Uważam że niepotrzebnie tyle przekleństw oraz nie podobały mi się czasem zachowania.
Książka jest wciągająca, a styl płynny.
Jak najbardziej polecam.
Szczerze mówiąc to liczyłam na coś więcej.
Owszem było zabawnie ale czasem czułam zażenowanie.
Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji

Uważam że niepotrzebnie tyle przekleństw oraz nie podobały mi się czasem zachowania.
Książka jest wciągająca, a styl płynny.
Jak najbardziej polecam.
Szczerze mówiąc to liczyłam na coś więcej.
Owszem było zabawnie ale czasem czułam zażenowanie.
Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji

ʙᴇғᴏʀᴇ ᴅᴇsᴛɪɴʏ ᴛᴇᴀᴄʜᴇs ᴜs ᴛᴏ ʟɪᴇ-ᴋᴀʀᴏʟɪɴᴀ sᴢᴀғʀᴀɴ́sᴋᴀ
(ᴡsᴘᴏ́ʟᴘʀᴀᴄᴀ ʀᴇᴋʟᴀᴍᴏᴡᴀ @editio.red @szafranska.autorka)
[Q] ʟᴜʙɪᴄɪᴇ ᴋsɪᴀᴢ̇ᴋɪ ᴢ ʜᴜᴍᴏʀᴇᴍ?
ᴄʏᴛᴀᴛ: — ᴢᴀʀᴀᴢ ᴡʙɪᴊᴇ ᴄɪ ɴᴏᴢ̇ʏᴄᴢᴋɪ ᴡ ᴏᴋᴏ — ᴢᴀɢʀᴏᴢɪʟ. — ᴅᴀᴡᴀᴊ ᴛᴇ ᴅᴏᴋᴜᴍᴇɴᴛʏ. — ᴀʟᴇ ᴛᴏ ᴡᴇᴢ́ ᴛᴇ ᴢ̇ᴏ́ʟᴛᴇ. — ᴡsᴋᴀᴢᴀʟᴀᴍ ɴᴀ ɴᴏᴢ̇ʏᴄᴢᴋɪ ᴡ ᴘᴏᴊᴇᴍɴɪᴋᴜ ᴢ ᴘʀᴢʏʙᴏʀᴀᴍɪi. — ᴛʏᴄʜ ғɪᴏʟᴇᴛᴏᴡʏᴄʜ ᴛᴏ ᴍɪ sᴢᴋᴏᴅᴀ, ʙʏʟʏ sᴛʀᴀsᴢɴɪᴇ ᴅʀᴏɢɪᴇ. ᴡ ᴢ̇ʏᴄɪᴜ ɴɪᴇ ᴢᴀᴘʟᴀᴄɪʟᴀᴍ ᴛʏʟᴇ ᴢᴀ ɴᴏᴢ̇ʏᴄᴢᴋɪ, ᴄᴏ ᴢᴀ ᴛᴇ.
ᴏᴄᴇɴᴀ:4.5/5⭐

ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ:
“Before destiny teaches us to lie” to zdecydowanie tytuł pełen humoru i sarkastycznych dialogów. Podczas czytania czułam się, jakbym siedziała w teatrze na jakiejś dobrej komedii. W książce znajdziemy między innymi takie motywy, jak fake dating, hate-love czy he fell first. Jak dla mnie boska kombinacja.
A co, gdybym powiedziała wam, że do tego dochodzi nam jeszcze age gap? No właśnie tutaj zaczynają się moim zdaniem komplikacje. Według książki Destiny ma 26 lat jednak dla mnie totalnie na tyle się nie zachowywała. Jej zachowania momentami bywały irytujące biorąc pod uwagę jej wiek. Poza tym drobnym szczegółem książka mi się podobała. Sam jej klimat był naprawdę przyjemny.
Była już mowa o Destiny, więc może przejdźmy teraz do Oscara. Z początku wydaje się on gburem o nieczułym sercu jednak, gdy poznajemy go bliżej możemy zauważyć, że jednak gdzieś pod tą skorupą znajdziemy dobrego człowieka. Nie będę ukrywać, że skradł on moje serce. Moje serce skradł również styl pisania autorki był bardzo lekki i przyjemny przez książkę się płynęło, a ja czułam się jak w innym świecie. Fabuła według mnie była poprowadzona idealnie nie za szybko nie za wolno, ale też nie nudno. Z niecierpliwością wyczekuje następnego tomu, co prawda nieco się go obawiam, jednak kolejna dawka głównych bohaterów na pewno przysporzy nas o kupę śmiechu.
Buziaki i do następnego A<3 🎀.

