Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Ten wieczny mrok” Kate Pentecost to nasz (a bardziej w sumie Mariusza) majowy patronat, który rozkochał go w sobie od pierwszych stron i trzymał w napięciu aż do samego końca. Motyw podróży i klątwy nieśmiertelności z romansem w tle to coś, czego nie można przegapić!

Powieść ta opowiada o dwójce obcych sobie ludzi, których ścieżki połączył przypadek. Mamy tutaj najemnika i pogromcę stworów, Ankou, który za sprawą rzuconej na niego klątwy, nie może umrz3ć, oraz Florę, podręczną księżniczki Betheary, która cudem uchodzi życiem z barbarzyńskiego ataku najeźdźców. Przypadkowe spotkanie tych dwojga sprawi, że postanowią współpracować. On pomoże jej odnaleźć ewakuowaną z zamku Beth, ona natomiast pomoże mu zdjąć klątwę i… ostatecznie umrz3ć!

Ileż to miało w sobie emocji, a także jak zwiewnie poprowadzona została cała fabuła! Główne postacie są charakterne, nie są to flaki z olejem, które nic nie wnoszą, a wręcz przeciwnie - nasi bohaterowie potrafią dać czadu, zadbać o siebie (ale też i o innych), a ponadto śledzimy ich rozwój na przestrzeni całej historii. Książka może jest momentami ciut brutalna, ale w pozytywnym sensie, na dodatek nie daje nam odpocząć i kolejne rozdziały przynoszą świetne zwroty akcji oraz wciągające zagadki, które będziemy rozwiązywać razem z naszymi postaciami. Co więcej, relacja Ankou i Flory również nie jest miałka, ciągle podnosi nam ciśnienie, przez co jeszcze bardziej im kibicujemy.

Nie możemy także nie wspomnieć o tym przepięknym wydaniu - po prostu musicie to mieć, bo wygląda obłędnie na półce!

“Ten wieczny mrok” to książka dla każdego fana fantastyki, który ceni sobie ciekawe i niesztampowe wątki, lubi przemierzać i odkrywać świat wraz z bohaterami, a także uronić łzę wzruszenia, gdy nadchodzą kulminacyjne momenty! Fani takich książek jak “Bogobójczyni”, “Znak i omen” czy “These Violent Delights” będą się czuć tutaj jak ryba w wodzie.

“Ten wieczny mrok” Kate Pentecost to nasz (a bardziej w sumie Mariusza) majowy patronat, który rozkochał go w sobie od pierwszych stron i trzymał w napięciu aż do samego końca. Motyw podróży i klątwy nieśmiertelności z romansem w tle to coś, czego nie można przegapić!

Powieść ta opowiada ...

Rozwiń

Zwiń

Niedawno w nasze ręce wpadła książka “Potyczki z Freudem. Mity, pułapki i pokusy psychoterapii” Tomasza Stawiszyńskiego. Jest to książka popularnonaukowa, która zgodnie z tytułem ma obalać mity dotyczące procesu psychoterapii, wyjaśniać jej pułapki i unaoczniać pokusy z nią związane.🤔

Nie da się z pewnością odebrać tej książce tego, że jest to niezwykle inteligentny, rzetelny, świetnie napisany tekst. My jednak spodziewaliśmy się, że będzie to coś innego: nastawialiśmy się raczej na analizę współczesnego procesu psychoterapii, coś, co pomogłoby w podjęciu decyzji, by się na nią zdecydować z nastawieniem niepodpartym stereotypami bądź oczekiwaniem natychmiastowych efektów. W rzeczywistości książka jest tak naprawdę rozprawą filozoficzną, bardzo szeroko opisującą pewne społeczne i psychologiczne zagadnienia, przy częstym odwoływaniu się do osiągnięć Freuda i Junga. Jest to bardzo ciekawe, choć inne, niż można by się spodziewać po tytule. 😶 Niemniej w pierwszej połowie książki można poznać stanowisko autora na temat niektórych sztandarowych haseł psychoterapii (jak na przykład odwoływanie się do dzieciństwa), jednak jest to po pierwsze swego rodzaju polemika (autor nie jest psychologiem, a filozofem), a po drugie kwestie te traktowane są dość subiektywnie i ogólnikowo. Ponadto autor odnosi się przede wszystkim nie tyle do psychoterapii, co do psychoanalizy bądź też terapii w nurcie psychodynamicznym (tym najbliższym Freudowi, jeśli dobrze pamiętamy), więc niewiele ma to wspólnego z nowoczesną psychoterapią w nurcie poznawczo-behawioralnym, tym bardziej że książka powstała ponad 10 lat temu, a w dzisiejszych czasach w rozwoju psychologii (i nie tylko) to szmat czasu. 🫣

