Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę ciężko mi ją oceniać. Wydaje mi się, że jest głównie skierowana do kadry kierowniczej w firmach. Jakby składała się tylko z pierwszej części byłaby dużo lepszą książką. Druga część o współpracy to jakby powtarzanie ogólnie znanych prawd i koncepcji. I tam już można się zanudzić.

Trochę ciężko mi ją oceniać. Wydaje mi się, że jest głównie skierowana do kadry kierowniczej w firmach. Jakby składała się tylko z pierwszej części byłaby dużo lepszą książką. Druga część o współpracy to jakby powtarzanie ogólnie znanych prawd i koncepcji. I tam już można się zanudzić.

Główny przekaz tej książki i opis tego całego 'przepływu' czytałem już w innej książce. I to mnie zachęciło, żeby sięgnął do źródła. Dzięki temu dowiedziałem się bardziej szczegółowych informacji o tym zjawisku. I generalnie podobało mi się. Aczkolwiek to, że już znałem podstawy sprawiło, że wiele fragmentów było dla mnie trochę nieciekawych i nużących bo już to słyszałem.

Do tego spodziewałem się jakichś instrukcji jak osiągnąć ten stan. Tymczasem autor niby omawia 'jak' ale to jest bardziej na zasadzie 'w jaki sposób ten czy tamten to osiągnął', czyli że dany chirurg przez operowanie, malarz przez malowanie itp. Nie ma natomiast recepty dla czytelnika jak to osiągnąć. Jest bardziej lista warunków do spełnienia. Więc jak nie wiesz czy jesteś w stanie przepływu albo byłeś to możesz porównać czy to faktycznie było to. Myślę, że książka po prostu zachęca czytelnika do znalezienia swojego własnego Flow cokolwiek by to nie było. I uświadamia, że tak przyziemne rzeczy jak pieniądze, seks itp. nie dają prawdziwego szczęścia. Ktoś nieszczęśliwy kto wygrał miliony na loterii najpewniej będzie dalej nieszczęśliwy. Może nawet bardziej. Dobra zachęta, żeby skupić się na tym co uważamy za naprawdę ważne dla nas samych.

W książce były fragmenty szalenie ciekawe ale były też dość nudne i chyba niepotrzebne dygresje.

Główny przekaz tej książki i opis tego całego 'przepływu' czytałem już w innej książce. I to mnie zachęciło, żeby sięgnął do źródła. Dzięki temu dowiedziałem się bardziej szczegółowych informacji o tym zjawisku. I generalnie podobało mi się. Aczkolwiek to, że już znałem podstawy sprawiło, że wiele fragmentów było dla mnie trochę nieciekawych i nużących bo już to słyszałem....

Zapisałem sobie ten tytuł kilka lat temu do przeczytania. Chyba był nominowany do jakiejś nagrody lub przez kogoś polecany. Do tego opis był intrygujący. I tak się złożyło, że zauważyłem ostatnio ten tytuł w bibliotece. Powiem szczerze, że moje wyobrażenie było takie, że będzie to wielki tom i coś w stylu Olgi Tokarczuk. Było zupełnie odwrotnie. Krótka książka, którą szybko się czyta i napisana bardzo prostym językiem. Powiedziałbym nawet, że trochę miałem wrażenie, że jest napisana takim stylem jakby dla nastolatków. To zarówno plus jak i minus. Czytało się szybko i przyjemnie ale czasem chciałoby się, żeby autorka weszła jakoś głębiej w tę historię. Oczekiwałem, że to będzie żmudna podróż czytelnicza skoro opisuje budowanie słownika przez wiele lat. Jednak w pewnym momencie jest po prostu skok o 13 lat.

Jest pięć rozdziałów napisanych z punktu widzenia czterech różnych osób pracujących przy słowniku. Nie wracamy jednak do początku z każdym bohaterem a po prostu w pewnych momentach historii jest przeskok na innego bohatera. Głównym i najciekawszym bohaterem (ma aż dwa rozdziały: drugi i piąty) jest Majime, który na początku książki zostaje wybrany szefem zespołu redakcyjnego, zajmującego się słownikami. Najmniej ciekawą bohaterką jest głupiutka Kishibe, która dołącza do zespołu juz właściwie na ostatniej prostej przed wydaniem. I to jest trochę postać irytująca i jednocześnie nie pasująca w tej książce. Gdy już się zżyliśmy z bohaterami i chcemy śledzić dalsze ich losy to jesteśmy od nich oderwani, żeby sledzić losy tej najmniej interesującej postaci, która do historii moim zdaniem wniosła niewiele. Dopiero potem wracamy do Majime i szczerze mówiąc przez to się ma takie wrażenie, że autorka porzuciła wątek prywatny tego bohatera, który trochę napędzał całą pierwszą część. Więc jest takie uczucie pewnego niespełnienia.

Poza tym książkę czyta się bardzo przyjemnie i myślę, że trafi szczególnie do ludzi zainteresowanych słownikami lub/i kulturą Japonii. Możemy obserwować różnice kulturowe choćby na podstawie zachowań pomiędzy bohaterami, które uznane byłyby za dość dziwaczne w kulturze europejskiej czy amerykańskiej. Więc jest to ciekawy wgląd w sposób zachowania Japończyków.

Zapisałem sobie ten tytuł kilka lat temu do przeczytania. Chyba był nominowany do jakiejś nagrody lub przez kogoś polecany. Do tego opis był intrygujący. I tak się złożyło, że zauważyłem ostatnio ten tytuł w bibliotece. Powiem szczerze, że moje wyobrażenie było takie, że będzie to wielki tom i coś w stylu Olgi Tokarczuk. Było zupełnie odwrotnie. Krótka książka, którą szybko...