ʙᴇғᴏʀᴇ ᴅᴇsᴛɪɴʏ ᴛᴇᴀᴄʜᴇs ᴜs ᴛᴏ ʟɪᴇ-ᴋᴀʀᴏʟɪɴᴀ sᴢᴀғʀᴀɴ́sᴋᴀ
(ᴡsᴘᴏ́ʟᴘʀᴀᴄᴀ ʀᴇᴋʟᴀᴍᴏᴡᴀ @editio.red @szafranska.autorka)
[Q] ʟᴜʙɪᴄɪᴇ ᴋsɪᴀᴢ̇ᴋɪ ᴢ ʜᴜᴍᴏʀᴇᴍ?
ᴄʏᴛᴀᴛ: — ᴢᴀʀᴀᴢ ᴡʙɪᴊᴇ ᴄɪ ɴᴏᴢ̇ʏᴄᴢᴋɪ ᴡ ᴏᴋᴏ — ᴢᴀɢʀᴏᴢɪʟ. — ᴅᴀᴡᴀᴊ ᴛᴇ ᴅᴏᴋᴜᴍᴇɴᴛʏ. — ᴀʟᴇ ᴛᴏ ᴡᴇᴢ́ ᴛᴇ ᴢ̇ᴏ́ʟᴛᴇ. — ᴡsᴋᴀᴢᴀʟᴀᴍ ɴᴀ ɴᴏᴢ̇ʏᴄᴢᴋɪ ᴡ ᴘᴏᴊᴇᴍɴɪᴋᴜ ᴢ ᴘʀᴢʏʙᴏʀᴀᴍɪi. — ᴛʏᴄʜ ғɪᴏʟᴇᴛᴏᴡʏᴄʜ ᴛᴏ ᴍɪ sᴢᴋᴏᴅᴀ, ʙʏʟʏ sᴛʀᴀsᴢɴɪᴇ ᴅʀᴏɢɪᴇ. ᴡ ᴢ̇ʏᴄɪᴜ ɴɪᴇ ᴢᴀᴘʟᴀᴄɪʟᴀᴍ...

Destiny, to młoda kobieta, która został porzucona przez swojego partnera tuż przed Walentynkami. Kierowana żądzą zemsty, pokazania całemu światu, że się tak nie da zostawić i lekko pod nietrzeźwa wyrusza na swoją osobistą wendettę. Niewiele tak naprawdę myśląc, tłamszona przez kochanka przez lata składa aplikację o pracę do największej konkurencji swojego byłego. I to od razu stara się o stanowisko asystentki szefa. I choć młoda kobieta szczerze nie cierpi swojego nowego szefa, jeszcze bardziej chce pokazać przysłowiowy środkowy palec swojemu byłemu. A jej szefem jest nikt inny, jak Oscar Presto, lider największej międzynarodowej korporacji na rynku finansowym. I choć dziewczyna ich współpraca rozpoczęła się od wzajemnej niechęci, u dziewczyny podszytej chęcią zemsty, a u niego lekką pogardą dla jej chaotycznej pracy wszystko z czasem się zmienia. Czy na tym gruncie może wyrosnąć coś więcej? Czy romans ma prawo rozkwitnąć pomimo takiego negatywnego początku? Okazuje się, że czasami największy wróg potrafi stać się najwierniejszym kochankiem, a nienawiść przeistacza się w bezgraniczną miłość. Ale co się dzieje pomiędzy początkiem a końcem tej historii? Czy ktokolwiek jest przygotowany na ten rollercoaster w swoim życiu?

No cóż, dawno nie czytałam tak słabej powieści. Sam pomysł i opis wydawcy wydawał się być szansą na niezłą historię. Niestety na tym właśnie się skończyło. Sposób kreacji bohaterów, dialogi i cała ta historia okazała się nie do przejścia dla mnie. Główna bohaterka i jej sposób funkcjonowania, ilość głupoty, brak podstawowej wiedzy przerażał. Może i miała być ona zabawna, ale ileż można się śmiać z czyichś podstawowych braków w wychowaniu i z zakresu wiedzy powszechnej? Niestety nie mogę Wam polecić tej powieści.