Polecamy osobom, które lubią filozofię i jej rozważania na temat kwestii psychologicznych i społecznych. Autor niejednokrotnie bardzo trafnie unaocznia pewne problemy, z którymi się mierzymy, albo w ciekawy sposób zachęca do refleksji na temat współczesnego świata.🌍

Niedawno w nasze ręce wpadła książka “Potyczki z Freudem. Mity, pułapki i pokusy psychoterapii” Tomasza Stawiszyńskiego. Jest to książka popularnonaukowa, która zgodnie z tytułem ma obalać mity dotyczące procesu psychoterapii, wyjaśniać jej pułapki i unaoczniać pokusy z nią związane.🤔

Nie...

Rozwiń

Zwiń

Niedawno mieliśmy okazję przeczytać pierwszy tom z cyklu “Odmieńcy z West Emerald” pt. “Znienawidzony”, który bardzo przypadł nam do gustu, bo nie był typowym romansem z wątkiem mafijnym, a raczej połączeniem kryminału z motywem budzącego się związku. Jak było w przypadku tomu drugiego pt. “Utracony”? 🤔

W tej części głównymi bohaterami są Tess, przyjaciółka Dani, oraz Micah, kuzyn Gage’a, znanych nam postaci z pierwszego tomu. Narracja jest naprzemienna, zatem losy bohaterów śledzimy z perspektywy każdego z nich. I na tym chyba kończą się podobieństwa do “Znienawidzonego”. Tym razem główna fabuła skupia się na uczuciu budzącym się między dwojgiem głównych bohaterów, a także ich późniejszej relacji, w dużej mierze opartej na ich częstych zbliżeniach. 💋 Poznajemy pragnienia Tess i Micah, ich rozterki związane z bliskością, której się nie spodziewali, a także odkrywamy jak bardzo ich życie zaczyna się kręcić wokół bezpieczeństwa drugiej osoby. 💞

Lekki zawód sprawiły nam wydarzenia dziejące się w tle, wątek kryminalny został mocno ukrócony, a sama akcja rozkręca się dużo wolniej. Ciekawym motywem są jednak gry polityczne ojca Tess, dzięki czemu mogliśmy zagłębić się w świat łapówek, wykorzystywania znajomości w załatwianiu rzeczy i dążenia po trupach do celu (można by rzec dosłownie). ☠️

“Utracony” poszedł w trochę inną stronę, niżbyśmy sobie tego życzyli, zwłaszcza po świetnej pierwszej części trylogii. Mimo wszystko jest duża szansa, że sięgniemy i po trzeci tom, który opowiadać będzie prawdopodobnie o kolejnych dwóch postaciach z West Emerald, i mimo iż nie jest jeszcze zdradzone, kto będzie grał tam pierwsze skrzypce, to jeśli nasze przypuszczenia się potwierdzą, będą to bardzo charakterne, zadziorne i silne osobowości. 🔥

Niedawno mieliśmy okazję przeczytać pierwszy tom z cyklu “Odmieńcy z West Emerald” pt. “Znienawidzony”, który bardzo przypadł nam do gustu, bo nie był typowym romansem z wątkiem mafijnym, a raczej połączeniem kryminału z motywem budzącego się związku. Jak było w przypadku tomu drugiego pt....

