Aria to siedemnastoletnia dziewczyna trzymana pod kloszem. Nagle jej życie się zmienia. Jej rodzice się rozwodzą, a jej idealna rodzina się rozpada. Matka staję się kimś zupełnie obcym, a ojciec jest zupełnie inny. Aria przeżywa chwile buntu i robi rzeczy o które nikt by jej nie posądził. W końcu poznaje tajemniczego Gabriela. Chłopaka, który od razu wpada jej w oko. Jest straszy, tajemniczy i gra na gitarze. Sam też nie ma łatwo. Zabłądził kilka lat temu i teraz naprawia swoje życie. Prawda wychodzi na jaw i okazuję się szokująca. W tej książce tyle się działo. Od początku nie mogłam się oderwać. Byłam w szoku, bo myślałam, że będzie to lekka młodzieżówka a tutaj coś zupełnie innego.

Aria to siedemnastoletnia dziewczyna trzymana pod kloszem. Nagle jej życie się zmienia. Jej rodzice się rozwodzą, a jej idealna rodzina się rozpada. Matka staję się kimś zupełnie obcym, a ojciec jest zupełnie inny. Aria przeżywa chwile buntu i robi rzeczy o które nikt by jej nie posądził. W końcu poznaje tajemniczego Gabriela. Chłopaka, który od razu wpada jej w oko. Jest...

Wściekłość. To główna emocja, która towarzyszyła mi podczas czytania "Ciebie tu nie ma". Bo to niesprawiedliwe. Nie powinno tak być. Dorośli ludzie, rodzice, powinni kochać swoje dzieci, opiekować się nimi. Powinni być odpowiedzialni. A najgorsze, że to nie jest fikcja literacka. Takie rzeczy dzieją się naprawdę.

Po przeczytaniu tej powieści mam bardzo mieszane odczucia. Zacznę od pozytywnych rzeczy.
Autorka porusza w książce wiele bardzo ważnych kwestii, na dodatek bardzo dobrze do nich podeszła.
Poza tą która mnie najbardziej denerwuje, czyli toksyczne zachowania rodziców, mamy tu jeszcze stereotypowe postrzeganie drugiego człowieka, sięganie po używki, walkę o samego siebie, niezdrową pogoń za ocenami, spełnianie oczekiwań rodziców i wiele innych.
Rodziny dwójki głównych bohaterów były bardzo różne,
ale każda mierzyła się z innymi problemami.

Podobało mi się ukazanie tego wszystkiego, ta powieść niesie bardzo wartościowe przesłania,bo nie tylko jedno, ale wiele!

Dlaczego zdecydowałam się sięgnąć po tę książkę? Zachęcił mnie opis, pamiętam, że pomyślałam wtedy "albo to będzie bardzo dobre, albo bardzo złe". Nie spodziewałam się, że prawda będzie leżała pośrodku. No i okładka, nie mogę o niej nie wspomnieć - kupiła mnie. To ona przyciągnęła moje spojrzenie podczas przeglądania Instagrama. Jest cudowna, a na żywo prezentuje się jeszcze lepiej.

Niestety było też wiele elementów w "Ciebie tu nie ma", które nie przypadły mi do gustu. Podkreślam, że są to moje własne odczucia, każdy będzie miał inne.

Główna bohaterka, Aria, ma 17 lat, natomiast główny bohater, Gabriel (swoją drogą cudowne imię 🖤) ma lat 20.
Rozumiem, że 17 lat to czas nastoletni, że dziewczyna była trzymana pod kloszem, ale momentami miałam wrażenie jakbym czytała o 13-latce. Nie przepadam też za przedstawianiem nastolatek jako mądrzejszych od dorosłych, zwłaszcza że tutaj mi to zupełnie nie pasowało.

Już tłumaczę, chodzi mi o to, że dziewczyna ma naprawdę słabo zachowującego się rodzica lub rodziców, niby nie zdaje sobie z tego do końca sprawy, ale mimo wszystko wytyka rodzicom błędy. Gdyby to zostało podkreślone w toku powieści, a nie w wypowiedzi bohaterki to odbiór byłby inny. To już któraś książka, w której spotykam się z tym zabiegiem. Dziecko wytykające rodzicom błędy wychowawcze w sposób dojrzały i dorosły, tłumaczące wszystko zbyt profesjonalnie, a z drugiej strony zachowaniem nie wykazujące tej dojrzałości i tego by dostrzegało rzeczywiście te błędy.
Zabrakło mi trochę emocji. Akcja gnała za szybko, działo się to w bardzo krótkim odstępie czasu, co mnie niestety nie przekonało.