Destiny, to młoda kobieta, która został porzucona przez swojego partnera tuż przed Walentynkami. Kierowana żądzą zemsty, pokazania całemu światu, że się tak nie da zostawić i lekko pod nietrzeźwa wyrusza na swoją osobistą wendettę. Niewiele tak naprawdę myśląc, tłamszona przez kochanka przez lata składa aplikację o pracę do największej konkurencji swojego byłego. I to od...

Może nie była jakoś mocno ambitna i dość sporo w niej przekleństw, a główna bohaterka jest z deczka irytująca, to mimo wszytsko całość wyszła zabawna i wciągająca. Fabuła może nie porywa, ale ciekawi na tyle, żeby się miło szybko czytało.

Może nie była jakoś mocno ambitna i dość sporo w niej przekleństw, a główna bohaterka jest z deczka irytująca, to mimo wszytsko całość wyszła zabawna i wciągająca. Fabuła może nie porywa, ale ciekawi na tyle, żeby się miło szybko czytało.

Destiny Joyce chcąc się zemścić na swoim byłym, decyduje się więc pod wpływem chwili (oraz alkoholu) aplikować o prace asystentki szefa jego największej konkurencji, Oscara Prestona. Nie może się spodziewać, że jej nowym szefem okaże się mężczyzna, z którym drze koty (delikatnie mówiąc) od felernego wpadnięcia na siebie w kawiarni. I naprawdę zwrot “drzeć koty” to jest eufemizm, bo Destiny mimo eleganckiego wyglądu, sypie epitetami z najgłębszego rynsztoka.

Muszę się przyznać, że strasznie mi to przeszkadzało, i mimo że nie mam problemów z wulgaryzmami w książkach, to jak Destiny zaczynała rzucać wiązankami to przysłowiowe uszy więdły. Nijak to pasowało do Nowego Jorku, stylowego ubioru, pracy w korporacji, a przede wszystkim do odzywania się do swojego szefa, który jest “liderem na międzynarodowym rynku finansowym”, i który mimo to jej tak naprawdę nie zwalnia, a wręcz przeciwnie, zniża się do jej poziomu i odpowiada pięknym za nadobne.

Gdyby akcja działa się w Polsce, to może i łatwiej było by mi przełknąć to wszystko, a tak, to mam okropny zgrzyt. Wiecie, że jestem ogromną fanką motywu enemies-to-lovers, ale wszystko ma swoje granice, szczególnie jeśli chodzi o dobry smak. I broń boże nie chcę, aby wyszło że hejtuję tą historię, bo mimo tych “wiązanek” Destiny i odbijanych piłeczek Prestona, historia nie była zła, była zabawna i nawet momentami ciekawa czy urocza, szczególnie tak od mniej więcej połowy, ale po prostu ta wulgarność Destiny strasznie mnie do niej zniechęciła, a jej zachowanie momentami mnie wybitnie irytowało, a jak nie zaiskrzy miedzy mną a bohaterami to ciężko mi polubić książkę.

Rozumiem, że wielu bardzo lubi tę historię za jej poczucie humoru, potyczki słowne między szefem i jego asystentką, które przeradzają się w romans, a kwestia wulgarności głównych bohaterów, aż tak nie razi ich po oczach, ale do mnie niestety ta historia nie trafiła. W moim odczuciu miała ona naprawdę duży potencjał, ale coś poszło nie tak. Nie zniechęcajcie się jednak moją subiektywną opinią, zawsze będę Wam mówić, abyście sami się przekonali, bo to co mi się nie do końca podobało, Wam może bardzo przypaść do gustu i na odwrót. Pozostawiam to Waszej ocenie, a ja sama patrząc na to, że “Before destiny teaches us to lie” jest debiutancką powieścią autorki, napewno sięgnę po kolejne jej książki, aby się przekonać czy napewno styl autorki nie jest dla mnie.

współpraca reklamowa z Wydawnictwo EditioRed

Destiny Joyce chcąc się zemścić na swoim byłym, decyduje się więc pod wpływem chwili (oraz alkoholu) aplikować o prace asystentki szefa jego największej konkurencji, Oscara Prestona. Nie może się spodziewać, że jej nowym szefem okaże się mężczyzna, z którym drze koty (delikatnie mówiąc) od felernego wpadnięcia na siebie w kawiarni. I naprawdę zwrot “drzeć koty” to jest...

[recenzja]
Before destiny teaches us to lie || Karolina Szafrańska

Q: lubicie biznesowe romanse?