Rozwiń

Zwiń

Jesteśmy przeszczęśliwi, że “Pnin” dołączył do wspaniałej kolekcji Nabokova od Wydawnictwa W.A.B. My mamy starszą wersję tej książki, a Kamil bardzo ją lubi, więc cieszymy się, że nowe wydanie dołączy do naszej “okienkowej” kolekcji Nabokova, która jest przepiękna (W.A.B., kiedy wznowienie “Zaproszenia na egzekucję”? Błagamy!).

Pnin to koleżka, w którym każdy znajdzie choćby odrobinę siebie. I mimo że często wywołuje sprzeczne emocje, to wielokrotnie w trakcie czytania powieści chciałoby się go po prostu poklepać po plecach i zapewnić: "Wszystko się ułoży!". Jednak nie jest to bynajmniej książka bezgranicznie smutna – można by raczej powiedzieć: poruszająca, a przy tym nierzadko zaskakująca swojskim, rosyjskim humorem! Zabawne są nie tylko przygody Timofieja Pnina (chociaż czasem czytelnik łapie się na karceniu samego siebie za niepowstrzymywanie się od śmiechu nad niepowodzeniami poczciwego bohatera), lecz także inne postaci czy liczne wydarzenia poboczne.

Powieść raczej lekka, chociaż wzruszająca, momentami żartobliwa, czasem dająca do myślenia. Czytelnik nieraz utożsamia się z biednym Pninem, który to, jak się zdaje, ciągle ma pod górkę. Także pozostałym bohaterom towarzyszą rozmaite emocje względem profesora – jednym działa na nerwy, w innych budzi współczucie, jednych bawi do łez, kolejnych pociąga, jedni go wykorzystują, inni stają za nim murem. Pewne jest jednak to, że choć nie jest on postacią wybitnie rozrywkową, to nie sposób się nudzić, śledząc jego burzliwe losy! Dokąd poprowadzą go pokrętne ścieżki? Jak skończą się jego przygody? Profesor Timofiej Pnin z pewnością wzbudzi ciekawość w każdym z Was.

Jeśli macie ochotę na lżejszego Nabokova, przy którym nie tylko się wzruszycie, ale i będziecie zaśmiewać się w głos, to koniecznie sięgnijcie po Pnina!

Jesteśmy przeszczęśliwi, że “Pnin” dołączył do wspaniałej kolekcji Nabokova od Wydawnictwa W.A.B. My mamy starszą wersję tej książki, a Kamil bardzo ją lubi, więc cieszymy się, że nowe wydanie dołączy do naszej “okienkowej” kolekcji Nabokova, która jest przepiękna (W.A.B., kiedy wznowienie...

Rozwiń

Zwiń

U nas do topki tego roku bezapelacyjnie wskakuje “Dzwonek na długą przerwę” Adrianny Szymańskiej-Zachei, który nie tylko przypomniał nam wczesne lata 2000., ale też poruszył tyle ważnych dla nas tematów, że nie mogło być inaczej.

Powieść zaliczona jest do gatunku Young Adult, chociaż tutaj bardzo dużo wyniosą z niej też osoby w naszym wieku, które doświadczały tego wszystkiego na własnej skórze. Fabuła osadzona jest w liceum w nieistniejącej mazowieckiej wsi. Mamy tutaj szkolną Elitę, która rządzi szkołą i której lepiej nie podskakiwać, a także Watahę, grupkę mniej popularnych znajomych, wśród których znajduje się Wagan - główny bohater naszej powieści. W książce znajdziemy pierwsze miłości czy szkolne bójki, ale też odkrywanie własnej tożsamości płciowej, zmagania z wewnętrznymi lękami, queerową reprezentację, a nawet p3d0filię czy m0l3stowanie sek$uaIne.

