Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie trafiła do mnie ta historia. Początek wlecze się niemiłosiernie, już się zastanawiałem czy tutaj w ogóle zawiąże się jakaś akcja. W końcu jest, coś się wydarzyło, więc teraz się zacznie i będzie już tylko lepiej. Ale niestety nie jest. Bohater rozwiązuje zagadkę głównie prowadząc ze sobą wewnętrzne dialogi. Trochę to nużące.

Nie trafiła do mnie ta historia. Początek wlecze się niemiłosiernie, już się zastanawiałem czy tutaj w ogóle zawiąże się jakaś akcja. W końcu jest, coś się wydarzyło, więc teraz się zacznie i będzie już tylko lepiej. Ale niestety nie jest. Bohater rozwiązuje zagadkę głównie prowadząc ze so...

Rozwiń Zwiń

Naprawdę bardzo dobry, rzetelnie napisany reportaż. Można się sporo dowiedzieć nie tylko o historii samego Kościoła w Irlandii, ale też o tym jak wpływał on i kształtował tamtejsze społeczeństwo. Myślałem że po lekturze " Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadettcie" czy tym bardziej "27 śmierci Toby'ego Obeda" nic mnie już w temacie nie zaskoczy. A jednak. Znamienne jest to, jak wiele zła i cierpienia ma na sumieniu instytucja która głosi dobro i miłosierdzie. I nie ważne w jakich czasach to się dzieje, czy jest to Kanada, Irlandia czy Polska, schemat nadużyć i zaniedbań jest zawsze taki sam. To powinno dać do myślenia współczesnym przywódcom Kościoła katolickiego.

Naprawdę bardzo dobry, rzetelnie napisany reportaż. Można się sporo dowiedzieć nie tylko o historii samego Kościoła w Irlandii, ale też o tym jak wpływał on i kształtował tamtejsze społeczeństwo. Myślałem że po lekturze " Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadettcie" czy tym bardziej &q...

Rozwiń Zwiń

Ta książka po prostu czyta się sama. Połknięta na dwa podejścia, bo naprawdę ciężko się od niej oderwać. Nie jest może zbyt obszerna, ale dostajemy skondensowaną treść, bez lania wody i niepotrzebnych wypełniaczy. Sceptycznie podchodziłem do tej książki, bo co ciekawego można napisać o pożarze lasu? Wydawało mi się, że to bardziej temat na krótki artykuł, a nie całą książkę. Nic bardziej mylnego. To po prostu kawał dobrej reporterskiej roboty. Chyba jeden z lepszych reportaży jakie ostatnio przeczytałem, a czytam ich sporo.

Ta książka po prostu czyta się sama. Połknięta na dwa podejścia, bo naprawdę ciężko się od niej oderwać. Nie jest może zbyt obszerna, ale dostajemy skondensowaną treść, bez lania wody i niepotrzebnych wypełniaczy. Sceptycznie podchodziłem do tej książki, bo co ciekawego można napisać o poż...

Rozwiń Zwiń

Miałem nadzieję na jakiś powiew świeżości, ale niczego takiego tutaj nie znalazłem. To nie jest zła książka, i jeśli ktoś zaczyna swoją przygodę z tego typu literaturą, to nie powinien się zawieść. Natomiast nie jest to rasowy kryminał z zagadką do rozwiązania, raczej sensacyjniak z wartką, ale prostą akcją. Za dużo tego u nas w ostatnich latach wychodzi i chyba to zmęczenie materiału.

Miałem nadzieję na jakiś powiew świeżości, ale niczego takiego tutaj nie znalazłem. To nie jest zła książka, i jeśli ktoś zaczyna swoją przygodę z tego typu literaturą, to nie powinien się zawieść. Natomiast nie jest to rasowy kryminał z zagadką do rozwiązania, raczej sensacyjniak z wartką...

Rozwiń Zwiń

Zbiór esejów o różnej formie i tematyce. Są lepsze i gorsze, nie wszystkie przypadły mi do gustu. Ale już tutaj zarysowuje się przyszły kunszt autorki we władaniu słowem, a także jej poglądy i kierunek w którym pójdzie jej twórczość. Skrajnym prawicowcom na pewno nie przypadnie do gustu ta książka.

Zbiór esejów o różnej formie i tematyce. Są lepsze i gorsze, nie wszystkie przypadły mi do gustu. Ale już tutaj zarysowuje się przyszły kunszt autorki we władaniu słowem, a także jej poglądy i kierunek w którym pójdzie jej twórczość. Skrajnym prawicowcom na pewno nie przypadnie do gustu ta...

Rozwiń Zwiń

Prosta historia o skomplikowanych ludzkich losach. Niby każdy przeżywa swoją historię osobno, ale w wyniku różnych zdarzeń łączą się one w jedną wspólną opowieść. Jak zwykle u Małeckiego, czyta się bardzo dobrze. Skłania do zadumy i przemyśleń nad ludzkim istnieniem, sensem życia, przemijaniem. Tutaj dodatkowo wspólnym motywem wydaje się być nienazwana jeszcze wtedy choroba duszy, melancholia, depresja.

Prosta historia o skomplikowanych ludzkich losach. Niby każdy przeżywa swoją historię osobno, ale w wyniku różnych zdarzeń łączą się one w jedną wspólną opowieść. Jak zwykle u Małeckiego, czyta się bardzo dobrze. Skłania do zadumy i przemyśleń nad ludzkim istnieniem, sensem życia, przemija...

Rozwiń Zwiń

To chyba jak dotąd najlepszy tom z serii o Anecie Nowak. Więcej się dzieje, fabuła ciekawsza. Ale chyba potrzebuję odpocząć od milicjantów/policjantów z Poznania i okolic. Autor strasznie powierzchownie traktuje swoich bohaterów, z większości z nich robiąc, co tu dużo mówić, lekkich przygłupów. I o ile w serii o milicjantach z lat 80-tych jakoś to nie raziło, tak tutaj gdzie mamy dwie płaszczyzny czasowe, zaczyna lekko irytować. Gdyby ktoś chciał sobie zbudować obraz tego miasta tylko na podstawie lektur książek Pana Ćwirleja, to by mu wyszło, że zaludniają je sami półinteligenci, niepotrafiący sklecić jednego poprawnego zdania po polsku.

To chyba jak dotąd najlepszy tom z serii o Anecie Nowak. Więcej się dzieje, fabuła ciekawsza. Ale chyba potrzebuję odpocząć od milicjantów/policjantów z Poznania i okolic. Autor strasznie powierzchownie traktuje swoich bohaterów, z większości z nich robiąc, co tu dużo mówić, lekkich przygł...

Rozwiń Zwiń