"Before destiny teaches us to lie" zapowiadało się naprawdę dobrze. Sięgnęłam po tą książkę ze względu na prześliczną okładkę, a także interesujący opis. Gdy dziewczynę porzuca partner, ona w ramach zemsty zatrudnia się u jego największej konkurencji.. brzmi ciekawie prawda? Jednak gdy zagłębiłam się w tą książkę bardziej, okazało się wręcz przeciwnie, zamiast intrygującej powieści dostałam ogromną nudę i historię, która wprowadziła mnie w zastój.

Styl pisania kompletnie mi nie podpasował. Opowieść tą czytało mi się bardzo ciężko, a sądziłam, że pochłonę ją w 2/3 dni - jednak znowu się myliłam.

Fabuła natomiast nie była zła, uważam, że autorka po prostu nie wykorzystała jej potencjału. Gdyby poprawić niektóre błędy to historia mogłaby być naprawdę dobra.

Najsłabszym aspektem książki są zdecydowanie bohaterowie, którzy kompletnie nie przypadli mi do gustu. Czytając tą historię odniosłam wrażenie, że główna bohaterka - Destiny jest bardzo samolubna i egoistyczna. Oczerniła ona i zwyzywała mężczyznę, który przez przypadek na nią wpadł... Ani trochę nie rozumiem jej zachowania. Oscar nie był lepszy - tak samo jak dziewczyna wydawał się egoistyczny i zwyczajnie chamski, co łatwo było zobaczyć po jego zachowaniu.

Kolejną słabą częścią był język jakim się posługiwali. Rozumiem, że książki to fikcja, ale wyzywanie nieznanej ci osoby od.. hm no właśnie tylko dlatego, że przez przypadek na ciebie wpadła? Coś tu poszło zdecydowanie nie tak.

"Before destiny teaches us to lie" miało naprawdę ogromny potencjał, który został zmarnowany. Spodziewałam się po tej książce ciekawej historii, a jedyne co znalazłam to niedopracowaną fabułę, opryskliwych bohaterów i ciężki styl pisania.. Z przykrością muszę przyznać, że kolejna książka ląduje na moim stosiku rozczarowań :(

take care, Madzia

[współpraca @wydawnictwo.beya
@szafranska.autorka]

[recenzja]
Before destiny teaches us to lie || Karolina Szafrańska

Q: lubicie biznesowe romanse?

"Before destiny teaches us to lie" zapowiadało się naprawdę dobrze. Sięgnęłam po tą książkę ze względu na prześliczną okładkę, a także interesujący opis. Gdy dziewczynę porzuca partner, ona w ramach zemsty zatrudnia się u jego największej konkurencji.. brzmi ciekawie prawda?...

↪️ "Before destiny teaches us to lie" było jedną z tych książek, po które sięgnęłam przypadkiem, wiele się nad tym nie zastanawiając. Niestety nie było to coś, co w jakiś sposób by mnie porwało ↪️ To, co dosyć rzuciło mi się w oczy już od pierwszych stron to dynamika. W książce bardzo dużo się dzieje, każdy rozdział przynosi coś nowego. Zazwyczaj jestem przeciwniczką tego typu zagrań, ponieważ często jest tak, że szybkie tempo akcji odbywa się kosztem opisów. Tutaj jednak nie było aż tak źle, nie odczułam tak dużego przeskoku. ↪️ Niestety niezupełnie polubiłam się z główną bohaterką. Na początku akcji poznajemy ją jako osobę ze świeżo złamanym sercem, przez co wzbudza współczucie, a nawet sympatię. Niestety w późniejszych rozdziałach jest znacznie bardziej wybuchowa i nierozsądna, co we mnie osobiście nie budzi dobrych emocji. Ciężko czytało mi się o akcjach, które podejmowała po pijaku i niestety to sprawiło, że raczej nie zapamiętam jej jako bohaterki godnej uwagi. ↪️ Dodatkowo jak w większości tego typu książek Destiny nie wykazywała się wybitnym ilorazem inteligencji. Raczej była po prostu kretynką. Przyznam szczerze nie rozumiem dlaczego tak wiele autorów/autorek kreuje swoich głównych bohaterów w tak prymitywny sposób. Sposób ich wypowiedzi zawsze jest taki sam: pyskaty, często wulgarny, a gdy zaistnieje jakaś sytuacja wymagająca podjęcia racjonalnej decyzji, bądź wykazaniem się minimalnym poziomem inteligencji, to tacy bohaterowie sobie z tym nie radzą. Nie wiem dlaczego ktokolwiek myśli, że tego typu zabieg przekona czytelnika do bohatera. Mnie raczej to odpycha. ↪️ Książka generalnie jest dosyć humorystyczna, co dla niektórych może być plusem. Dla mnie osobiście żarty bywały raczej żałosne i żenujące niż śmieszne, podobnie jak kłótnie Destiny i Oscara. Zostali oni stworzeni na zasadzie kontrastu, ale moim zdaniem został on zarysowany zbyt mocno, przez co stawało się to lekko nienaturalne, irytujące. ↪️ Ta książka raczej nie zapisze się w mojej pamięci w istotny sposób. Była po prostu do przeżycia. Nic więcej.