Ta książka jest tak ważna i tak dobra, że aż nie umiemy wyrazić naszych zachwytów nad nią! Ada fenomenalnie oddaje klimat lat 2000., wspominając o gadu gadu i gronie, popularnych wtedy komunikatorach, wplatając teksty piosenek między rozmowy bohaterów, a także przywołując wydarzenia z tego okresu. Najważniejsze są jednak poruszane w tej książce tematy, które mimo upływu lat, nadal wywołują gorące dyskusje. I o ile na przestrzeni ostatnich 15-20 lat widzimy wyraźny postęp w prawach osób lgbtq+ (choć nie taki, jakiego byśmy sobie życzyli), wzrost świadomości w tematach wykorzystywania sek$uaInego i przemocy w rodzinie, czy też że sprawy łapówkarstwa i dorabiania się na innych są lepiej nagłaśniane, to wszystko to jest w 100% aktualne.

Na koniec napiszemy jedno - serio, sięgnijcie po tę książkę. I polecajcie ją dalej, bo ta historia powinna dotrzeć do jak największego grona odbiorców. No i czekamy na kolejną część!

U nas do topki tego roku bezapelacyjnie wskakuje “Dzwonek na długą przerwę” Adrianny Szymańskiej-Zachei, który nie tylko przypomniał nam wczesne lata 2000., ale też poruszył tyle ważnych dla nas tematów, że nie mogło być inaczej.

Powieść zaliczona jest do gatunku Young Adult, chociaż tuta...

Rozwiń

Zwiń

Jeśli nie szukacie ekstremalnych wrażeń, zawiłej fabuły czy całego tabunu bohaterów, ale jednocześnie chcecie uczestniczyć w rozwiązywaniu zagadki i przeżyć kryminalne śledztwo, to “M0rder$two o poranku” Merryn Allingham będzie dobrym wyborem.

Najnowsza powieść Autorki to już trzeci tom przygód Flory Steele i Jacka Carringtona. Po przygodach i emocjach, jakie dostarczyły naszym bohaterom śledztwa w rodzinnym Abbeymead, nasza para bohaterów wyrusza na odpoczynek do Kornwalii, w której Jack postanawia osadzić fabułę książki, nad którą pracuje. Urokliwe wakacje zmieniają się w tragedię, kiedy to Flora natrafia na ciało właściciela domu, który wynajęli na swoją podróż. Wszystko dodatkowo komplikuje się, gdy niedługo później znalezione zostają kolejne zwł0ki.

Merryn po raz kolejny przenosi nas do Anglii lat 50. ubiegłego wieku, w dość sugestywny sposób starając się nawiązać stylem do powieści Agathy Christie. To co jej się udaje, to swego rodzaju domowy klimat oraz małomiasteczkowość. Na plus są także opisy krajobrazów czy zachowań oraz standardów z połowy XX wieku. Sama zagadka jednak, jak i śledztwo, nie są tak intensywne i skomplikowane jak u królowej kryminału. Ale czy to minus? Chyba nie do końca. Autorka nie ma na celu stworzyć równie siermiężnych historii jak Christie, chce raczej po prostu dostarczyć czytelnikom rozrywki na konkretnym poziomie i to jest jak najbardziej ok. Mamy tu także elementy humorystyczne, które dodatkowo poprawiają całkowity odbiór. Warto jednak zaznaczyć, że trzecia część jest dużo bardziej historyczna i znajdziemy w niej dużo nawiązań do II Wojny Światowej.

“M0rder$two o poranku” to lekki kryminał z przymrużeniem oka, który sprawdzi się na letnie ciepłe wieczory. Mimo zbrodni i znalezionych ciał, relaks gwarantowany!

Jeśli nie szukacie ekstremalnych wrażeń, zawiłej fabuły czy całego tabunu bohaterów, ale jednocześnie chcecie uczestniczyć w rozwiązywaniu zagadki i przeżyć kryminalne śledztwo, to “M0rder$two o poranku” Merryn Allingham będzie dobrym wyborem.

Najnowsza powieść Autorki to już trzeci tom p...

