Jesteśmy społecznością, która kocha książki

@rewibooks
Książka ,,Taniec piżmowych szczurów" jest całkiem dobrą historią. Nie idealną ale dobrą.

Główny bohater jest pisarzem, który otrzymuje od swojego fana dom. Jedynym warunkiem jest to, że ma w nim pisać nową powieść.
Brzmi świetnie prawda? Oczywiście musi być jakiś haczyk.
W domu dzieją się dziwne rzeczy. Duchy i odwiedziny policji są tutaj na porządku dziennym.
Lubię takie historię. Od momentu kiedy główny bohater wprowadza się do domu towarzyszy nam dreszczyk niepokoju. On sam w dużym domu. Podziwiam go.Ja po uslyszeniu jakiegoś hałasu od razu bym uciekła.
Czytając zadawałam sobie pytanie co tam się wydarzyło. Poznając innych bohaterów dowiadujemy się więcej o przeszłości, która ma dużo wspólnego z teraźniejszymi wydarzeniami.Jak się okazuje mieszkańcy tej miejscowości wiele wiedzą.
Są jednak minusy. Momentami historia nudziła mnie a głównego bohatera nie dałam rady polubić.
Zakończenie książki było okej. Nie zaskakujące ale myśle, że wyjaśniło wiele spraw.
Po przeczytaniu ostatnich rozdziałów okazało się, że inna książka pt ,, Oszpicyn" jest powiązana z tą historią. W wolnej chwili może zapoznam się z tą książką.

@rewibooks
Książka ,,Taniec piżmowych szczurów" jest całkiem dobrą historią. Nie idealną ale dobrą.

Główny bohater jest pisarzem, który otrzymuje od swojego fana dom. Jedynym warunkiem jest to, że ma w nim pisać nową powieść.
Brzmi świetnie prawda? Oczywiście musi być jakiś haczyk.
W domu dzieją się dziwne rzeczy. Duchy i odwiedziny policji są tutaj na porządku...

@rewi.books
Książka ,,Taniec piżmowych szczurów" jest całkiem dobrą historią. Nie idealną ale dobrą.

Główny bohater jest pisarzem, który otrzymuje od swojego fana dom. Jedynym warunkiem jest to, że ma w nim pisać nową powieść.
Brzmi świetnie prawda? Oczywiście musi być jakiś haczyk.
W domu dzieją się dziwne rzeczy. Duchy i odwiedziny policji są tutaj na porządku dziennym.
Lubię takie historię. Od momentu kiedy główny bohater wprowadza się do domu towarzyszy nam dreszczyk niepokoju. On sam w dużym domu. Podziwiam go.Ja po uslyszeniu jakiegoś hałasu od razu bym uciekła.
Czytając zadawałam sobie pytanie co tam się wydarzyło. Poznając innych bohaterów dowiadujemy się więcej o przeszłości, która ma dużo wspólnego z teraźniejszymi wydarzeniami.Jak się okazuje mieszkańcy tej miejscowości wiele wiedzą.
Są jednak minusy. Momentami historia nudziła mnie a głównego bohatera nie dałam rady polubić.
Zakończenie książki było okej. Nie zaskakujące ale myśle, że wyjaśniło wiele spraw.
Po przeczytaniu ostatnich rozdziałów okazało się, że inna książka pt ,, Oszpicyn" jest powiązana z tą historią. W wolnej chwili może zapoznam się z tą książką.

@rewi.books
Książka ,,Taniec piżmowych szczurów" jest całkiem dobrą historią. Nie idealną ale dobrą.

Główny bohater jest pisarzem, który otrzymuje od swojego fana dom. Jedynym warunkiem jest to, że ma w nim pisać nową powieść.
Brzmi świetnie prawda? Oczywiście musi być jakiś haczyk.
W domu dzieją się dziwne rzeczy. Duchy i odwiedziny policji są tutaj na porządku...

@rewi.books
Szczerze powiedziawszy nie miałam tej książki kompletnie w planach. Przewijała mi się jednak ciągle na instagramie. I widziałam same dobre opinie. Musiałam się sama przekonać, czy to rzeczywiście prawda.
I jak było?
Okej, przepadłam. Całą książkę przeczytałam przed pracą. Nie potrafiłam jej odłożyć. Bardzo spodobała mi się ta historia. Może dlatego, że jest inna.

Tutaj nie mamy przystojniaka i pięknej dziewczyny.
Tutaj mamy Daniela, którego twarz przypomina postać, z obrazu ,, Krzyk" oraz Hanie.
Dziewczynę, która przeżyła piekło. Jej twarz zdobi blizna.
Przez brak wsparcia rodziny dziewczyna znajduje pomoc u Daniela.
Podobała mi się relacja tej dwójki.
Uczucie pojawiało się stopniowo. Nic nie działo się za szybko. Daniel jest postacią, której nie da się nie lubić. Bardzo dobry, uczynny człowiek.
Ta dwójka pokazuje nam, że bez względu na wygląd każdy zasługuje na miłość. Na swój happy end.
Ta historia dostarcza wiele emocji od złości, smutku czy radości.
Ciesze się, że przeczytałam tę książkę.
Jeśli nie czytaliście to polecam.

@rewi.books
Szczerze powiedziawszy nie miałam tej książki kompletnie w planach. Przewijała mi się jednak ciągle na instagramie. I widziałam same dobre opinie. Musiałam się sama przekonać, czy to rzeczywiście prawda.
I jak było?
Okej, przepadłam. Całą książkę przeczytałam przed pracą. Nie potrafiłam jej odłożyć. Bardzo spodobała mi się ta historia. Może dlatego, że jest...

@rewi.books
Lubicie książki Collen Hoover?
Ja kiedyś czytałam ich mnóstwo i byłam zachwycona.
,,It ends with Us" również już kiedyś czytałam.
Pojawiła się jednak kontynuacja tej historii,więc postanowiłam przeczytać ponownie.

Historia początkowo przypomina zwykły romans. Spotkanie, wzajemna fascynacja, zauroczenie, miłość. Wielki happy end. Nie zawsze tak jednak jest. Lily Bloom bohaterka tej historii przekonuje się o tym na własnej skórze. Jej ukochany ma drugą twarz.
Z pozoru są zwykłą zakochaną parą.
W zaciszu domu to jednak zmienia się. Przemoc w związku jest bardzo ciężkim tematem. Często ofiarą ciężko to zakończyć. Wierzą w słowa że to ostatni raz , że ich ukochany się zmieni. Główna bohaterka książki również ma taki problem. Z pomocą jednak przychodzi do niej Atlas, dawna miłość.

Ta książka dostarcza z pewnością ogrom emocji. Wciąga od pierwszej strony. Czytając czułam złość, smutek i radość. Lubię takie historię. Oczywiście nie jest ona idealna, ma ona trochę niedociągnięć. Nie mniej jednak ja ją polubiłam.
Niedługo ma wyjść film na podstawie tej książki. Aktorzy jakoś nie bardzo pasują mi do bohaterów twj historii ale kto wie. Może po obejrzeniu zmienię zdanie.
Macie w planach film?

@rewi.books
Lubicie książki Collen Hoover?
Ja kiedyś czytałam ich mnóstwo i byłam zachwycona.
,,It ends with Us" również już kiedyś czytałam.
Pojawiła się jednak kontynuacja tej historii,więc postanowiłam przeczytać ponownie.

Historia początkowo przypomina zwykły romans. Spotkanie, wzajemna fascynacja, zauroczenie, miłość. Wielki happy end. Nie zawsze tak jednak jest....