Za dużo tu było tłumaczenia wszystkiego, jak na mój gust, niektóre rzeczy wystarczyłoby zostawić w domyśle dla czytelnika, nie podkreślać czegoś kilkukrotnie i już byłoby lepiej. Drobnym mankamentem było też słabe dopracowanie książki, trochę błędów niestety.
Książka zostawiła mnie z małym chaosem wewnętrznym, przez co trudno było mi zebrać wszystkie myśli, które chciałabym zamieścić w recenzji.
Myślę, że gdybym sama znajdowała się w przedziale wiekowym 17-20 to książka mogłaby podobać mi się bardziej.

Plusy i minusy rozkładają mi się po równo, nie będę zagłębiać się bardziej i wymieniać dosłownie wszystkiego, nie chcę również zamieszczać spojlerów.

Myślę, że każdy wyniesie z tej książki co innego, każdy odbierze ją inaczej. Nie jest zła, ale nie jest też wspaniała. Decyzję o przeczytaniu pozostawiam Wam.

Wściekłość. To główna emocja, która towarzyszyła mi podczas czytania "Ciebie tu nie ma". Bo to niesprawiedliwe. Nie powinno tak być. Dorośli ludzie, rodzice, powinni kochać swoje dzieci, opiekować się nimi. Powinni być odpowiedzialni. A najgorsze, że to nie jest fikcja literacka. Takie rzeczy dzieją się naprawdę.

Po przeczytaniu tej powieści mam bardzo mieszane odczucia....

Nie puszczaj nigdy mojej ręki, bo znów zabłądzę – szepcze.
– Nie zamierzam.

Aria to młoda dziewczyna, która przez całe swoje dotychczasowe życie żyła pod kloszem. Rodzice wymagali od niej posłuszeństwa, najlepszych ocen. Mogła zapomnieć o imprezach i randkach. Wszystko zmienia się pewnego dnia kiedy dowiaduje się, że jej rodzice rozwodzą się. Wtedy przypadkowo idzie za głosem gitary i "Nothing Else Matters" i tak poznaje Gabriela, chłopaka który z wyglądu przypomina chuligana jednak to tylko pozory. Gabriel oddaje swoje całe serce Arii.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Natalii Kulpińskiej i już wiem, że sięgnę po inne pozycje tej autorki. W tej historii mamy typowy schemat oceniania człowieka z wyglądu. Ma tatuaże? ubiera się na czarno? na pewno ćpun i chuligan. Wszystkim żyłoby się lżej gdybyśmy częściej zastanowili się nad ocenianiem drugiego człowieka.
Autorka w książce porusza takie tematu jak: nałogi, złe relacje z rodzicami.
Historię czyta się bardzo lekko i przyjemnie, bardzo podobała mi się ta "pierwsza" miłość, walka o nią. Gabriela na prawdę polubiłam! Byłam w szoku jak zacięcie walczył o Arię.

Nie puszczaj nigdy mojej ręki, bo znów zabłądzę – szepcze.
– Nie zamierzam.

Aria to młoda dziewczyna, która przez całe swoje dotychczasowe życie żyła pod kloszem. Rodzice wymagali od niej posłuszeństwa, najlepszych ocen. Mogła zapomnieć o imprezach i randkach. Wszystko zmienia się pewnego dnia kiedy dowiaduje się, że jej rodzice rozwodzą się. Wtedy przypadkowo idzie za...

Czy oceniacie książkę po okładce?

Aria Green to niezwykle ambitna siedemnastolatka, która marzy, by dostać się na studia literackie. Jest wychowywana przez surowych rodziców, przez co nie korzysta z rozrywek dostępnych dla ludzi w jej wieku. Trzymana przez całe życie pod kloszem, musi nagle stawić czoła dorosłemu życiu, gdy jej rodzice oznajmiają, że się rozwodzą, ojciec się wyprowadza, a jego miejsce w domu zajmuje obecny partner matki. Wydawać by się mogło, że to właśnie w nowo poznanym chłopaku, Gabrielu Bennetcie, Aria odnajdzie bezpieczną przystań i zrozumienie.