Rozwiń

Zwiń

Nemezis to grecka bogini zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia. W książce o tym właśnie tytule, wydanej jako przedostatnia w jubileuszowej kolekcji Agathy Christie Wydawnictwa Dolnośląskiego, imieniem tym zostaje określona jedna z bohaterek. Jesteście ciekawi, kto to taki?

Panna Marple dostaje niezwykle intrygujący list zza grobu. Napisał go tuż przed śmi*rcią jej znajomy, z którym wspólnie rozwiązywała zagadkę mo*der$twa popełnionego w czasie ich pobytu na Karaibach. Zagadkę można poznać w książce “Karaibska tajemnica” (która również została wydana w tej kolekcji). Okazuje się, że znając bystrość umysłu panny Marple, pan Rafiel powierza jej zadanie odnalezienia prawdziwego sprawcy popełnionej przed laty zbro*ni. Nie daje jej jednak zbyt wielu wskazówek, przez co panna Marple sama nie wie, gdzie i kogo szukać. Czy stanowi to dla niej jakiś problem? Oczywiście, że nie! Poprzez zaufane osoby pana Rafiela otrzymuje kolejne wskazówki i wyrusza na wycieczkę, podczas której ma podziwiać piękne, stare rezydencje angielskie i ich ogrody. Przy okazji odkrywa kolejne historie z przeszłości i próbuje udowodnić, że za popełniony przed laty czyn skazano niewinnego człowieka.

Ta książka to kwintesencja panny Marple w jej naturalnym środowisku. A mówiąc “naturalne środowisko”, wyjątkowo nie mamy na myśli tego, w którym popełniane są mor*er$twa, a to związane z ogrodami, kwiatami i roślinnością, co stanowi niezwykle ważny element tej książki. Uwielbiamy to, że Jane Marple może uchodzić za roztrzepaną, niewinną staruszkę, co w połączeniu z jej spostrzegawczością i inteligencją toruje jej drogę do tajemniczych historii i rozwiązuje ludziom języki. Jak zwykle bawiliśmy się przy tej książce świetnie, a koloryt angielskiej prowincji, proszonych herbatek i brytyjskich konwenansów to nasz ulubiony motyw w powieściach Agathy Christie. Nigdy nie znudzi nam się ten klimat, a wydania książek w tej przecudownej kolekcji - okładka, grafika, papier, czcionka - są po prostu BOSKIE! Znajdziemy tu też delikatny wątek homosek$ualny🤫.

Nemezis to grecka bogini zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia. W książce o tym właśnie tytule, wydanej jako przedostatnia w jubileuszowej kolekcji Agathy Christie Wydawnictwa Dolnośląskiego, imieniem tym zostaje określona jedna z bohaterek. Jesteście ciekawi, kto to taki?

Panna Marple ...

Rozwiń

Zwiń

“Cztery żywioły magii” to antologia złożona z czterech opowiadań napisanych przez najlepsze przedstawicielki fantastyki na polskim rynku - Anetę Jadowską, Magdalenę Kubasiewicz, Milenę Wójtowicz oraz Martę Kisiel. Taka wybuchowa mieszanka może oznaczać tylko jedno - fenomenalne historie, które zwalą Was z nóg! 🥰

Każda z Autorek otrzymała swój żywioł i zadanie napisania o nim opowiadania, w związku z czym są one niepowtarzalne i naładowane różnymi emocjami. 🤩

Historia o wietrzycy Majce jest bardzo tajemnicza i emocjonalna - jesteśmy przekonani, że niejedno z Was uroni przy nim łzę.
Opowieść o Filomenie, Kirze i Tomirze, które stawić będą musiały czoła nieznanym siłom i… sekretnym przystojniakom, jednocześnie rozbudzi Wasze głębsze żądze, jak i wywoła bóle mięśni brzucha spowodowane ciągłym śmiechem!
Kryminalna zagadka i powrót do wydarzeń z przeszłości to podstawa opowiadania o ogniowej czarownicy Helenie, która jako pracownica straży pożarnej, zmierzy się z krakowskim podpalaczem.
Przygoda Mary zaś to tajemnicza wyspa na Bałtyku, rozprawienie się ze swoim magicznym dziedzictwem oraz… poszukiwania kości zaginionego ojca, który od czasu $miercl nie może zaznać spokoju.