↪️ "Before destiny teaches us to lie" było jedną z tych książek, po które sięgnęłam przypadkiem, wiele się nad tym nie zastanawiając. Niestety nie było to coś, co w jakiś sposób by mnie porwało ↪️ To, co dosyć rzuciło mi się w oczy już od pierwszych stron to dynamika. W książce bardzo dużo się dzieje, każdy rozdział przynosi coś nowego. Zazwyczaj jestem przeciwniczką tego...

Ocena 3 za pomysł. Niestety, dla mnie treść nie do przejścia. Dialogi bohaterów na poziomie gimnazjalisty.

Ocena 3 za pomysł. Niestety, dla mnie treść nie do przejścia. Dialogi bohaterów na poziomie gimnazjalisty.

Łola Boga! Co TO w ogóle było? Nie wiem, jakim cudem dosłuchałam do końca tego audiobooka. Najwidoczniej chciałam się przekonać, czy bohaterowie wreszcie zmienią swoje postępowanie. Nie, nie zmienili.
Fabuła jest naciągana jak drut kolczasty, ale nawet to można by było ograć, gdyby ktoś miał wśród tych wszystkich bohaterów ziarenko mózgu. Nawet jeśli Destiny cudem dostała tę pracę, to natychmiast powinna ją utracić. Takiego braku poszanowania pracodawcy i własnych obowiązków nigdy nie widziałam. Rozmowy między Destiny a Oscarem próbują być zabawne, ale tak naprawdę to są dla siebie po prostu... ech... Mniej przekleństw mówią budowlańcy. No a co do romansu hate-love, to "hate" było, ale "love" to jakieś nieporozumienie.

Łola Boga! Co TO w ogóle było? Nie wiem, jakim cudem dosłuchałam do końca tego audiobooka. Najwidoczniej chciałam się przekonać, czy bohaterowie wreszcie zmienią swoje postępowanie. Nie, nie zmienili.
Fabuła jest naciągana jak drut kolczasty, ale nawet to można by było ograć, gdyby ktoś miał wśród tych wszystkich bohaterów ziarenko mózgu. Nawet jeśli Destiny cudem dostała...

💍Ta książka była tak świetna…dawno przy żadnej książce nie śmiałam się tak dużo jak tutaj. Kocham poczucie humoru autorki, które przelała na głównych bohaterów.
💍Książka ma bardzo ciekawą fabułę, ciągle coś się dzieje, z tak wykreowanymi bohaterami nie ma momentu w którym mogłabym powiedzieć że się nudzę.
💍Akcja książki jest bardzo dynamiczna, ale nie w sposób przytłaczający, wszystko jest idealnie wymierzone dzięki czemu przez tą książkę płynie się bardzo szybko.
💍Już od pierwszych stron autorka wrzuca nas na głęboką wodę, główna bohaterka ma bardzo silny charakter, a Oscar wręcz przeciwnie.
💍Jestem pod wrażeniem pomysłowości autorki, bo to ile ciekawych odzywek mają główni bohaterowie w kłótniach sprawia że tą książkę po prostu chce się czytać dalej.
💍Czekam z niecierpliwością na kolejną część bo na koniec autorka pozostawiła nam wiele pytań kłębiących się w głowie, ale mimo to książka pozostawia coś po sobie i napewno nie zostanie przeze mnie zapomniana.

💍Ta książka była tak świetna…dawno przy żadnej książce nie śmiałam się tak dużo jak tutaj. Kocham poczucie humoru autorki, które przelała na głównych bohaterów.
💍Książka ma bardzo ciekawą fabułę, ciągle coś się dzieje, z tak wykreowanymi bohaterami nie ma momentu w którym mogłabym powiedzieć że się nudzę.
💍Akcja książki jest bardzo dynamiczna, ale nie w sposób...