Dwoje bohaterów, którzy wydają się tak różni, a jednocześnie podobni. Aria – dziewczyna, która żyła pod dyktando rodziców. Gabriel – naznaczony przeszłością, o której chciałby zapomnieć. Jedno spotkanie, które zmieni los bohaterów i naznaczy ich przyszłość. Historia, która da początek czemuś lepszemu i piękniejszemu. Autorka zabrała mnie w cudowną podróż z bohaterami, których los nie oszczędzał. Na każdym kroku napotykali przeciwności losu. Walczyli o swoje uczucie, którego nie akceptowały najbliższe osoby.

Historia, która pokazuje jak mylnie możemy ocenić człowieka na podstawie jego wyglądu. Jak nie wiele brakuje, aby skreślić go za wyrażanie swojego indywidualizmu. Zostaje osądzony i skazany bez rozprawy. Jak najbliższe osoby potrafią nas zaskoczyć – nie tylko w pozytywnym znaczeniu. Jak człowiek, który jest obok okazuje się obcy. Jak wiele poświęcamy dla innych, bo uważamy, że to uratuje relacje – jednak przy tym tracimy cząstkę siebie. Jak toksyczne relacje zabierają radość życia. Zapominamy, że miłość ma różne oblicza i potrafi dodać nam skrzydeł.

Czy oceniacie książkę po okładce?

Aria Green to niezwykle ambitna siedemnastolatka, która marzy, by dostać się na studia literackie. Jest wychowywana przez surowych rodziców, przez co nie korzysta z rozrywek dostępnych dla ludzi w jej wieku. Trzymana przez całe życie pod kloszem, musi nagle stawić czoła dorosłemu życiu, gdy jej rodzice oznajmiają, że się rozwodzą, ojciec...

🎸 RECENZJA 🎶

Ciebie tu nie ma

✒️ Natalia Kulpińska
📚 Wydawnictwo WasPos

[ Współpraca reklamowa ]

Wkrocie ze mną do świata młodych ludzi, którzy dopiero życia się uczą, a te stawia przed nimi wiele wyzwań i przeszkód. Przekonajcie się proszę.

✨️ Poukładane życie 17-letniej Ari nagle kończy się za sprawą rozwodu rodziców. Dziewczyna wychowywana pod dyktando matki, prowadziła dotychczas nudne, wyobcowane życie, owocujące brakiem pewności sobie. Posiadając tylko wierną przyjaciółkę, a także nawiedzającego ją w snach przyjaciela. Załamana aktualną sytuacją, która zmusza ją do mierzenia się z dorosłością, ukojenie odnajduje w chłopaku grającym na dachu. A jest nim 20-letni Gabriel, z wyglądu bad boy, a w sercu...
★ Z jakimi przeciwnościami będą musieli się z zmierzyć w pogoni za szczęściem?
★ Kto stanie im na drodze?

✨️Ona "mała zagubiona owieczka", on jej "wilczek". Połączyła ich miłość do muzyki i trudna życiowa sytuacja. Ich uczucie nie ma prawa bytu. Czy im się uda?

