Grzegorz Brzozowicz (ur. 1960),dziennikarz muzyczny. Dzieciństwo (1972-1977) spędził w Belgradzie, co miało olbrzymi wpływ na jego przyszłość. Od lat jest propagatorem kultury republik byłej Jugosławii. Jest pomysłodawcą projektów muzycznych: Kayah-Bregović (sprzedano 800 tys. płyt),Bregović-Krawczyk, Yugoton i Yugopolis, opartych na piosenkach powstałych na tamtych terenach.
W latach 80. organizował koncerty rockowe w warszawskim klubie Riviera-Remont, którego kierownikiem był w latach 1986-88. Pisywał w magazynach muzycznych: „Non Stop”, „Magazyn Muzyczny”, „Rock'N'Roll”, „Machina” (współzałożyciel). W latach 1990-1995 kierował działem muzycznym „Gazety Wyborczej”. Dziś sporadycznie pisuje w: „Playboyu”, „Dzienniku” i „Newsweeku”.
Jako radiowiec współpracował z: Programem III PR (1979 - 1992),Rozgłośnią Harcerską, Radiem Kolor, Jazz Radiem, Radiostacją i Radiem PIN.http://
Wojciech Cejrowski pozornie jest postacią znaną, a tak naprawdę nie wiedziałem o nim zbyt wiele. Na pozór to skandalista i podróżnik, a w rzeczywistości to głupawy dewota i biznesmen. Z książki wyłania się postać przede wszystkim faceta robiącego interesy, dla którego najważniejsza jest kasa i zysk.
Właściwie to Brzozowicz odwalił kawał dobrej roboty. Bo, co ważne, oceniam autora książki, a nie jej bohatera. Brzozowicz sięgnął do wielu źródeł, opracował skrupulatnie biografię Cejrowskiego od narodzin do 2010 r., i spisał to z biglem, poczuciem humoru, z lekkością. Starał się być obiektywny i ukazać zarówno jasne, jak i ciemne strony biografii WC. W ostatecznym rozrachunku i tak powstał uładzony życiorys, za co pierwsza * mniej.
Na pewno dla mnie największym atutem tej książki jest poukładanie życiorysu Cejrowskiego. Co, jak, gdzie; jak to się stało, że został radiowcem, człowiekiem telewizji, pisarzem, podróżnikiem. To wszystko ma jakieś związki przyczynowo-skutkowe, i tu Brzozowicz spisał się na piątkę z plusem. Wiele faktów poukładało mi się jak należy.
Jest też niewątpliwie książka pięknie wydana. Tak typowo "cejrowsko", jak książki podróżnicze WC. Za estetykę też plus.
Minus - to jednak szczątkowa biografia, tylko do połowy 2010 r. No i postać WC, która jest mi całkowicie obca ideologicznie i kulturowo. Osoba o tak ślepej wierze nie może być inteligentna, uważam go za twór ograniczony, nie reprezentuje poziomu akceptowalnego przeze mnie. Cejrowskiego nie lubię i nie szanuję.
Najlepszą recenzją tej książki niech będzie to, że cena okładkowa to 39,99 zł, a ja kupiłem ją (nową, w folii) na Poczcie za 5 zł. I to jako dodatek do czasopisma.
Mimo niewielkiej objętości książka pana Brzozowicza wciąga na kilka wieczorów jako zbiór krótkich tekstów, które dawkowane pozwalają zanurzyć się w świat Jugosławskiego klimatu sprzed wojny i poznać drogę do sławy ulubionego artysty.
Mimo iż książka znajduje się w kategoriach biografia i autobiografia moim skromnym zdaniem jest to tylko jej połowa. Pokusiłabym się o stwierdzenie, że warto dopisać w tagach również "literaturę faktu" gdyż poza wiadomą historią wspaniałego muzyka i przeżyć autora, doświadczyć można również opisów samego Sarajewa i dowiedzieć się więcej o standardach życia w byłej Jugosławii. Na podstawie opisów stolicy Bośni i Hercegowiny doszukać się można systemu funkcjonowania w dużym bałkańskim mieście i czegoś na kształt ciekawostek kulturowych. Z pewnością zachęca do sięgnięcia po inne pozycje dotyczące już stricte Sarajewa.
Sam skład książki, zdjęcia i sposób użycia typografii umila lekturę i jest miłym przełamaniem spotykanych w większości pozycji topornych bloków tekstowych.