Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia ta to prawdziwe świadectwo okrucieństwa II wojny światowej. Jest oparta na wspomnieniach dwóch kobiet, które przeżyły wojnę i poznały jej oblicze. Rodzina Marców mieszka w Tarnowoli, małej wiosce na Zamojszczyznie i tutaj zostaje przeprowadzona akcja pacyfikacyjna. Niektórym mieszkańcom udaje się uciec, w tym Kazi i Gieni z rodziny Marców. Dziewczyny przechwycone przez partyzantów trafiają dzięki ich pomocy do rodziny ojca. Kazia trafia do babki, a Gienia do stryjostwa. Niestety jest u nich wykorzystywana jako tania siła robocza, ganiana przez stryjenkę od roboty do roboty. Śoi w stodole i dostaje bardzo okrojone rcje żywnościowe. Ale nadzieja na powrót rodziców i rodzeństwa dodaje jej sił. Dziewczyna znosi swój los i trwa. Mieszkańcy wsi trafiają do obozu w Majdanku. Jej rodzice oraz Franciszka(najstarsza z córek pozostałych przy Mariannie) próbują przeżyć horror życia obozowego. Dzięki Mariannie Marzec,która pilnuje swoich dzieci i robi wszystko by im ulżyć i by wytrwały żyją. Franciszka pomaga mamie w opiece nad młodszym rodzeństwem ,ale z czasem i ją siły opuszczają , dopadają choroby i strach. Nadzieja trzyma ją przy życiu. Czytając o ich zyciu i życiu wszystkich ludzi w Majdanku płakałam. Emocje były bardzo silne. Chylę czoła Mariannie, która potrafila dokonać cudu , gdyż nie wyobrażałam sobie jak kilkumiesięczne dziecko mogło przeżyć w tychprzerażających warunkach. Bardzo cieszę się ,że tej rodzinie się udało i mogli wrócić do domu ( prawie) w komplecie. Książka S. Kubik jest ważnym dowodem historii. Żywym świadectwem z życia naszych dziadków. Nie zapomnijmy tej historii! Pamiętajmy! Polecam.