✨️Po raz kolejny autorka stworzyła taką fabułę, takich bohaterów, którzy od razu mogę to przyznać, skradli moje serce. Niesamowite losy, niespodziewane i jakże ciekawe zwroty akcji, a także ulubiona przeze mnie dwuosobowa narracja, powodują, że od historii tej poprostu nie sposób się oderwać.
✨️Dostajemy tu młodego mężczyznę, który został poniekąd zaszufladkowany, jako ten niegrzeczny, z mroczną przeszłością. Nie ważnym jest, że tamto życie porzucił, ma pracę i świetnie sobie radzi. Musi mierzyć się z agresją w niego wymierzoną, podsycaną przez osobę, której powinnien być bliski oraz matkę Arii. Jak niesprawiedliwe to jest i jakich problemów dostarcza, autorka świetnie obrazuje. Promyczkiem światła dla niego staje się Aria, ich uczucie rozwija się gwałtownie i w niesamowity sposób obserwuje się przemianę dziewczyny. Niezwykle ciekawym wątek tajemniczego przyjaciela ze snów, który uwaga... staje się zazdrosny jest niezwykle fascynujący. Dodatkowo zachwycają postawy rodziców, jej ojca, który w porę opamiętał się i wyrwał z "kajdanów" żony oraz piękna, acz bolesna miłość rodziców Gabriela do synów. I tu mamy antyprzykład w postaci matki Arii, która pomyliła hodowanie z wychowaniem i w tym sie zatraca.
✨️Piętrzące się przeciwności, konieczność zmierzenia się z tym co boli, lęk przed zranieniem, wrecz torpedują. Ukazana wrażliwość obojga, ale także niesamowita siła i determinacja. Tam gdzie jest szczere i mocne uczucie, jest szansa na pokonanie każdej przeciwności.
✨️Chłopak z "aurą dobrej energii" kontra chłopak o złych oczach. Kto taki, koniecznie musicie się przekonać. Aria, dziewczyna, która gwałtownie wkracza w dorosłość. Liczy się tylko co w sercu i głowie, a te są dość pojemne. Oczarowana pierwszym tańcem zakochanych na środku ulicy, nie dodam już nic ponad to, że uwielbiam i z oceną najwyższą polecam ogromnie. ❣️❣️❣️

🎸 RECENZJA 🎶

Ciebie tu nie ma

✒️ Natalia Kulpińska
📚 Wydawnictwo WasPos

[ Współpraca reklamowa ]

Wkrocie ze mną do świata młodych ludzi, którzy dopiero życia się uczą, a te stawia przed nimi wiele wyzwań i przeszkód. Przekonajcie się proszę.

✨️ Poukładane życie 17-letniej Ari nagle kończy się za sprawą rozwodu rodziców. Dziewczyna wychowywana pod dyktando matki,...

”Ciebie tu nie ma” Natalia Kulpińska

∞/5 🐑

„– Przestań się wymądrzać.
– Dobrze, owieczko.
– Dlaczego mnie tak nazywasz?
– Bo zachowujesz się jak zagubiona owieczka.
– Obyś tylko ty nie był wilkiem – mruczę i lekko się uśmiecham na to porównanie.”

Cierpię na niedobór Kulpińskotwórczości.
Natalia co ty ze mną robisz..
Szargasz emocjami moją duszę i jeszcze cieszysz się z tego, że przez twoje książki spać nie mogę.
No dobra, ja sama to uwielbiam 😂
Książki tej baby to jest inny wymiar miłości.

Każdy mój patronat jest wyjątkowy i tak samo jest w tym przypadku - owieczka i wilk poturbowali moje serduszko, a moja wiara w miłość tylko się wzmocniła.

Aria to młoda dziewczyna, która całe życie była trzymana pod kloszem, zaprogramowana przez rodziców tylko na dobre oceny.
Wraz z końcówką roku szkolnego poznaje Gabriela - chłopaka, który wygląda jak koszmar rodziców, którzy boją się o swoje córeczki, a który serce ma tak kryształowe, że aż trudno w to uwierzyć.

I sluchajcie.. O ile życie byłoby dla wszystkich piękniejsze, gdyby ludzie nie oceniali siebie nawzajem stereotypowo. Gdyby zamiast jednym spojrzeniem dorabiać komuś historię, poświęcili kilka minut na wysłuchanie historii tejże osoby.

Świat potrzebuje więcej takich ludzi jak Aria, czy też Gabriel.

„Być może kiedyś wybrałem zły czas i złe miejsce, ale to wszystkie moje najgorsze czyny zaprowadziły mnie do tego miasta i na tamten dach, by spotkać najcudowniejszą istotę na świecie.”

Wystarczy jedno ”Nothing Else Matters” na dachu, żeby rozpalić ogień w ich sercach.
Jednak Natalia nie byłaby sobą, gdyby po drodze nie poturbowała zarówno bohaterów, jak i mnie.

Ogrom trudności, z jakimi przychodzi mierzyć się tej dwójce przerósłby nawet dorosłą, doświadczoną osobę, a Aria jest jedynie zagubioną nastolatką, która dopiero uczy się żyć.

Natalia serwuje nam tutaj trudne relacje z rodzicami, trudną i bolesną przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć, pierwszą miłość, która tak samo jak może unosić nas nad ziemię - równie dobrze może być równie bolesna co upadek z ogromnej wysokości.

