Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka napisana jest banalnie. Jak szkolne opowiadania, którym brak warsztatu i jakiejkolwiek finezji, a swoją ckliwością chciałyby za wszelką cenę kogoś wzruszyć. Masa tu powtórzeń i dosadności, wszystko wyłożone prosto, kawa na ławę, wiele powtórzeń, dialogi irytują. Co więcej - chwilami miałam wrażenie, że czytam tekst wygenerowany przez translator. Może to po prostu kwestia słabego tłumaczenia, może ta historia powinna pozostać na deskach teatru, niepotrzebnie stała się książką. W każdym razie, trudno mi było przez to przebrnąć, kompletnie nie rozumiem zachwytów.

Książka napisana jest banalnie. Jak szkolne opowiadania, którym brak warsztatu i jakiejkolwiek finezji, a swoją ckliwością chciałyby za wszelką cenę kogoś wzruszyć. Masa tu powtórzeń i dosadności, wszystko wyłożone prosto, kawa na ławę, wiele powtórzeń, dialogi irytują. Co więcej - chwilami miałam wrażenie, że czytam tekst wygenerowany przez translator. Może to po prostu...

Zgadzam się z wieloma wcześniejszymi opiniami - czegoś w tej powieści zabrakło.
Napisana jest bardzo przyzwoitym językiem. Pomysł na fabułę - w porządku. Książka podejmuje tematy ważne i aktualne - przewija się tu kryzys gospodarczy, ksenofobia, totalitaryzm, rozbite rodziny i pokrzywdzone dzieci. Ten dystopijny świat nie jest jednak przedstawiony na tyle skrupulatnie czy ciekawie, by móc się porządnie "wkręcić" w tę historię. Zanim fabuła na dobre się rozwinęła, to już dobiegła końca. Zanim zdążyłam się porządnie zaangażować, dotarłam do ostatniej strony.
Mam wrażenie, jakbym oglądała film, który zakończył się w 3/4 i czuję w związku z tym niedosyt i ostatecznie - obojętność.

Zgadzam się z wieloma wcześniejszymi opiniami - czegoś w tej powieści zabrakło.
Napisana jest bardzo przyzwoitym językiem. Pomysł na fabułę - w porządku. Książka podejmuje tematy ważne i aktualne - przewija się tu kryzys gospodarczy, ksenofobia, totalitaryzm, rozbite rodziny i pokrzywdzone dzieci. Ten dystopijny świat nie jest jednak przedstawiony na tyle skrupulatnie czy...

Z wielkim zapałem i ciekawością zabrałam się za tę książkę, ale z każdym kolejnym rozdziałem coraz trudniej mi było przez nią przebrnąć.
Nie wiem już, o co chodzi autorce. Wszystko jest źle, nie tak, powinno być inaczej. Ale jak? Nie wiadomo. Mnóstwo powtórzeń i zbędnych, osobistych wspomnień, dużo ogólników i doszukiwania się na siłę, że wszystko co złe w życiu kobiet, to wina MIASTA. Owszem, tekst otwiera oczy na pewne kwestie związane z dyskryminacją w przestrzeni publicznej. I znalazłam parę niezłych ciekawostek, na temat których chętnie więcej doczytam. Ale ogólnie rzecz biorąc, książka jest bardzo tendencyjna. Dla miłośników socjologii i historii feminizmu - może okej, ale ja byłam zmęczona nagromadzeniem powtarzających się narzekań i brakiem sensownych przykładów potwierdzających tezy autorki.

Z wielkim zapałem i ciekawością zabrałam się za tę książkę, ale z każdym kolejnym rozdziałem coraz trudniej mi było przez nią przebrnąć.
Nie wiem już, o co chodzi autorce. Wszystko jest źle, nie tak, powinno być inaczej. Ale jak? Nie wiadomo. Mnóstwo powtórzeń i zbędnych, osobistych wspomnień, dużo ogólników i doszukiwania się na siłę, że wszystko co złe w życiu kobiet, to...