Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ależ perełka, ależ strzał między oczy. Tym przyjemniejszy, że otrzymany w chwili gdy tracił człowiek trochę serce do słowa pisanego, w szczególności tego spod znaku beletrystyki. Rosjan można nie lubić ale trzeba przyznać, że o ich Literaturze nie sposób pisać z małej litery, przynajmniej o tej pisanej przez najznamienitszych przedstawicieli gatunku. Ileż na tych nędznych stu stronach zmieściło się geniuszu obserwacyjnego, ileż znajomości ludzkiej psychiki, natury. Jak kwieciście, plastycznie, zajmująco autor potrafił przelać to na papier. To hipnotyzowało, to dawało do myślenia, to zostawiło człowieka z niejedną refleksją. Szanowni oto Literatura! Napisać, że polecam to nic nie napisać. Po prostu mus przeczytać!

Ależ perełka, ależ strzał między oczy. Tym przyjemniejszy, że otrzymany w chwili gdy tracił człowiek trochę serce do słowa pisanego, w szczególności tego spod znaku beletrystyki. Rosjan można nie lubić ale trzeba przyznać, że o ich Literaturze nie sposób pisać z małej litery, przynajmniej o tej pisanej przez najznamienitszych przedstawicieli gatunku. Ileż na tych nędznych...

Podobno "powieść wszech czasów", niestety nie dla mnie. Forma bardzo prosta, niewyszukana i to by nawet nie przeskadzało gdyby za tym poszła Treść przez duże Te. Niestety nie poszła. Autor wziął na warsztat bardzo ciekawy wycinek z historii Egiptu (Echnaton, Tutanchamon) i spłodził z tego przypowieść o życiu, która niestety głównie mnie nudziła choć miała momenty budzące szacunek i dające do myślenia. Niestety powieść jako całość mnie wymęczyła i zostawiła w głowie pytanie, które już nie raz ani dwa mi się po niej kołatało po przeczytaniu niektórych lektur, a brzmiało: to już? To wszystko? Jeżeli tak niewieloma pozytywami ma się odznaczać powieść wszystkich czasów to ja wysiadam, prośba tylko o zwolnienie natenczas składu abym się nie połamał podczas wykonywania czynności. Autor niestety po tej lekturze ląduje na plecach bo jego proza to najzwyczajniej w świecie nie moja bajka. Dziękuje za uwagę.

Podobno "powieść wszech czasów", niestety nie dla mnie. Forma bardzo prosta, niewyszukana i to by nawet nie przeskadzało gdyby za tym poszła Treść przez duże Te. Niestety nie poszła. Autor wziął na warsztat bardzo ciekawy wycinek z historii Egiptu (Echnaton, Tutanchamon) i spłodził z tego przypowieść o życiu, która niestety głównie mnie nudziła choć miała momenty budzące...

Wyobrażam sobie, zakładam, przypuszczam, i tak przez całą króciutką w sumie książkę. Ciężko autora oskarżyć, że żyły sobie wypruł w poszukiwaniu wiarygodnych źródeł i stracił sporo czasu na ciekawej ich analizie. Ogólnie w przypadku tej lektury najcenniejszy jest, moim zdaniem, fakt unieśmiertelnienia tą pozycją bohaterów tej książki, których wyczyny budzą szczery szacunek i którym ów pomnik się najzwyczajniej w świecie należał. Poza tym pozycja to po prostu średnia. Nie zachwyca ani piórem, ani pomysłem, ani sposobem prowadzenia narracji. Rozmiarami i jakością przekazanej wiedzy też nieszczególnie. Ogólnie momentami coś tam gdzieś tam ale poza tym w porównaniu z książkami z tego gatunku to po prostu nic specjalnego. Autora będę raczej omijał szerokim łukiem. Dziękuje za uwagę.

Wyobrażam sobie, zakładam, przypuszczam, i tak przez całą króciutką w sumie książkę. Ciężko autora oskarżyć, że żyły sobie wypruł w poszukiwaniu wiarygodnych źródeł i stracił sporo czasu na ciekawej ich analizie. Ogólnie w przypadku tej lektury najcenniejszy jest, moim zdaniem, fakt unieśmiertelnienia tą pozycją bohaterów tej książki, których wyczyny budzą szczery szacunek...