Cztery historie, każda inna, dzięki czemu przy tej lekturze nie będziecie się nudzić. My mamy swoich faworytów, ale pozwolimy Wam na sprawdzenie, które opowiadanie Wam przypadnie najbardziej do gustu. 😊

“Cztery żywioły magii” to antologia złożona z czterech opowiadań napisanych przez najlepsze przedstawicielki fantastyki na polskim rynku - Anetę Jadowską, Magdalenę Kubasiewicz, Milenę Wójtowicz oraz Martę Kisiel. Taka wybuchowa mieszanka może oznaczać tylko jedno - fenomenalne historie, k...

Rozwiń

Zwiń

“Śpiewaj, tańcuj i wesel się” to trzecia część autobiograficznego cyklu Mai Angelou, tłumaczonego przez wspaniałą tłumaczkę, naszą znajomą Elę z podcastu @juz_tlumacze. To właśnie dzięki niej poznaliśmy historię tej czarnoskórej ikony i bardzo się z tego powodu cieszymy!

W tej części towarzyszymy Marguerite w pierwszych latach po wojnie, gdy kobieta ima się wszelkich prac, byle tylko utrzymać siebie i swojego malutkiego syna. Po raz kolejny jesteśmy świadkami jej przemieszczania się po całym stanie i kraju w poszukiwaniu pracy, a tę znajduje wszędzie: gotuje dania kreolskie, jest kelnerką, sprzedaje płyty muzyczne, tańczy w nocnym klubie, śpiewa, a nawet sprzedaje swoje ciało. Przez pewien czas pozostaje również w małżeństwie, dzięki czemu spełnia swoje marzenie o prowadzeniu domu. Życie rzuca jej jednak kolejne wyzwania, a punktem kulminacyjnym jest wyjazd z trupą operową do Europy i Afryki Północnej - podróż ta stanowi ogromnie ważny element życia pisarki.

Ponownie znaleźć możemy tutaj przejawy niezwykle błyskotliwego humoru Mai Angelou. Przy tej książce zaśmiewać można się do łez, jest ona też nieco lżejsza od poprzednich ze względu na to, że bohaterce wreszcie zaczyna się “układać”. Nie brakuje jednak również momentów skłaniających do refleksji, Maya odkrywa tu bowiem kolejne aspekty uprzedzeń rasowych (także i swoich), zwłaszcza w Europie, gdzie wolna od znamienia niewolnictwa odkrywa, że świat stoi przed nią otworem, co po dłuższym czasie życie gorzko weryfikuje. Niezwykle ciekawy jest to obraz wielowymiarowości społeczeństwa, więzów, jakie pętają i stygmatyzują ludzi, a także świata lat pięćdziesiątych, nie tylko w USA. Maya pokazuje nam również dobitnie, że dom, jaki by nie był, to jednak zawsze będzie dom, a długa rozłąka z synem wyniszcza ich oboje. Cała ta opowieść odbywa się przy dźwiękach muzyki: bluesa, calypso, rewii i opery, a europejskie tournee trupy operowej to jedna wielka przygoda. To w tej części również Marguerite staje się oficjalnie Mayą.

Tak jak i w poprzednich tomach znajdziemy tu przepiękny, barwny, inteligentny, ale i dosadny i emocjonalny język. Te książki czyta się po prostu wyśmienicie!

“Śpiewaj, tańcuj i wesel się” to trzecia część autobiograficznego cyklu Mai Angelou, tłumaczonego przez wspaniałą tłumaczkę, naszą znajomą Elę z podcastu @juz_tlumacze. To właśnie dzięki niej poznaliśmy historię tej czarnoskórej ikony i bardzo się z tego powodu cieszymy!

W tej części towa...

Rozwiń

Zwiń