Kocham Gabriela. Kocham jego zaciekłość, z jaką walczy o Arię, kocham jak uczy ją życia, jak nazywa swoją owieczką.. to jest mężczyzna idealny.
Ale tak samo kocham Arię, to jaką przemianę przechodzi - od zahukanej nastolatki, po dojrzałą dziewczynę, która nie boi się konfrontacji.

A scena z rozdaniem świadectw wywołała we mnie taką lawinę łez, że gdyby zobaczył mnie jakiś psychiatra, dostałabym u niego z dziesięć wizyt gratis.

Mówiłam to wielokrotnie i powtórzę pewnie jeszcze nie raz - książki tej wiedźmy to ja biorę w ciemno. Tę czytałam najdłużej, ale wiecie dlaczego?
Dlatego, że tak bardzo nie chciałam się rozstawać z tą historią.
Mogłoby się wydawać, że to będzie opowieść jakich wiele.
Tylko, że ta historia taka nie jest.
Niesie za sobą wiele mądrych przesłań, a szczególnie jedno - NIGDY nie daj sobą rządzić. To twoje życie i tylko ty sam/sama masz prawo o nim decydować .

Natalia - dziękuję, że znów chciałaś mnie na swoją patronkę, to dla mnie tak wiele znaczy, że nie potrafię ubrać tego w słowa. Mieć pod swoimi skrzydłami takie historie jakie potrafisz tworzyć, to wspaniałe wyróżnienie.

„Jesteś moim powietrzem, bez którego trudniej się oddycha. Wracaj do mnie szybko, byśmy mogli znów tańczyć beztrosko na środku ulicy. Bez ciebie nie znam kroków i potykam się o własne nogi. Kocham cię z każdą sekundą coraz bardziej.”

”Ciebie tu nie ma” Natalia Kulpińska

∞/5 🐑

„– Przestań się wymądrzać.
– Dobrze, owieczko.
– Dlaczego mnie tak nazywasz?
– Bo zachowujesz się jak zagubiona owieczka.
– Obyś tylko ty nie był wilkiem – mruczę i lekko się uśmiecham na to porównanie.”

Cierpię na niedobór Kulpińskotwórczości.
Natalia co ty ze mną robisz..
Szargasz emocjami moją duszę i jeszcze cieszysz się z...

“Ciebie tu nie ma” to jedna z piękniejszych historii, jakie było mi dane przeczytać. Natalia stworzyła poruszającą, naładowaną ogromną dawką różnych emocji powieść o sile miłości, wsparcia, i o walce o siebie i drugą osobę. Kolejny raz sprawiła, że nie mogłam się oderwać od fabuły i wylewałam łzy wzruszenia, a momentami bezradności.

Z jednej strony.. On, poturbowany przez życie chłopak, dźwigający na swych barkach zbyt duży bagaż trudnej jak na nastolatka przeszłości.
Z drugiej.. Ona, żyjąca pod presją i wychowywana pod kloszem idealna uczennica, mierząca się z rozwodem rodziców.
Oboje, pochodzą z różnych światów, jednak wydają się idealnie do siebie pasować.

Całym sercem pokochałam bohaterów tej powieści. Aria jest ambitna i urocza, ale też nieświadoma wielu rzeczy, dlatego momentami chciałam nią potrząsnąć, za te jej zbyt impulsywne działania, jednak z drugiej strony, byłam też ją w stanie zrozumieć. Przez sytuacje w domu nie była przyzwyczajona do takich okoliczności i nie bardzo wiedziała jak reagować. Stopniowo uczyła się tego wszystkiego, od czego odcięli ją rodzice, i z każdym kolejnym rozdziałem coraz mocniej jej kibicowałam w walce o siebie.
Za to Gabriel. Mimo tego całego zła i niesprawiedliwości, które go spotkały, nie stracił wrażliwości i dobroci serca, jaka go cechowała i zachowywał się naprawdę dojrzale. Jest po prostu idealny.
Nie mogę również pominąć kluczowej postaci, czyli ojca Arii. Chciałabym, aby każdy rodzic dawał swojemu dziecku tyle wsparcia i uwagi, co on dał naszej głównej bohaterce. I w sumie nie tylko jej. Gabrielowi również.

