Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo wiele sobie obiecywałam po tej pozycji. I z przykrością muszę przyznać, że mam bardzo ambiwalentne odczucia. Z jednej strony to książka potrzebna i bardzo ważna. Na dodatek coraz bardziej aktualna i powinna stanowić przestrogę dla nas wszystkich. Szczególnie po zorganizowaniu w Warszawie spotkania faszystów przez Kaczyńskiego. Sama jednak forma, chociaż imponująca i oparta na niezwykle bogatym materiale źródłowym, była dla mnie piekielnie męcząca. Jako osoba niespecjalnie zaznajomiona z historią Włoch, tak ogromna drobiazgowość, ilość nazwisk przytłoczyła mnie. A przede wszystkim pomimo szumnych zapowiedzi, że jest to powieść, taką nie była. Co najwyżej to beletryzowany dokument.  Jednak bez względu na wszystko jest to dzieło monumentalne cieszę się, że dowiedziałam się, jak rodził się faszyzm i jakim człowiekiem był Mussolini. I wcale nie było dla mnie zaskoczeniem, że dzisiejsi populiści się na nim wzorują, co jest oczywiście przerażające. Sam Scurati w jednym z wywiadów, tak powiedział: "Mussolini żywił się lękiem, urazami i rozżaleniem. Rozpoznał psychikę mas, znalazł słowa, dzięki którym w prosty sposób mógł do nich dotrzeć. Wiedział, że pragną zastąpić strach przed przyszłością nienawiścią. Posiadał coś jeszcze, cechę właściwą temu rodzajowi lidera – był „człowiekiem wydmuszką”. Był pusty. On nie miał zasad, przekonań, nawet długoterminowej strategii. Przyglądał się nastrojom – niezadowoleniu, urazom, przykrościom – i umiejętnie je podsycał. Uważnie wsłuchiwał się w to, co mówiło się w barach, na targach, rozpoznawał nastroje i potrafił nimi pokierować. Ludzie biedni, zdezorientowani i rozczarowani demokracją dali się uwieść autorytarnym hasłom" (https://wyborcza.pl/ksiazki/7,154165,25871679,to-sie-zbliza.html) I obawiam się, że dziś znów mamy z tym do czynienia.