuje nadal grzecznego młodzieńca...

Wciągnęłam ten tytuł w moment. Chyba mam słabość do tego typu sarkania na rzeczywistość, również do autoironizowania o tym co się bohaterowi w życiu przytrafiło. Pod wersją zabawną jest oczywiście skryta spora dawka cierpienia na szczęście autodystans narratora wybawia z niego i siebie i nas - odbiorców.

Wciągnęłam ten tytuł w moment. Chyba mam słabość do tego typu sarkania na rzeczywistość, również do autoironizowania o tym co się bohaterowi w życiu przytrafiło. Pod wersją zabawną jest oczywiście skryta spora dawka cierpienia na szczęście autodystans narratora wybawia z niego i siebie i nas - odbiorców.

Nerwica eklezjogenna została zdefiniowana i wyodrębniona jako jednostka chorobowa przez niemieckiego psychiatrę Schaetzinga w 1955 r.Dotyczy zaburzeń lękowych i osobowości na tle religijnym.
Ta książka jest słodko gorzkim tego stanu odzwierciedleniem.
Jednak dotyczy każdej osoby wychowywanej i wdrażanej do zasad każdej wiary . Dotyczy życia osób wrażliwych ,ciekawych, poszukujących, stawiających pytania, pomimo zanurzenia w ugruntowanych wierzeniach religijnych.
Im bardziej fundamentalistyczna wiara tym większa szansa na zagrożenie zdrowia psychicznego.
W dzisiejszych czasach stale powiększa się liczba osób wśród których zbiera swoje żniwo.Dlatego, aby to zobaczyć,a być może zobaczyć siebie , gorąco książkę polecam

Nerwica eklezjogenna została zdefiniowana i wyodrębniona jako jednostka chorobowa przez niemieckiego psychiatrę Schaetzinga w 1955 r.Dotyczy zaburzeń lękowych i osobowości na tle religijnym.
Ta książka jest słodko gorzkim tego stanu odzwierciedleniem.
Jednak dotyczy każdej osoby wychowywanej i wdrażanej do zasad każdej wiary . Dotyczy życia osób wrażliwych ,ciekawych,...