Natalia poruszyła tutaj kilka naprawdę ważnych i trudnych tematów, między innymi rozwód rodziców czy uzależnienie od narkotyków. Pokazała, jak ważna jest rozmowa i to, by dać możliwość drugiemu człowiekowi wypowiedzenia się w różnych sytuacjach. Jak ważne jest, by nie oceniać innych po wyglądzie i nie definiować drugiej osoby po przeszłości. Ludzie się zmieniają, a takie skreślanie na starcie jest najgorszym, co może być. Pokazała również, jaki wpływ na dziecko mogą mieć “chore” wręcz toksyczne ambicje rodziców i trzymanie pod kloszem.
I co mi się tutaj ogromnie podobało, to ukazanie, jak człowiek, a raczej jego umysł i podświadomość mogą sobie radzić z przetwarzaniem różnego rodzaju tłumionych wewnętrznie emocji, rozterek i problemów za pomocą snów.

“Ciebie tu nie ma” to napisana lekkim i przyjemnym piórem historia, która ma przepiękny przekaz i podpisuję się pod nią rękami i nogami!
Zróbcie sobie tę przyjemność i przeczytajcie tę książkę. Naprawdę WARTO!

Natalia, dziękuję, że kolejny raz mi zaufałaś i pozwoliłaś być częścią napisanej przez Ciebie historii.
Jestem dumna, że mogę patronować tak pięknej i wartościowej powieści.
Dziękuję również wydawnictwu.

“Ciebie tu nie ma” to jedna z piękniejszych historii, jakie było mi dane przeczytać. Natalia stworzyła poruszającą, naładowaną ogromną dawką różnych emocji powieść o sile miłości, wsparcia, i o walce o siebie i drugą osobę. Kolejny raz sprawiła, że nie mogłam się oderwać od fabuły i wylewałam łzy wzruszenia, a momentami bezradności.

Z jednej strony.. On, poturbowany przez...

♥️Najnowsza książka autorki porywa od pierwszej strony.Dynamiczna akcja i bardzo ciekawi bohaterowie wraz z przeszłością powodują,że historia nabiera wyjątkowości.Dodając do tego poznania prawdziwego oblicza rodzica,narastających kłopotów oraz dziwne sny sprawiają,że przeczytałam lekturę za jednym razem.Świadczy to o tym,że jest to znakomita historia i nie sposób się od niej oderwać.

♥️Powieść zachwyca swoją treścią oraz poruszanymi tematami.Pokazuje,że idealne życie nie istnieje.Jedna decyzja dorosłych niesie za sobą lawinę wydarzeń trudnych do zrozumienia przez dziecko.Dzięki temu można poznać prawdę i móc się z nią zmierzyć.
♥️To także historia nastoletniej i zakazanej miłości,która staje się początkiem walki o swe serce i trwania przy ważnej osobie w trudnych chwilach życia.
♥️Musicie książkę przeczytać,ponieważ historia wielokrotnie was zaskoczy oraz powoduje szybsze bicie serca.Nuta niebezpieczeństwa sprawia,że nie odłożysz książkę,dopóki nie przeczytasz ją w całości.
♥️Ja ją ogromnie polecam

♥️Najnowsza książka autorki porywa od pierwszej strony.Dynamiczna akcja i bardzo ciekawi bohaterowie wraz z przeszłością powodują,że historia nabiera wyjątkowości.Dodając do tego poznania prawdziwego oblicza rodzica,narastających kłopotów oraz dziwne sny sprawiają,że przeczytałam lekturę za jednym razem.Świadczy to o tym,że jest to znakomita historia i nie sposób się od...

Aria Green to siedemnastoletnia uczennica, prymuska, która żyje pod kloszem. Rodzice nie pozwalają jej żyć jak inne nastolatki w jej wieku, spotykać się z przyjaciółmi, wychodzić. Liczy się tylko nauka. Pewnego dnia cały jej świat się wali. Jej rodzice postanawiają się rozwieść. Aria odkrywa jaka naprawdę jest jej matka. Przeprowadza się do swojego ojca. Zakochuje się w niedawno poznanym chłopaku z trudną przeszłością. Jednak droga do szczęścia nie jest usłana różami. Aria przekonuje się o tym na własnej skórze. Są osoby które bardzo chcą zaszkodzić ich związkowi.
Autorka w swojej książce porusza trudne tematy takie jak rozpad małżeństwa, trudna przeszłość, ocenianie człowieka po wyglądzie, hejt. Cały czas coś się dzieje. Jest wiele emocji od miłości, szczęścia po ból i cierpienie. Książkę bardzo szybko się czyta, wciąga i nie pozwala się ode

