Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdjęcie profilowe po_czytkowo Oh Czytku, Lepiej sobie usiądź… Skończyłam właśnie „Imperium bólu” i muszę z siebie wyrzucić to co czuję, a właściwie, co czułam przez cały czas podróży w ten reportaż. Całe szczęście nie miałam pojęcia o rodzinie Sackler, o OxyContinie, Vicodinie i tego rodzaju lekach. Nie wiedziałam na jaką skalę leki opioidowe zalewają świat oraz jakie czynią spustoszenie. Nie zgadłabym że codziennie z samego przedawkowania Oxycodonu w USA umiera dziennie 150 osób. Tylko z tego jednego „leku” ( to słowo pasuje zastąpić słowem trucizna). Nie znam się na branży farmaceutycznej i może dlatego dotychczas spalam w miarę ok.. jednak teraz po poznaniu tego całego zepsucia, przeliczania ludzkiego życia na dolary, pozornej filantropii i jakiejś manii swojego nazwiska - czuję się udręczona tą wiedzą. Tak rzetelnego i merytorycznego reportażu dawno nie czytałam- 518 stron faktów przedstawionych w bardzo ciekawy i przyswajany sposób. Samo spisanie bibliografii zajęło 100 stron! Jedyne co mi zostaje w głowie po poznaniu działań rodziny Sackler i firmy Purdue to usłyszane kiedyś lakoniczne „sumienie mam czyste - prawie nie używane” Mogłoby być śmieszne grzyby nie fakt, ze ludzie tak egzystują :( I pomyśleć że mial kiedyś ojciec trzech synów i uczył by zrobili coś dobrego.