Aria Green to siedemnastoletnia uczennica, prymuska, która żyje pod kloszem. Rodzice nie pozwalają jej żyć jak inne nastolatki w jej wieku, spotykać się z przyjaciółmi, wychodzić. Liczy się tylko nauka. Pewnego dnia cały jej świat się wali. Jej rodzice postanawiają się rozwieść. Aria odkrywa jaka naprawdę jest jej matka. Przeprowadza się do swojego ojca. Zakochuje się w...

Marzeniem siedemnastoletniej Arii są studia literackie. Dziewczyna będąc w wieku, w którym nie powinna skupiać się tylko na samej nauce, ale również na przyjemosciach, które powinna czerpać z życia tak młoda osoba, nie ma takich możliwości. Do tej pory żyła pod presją, musząc być idealną. Do takiego stanu doprowadziła ją rodzina. Wszystko się zmienia, gdy słyszy wiadomość, która spada na nią jak grom z jasnego nieba - rodzice się rozwodzą, a zamiast ojca, w domu zamieszka nowy partner mamy.
To właśnie wtedy okazuje się, że życie jest zdecydowanie trudniejsze, niż mogłoby się wydawać, a ona staje między młotem a kowadłem, nie wiedząc, jak rozdzielić swój czas. Teraz będzie musiała wziąć się w garść i przejść przez życie doznając chwil radości ale również cierpienia.

Na szczęście na jej drodze (albo raczej na dachu) staje Gabriel. Chłopak, który jest brany za typa spod ciemnej gwiazdy, ponieważ nikt nie jest w stanie uwierzyć, że czarna przeszłość już za nim. Wielu widzi w nim tylko kryminalistę również ze względu na jego wytatuowane ciało.

Tych dwoje posiada zupełnie inne doświadczenie życiowe, inny pogląd na świat, a jednak tak idealnie się uzupełniają, tworząc swoje wzajemne namiastki bezpieczeństwa. Młoda miłość rozkwita, jednak i przeszkody, które napotkają są ogromne. Czy ciężary, które przyjdzie im znosić, złamią ich całkowicie?

Natalia ponownie napisała coś niesamowitego. Żałuję jedynie, że historie, które tworzy, przekazane Jej lekkim stylem, tak szybko się kończą. Książka od samego początku wywołuje ogrom emocji, które bardzo szybko mogą się zmienić. Chociaż głowni bohaterowie są młodzi, ich spojrzenie na wszystko jest niezwykle dojrzałe. Wszystko za sprawą przeszłości. Właśnie ta, ale i ich obecna sytuacja, wywołały u mnie sporo wzruszenia i łez. Historia Arii i Gabriela pokazała walkę z prawdziwymi problemami, które zbyt długo tłumione mogą przynieść ogromne konsekwencje.

Przez "Ciebie tu nie ma", Natalia poruszyła ważne wartości, które mam nadzieję, towarzyszą większości z nas w codziennym życiu. Najważniejsze jest to, co człowiek kryje wewnątrz, nie oceniajmy ludzi na podstawie pozorów, a już tym bardziej wyglądu.
Jeśli jesteś rodzicem, daj dzieciom możliwość popełniania błędów, które również uczą i przedstawiaj świat takim, jaki jest naprawdę. Pamiętajcie, że każdy z nas ma prawo do własnych wyborów.
No i to, co również bardzo istotne - osoby, które są nam szczerze przychylne, które nas kochają, zawsze staną po naszej stronie.

Marzeniem siedemnastoletniej Arii są studia literackie. Dziewczyna będąc w wieku, w którym nie powinna skupiać się tylko na samej nauce, ale również na przyjemosciach, które powinna czerpać z życia tak młoda osoba, nie ma takich możliwości. Do tej pory żyła pod presją, musząc być idealną. Do takiego stanu doprowadziła ją rodzina. Wszystko się zmienia, gdy słyszy wiadomość,...