Najnowsze artykuły
- ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
- Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński3
- ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać8
- ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Roman Pawłowski
Źródło: książka "Made in Poland"
6
6,5/10
Urodzony: 01.01.1965
Krytyk teatralny i publicysta "Gazety Wyborczej", absolwent teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, współpracuje z "Notatnikiem Teatralnym" i TVP Kultura. W 2003 roku opublikował antologię współczesnego dramatu polskiego "Pokolenie porno i inne niesmaczne sztuki teatralne". Mieszka na warszawskiej Pradze.
6,5/10średnia ocena książek autora
174 przeczytało książki autora
236 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
TR Laszuk. Dizajn i rewolucja w teatrze
Roman Pawłowski, Agata Szydłowska
0,0 z ocen
8 czytelników 0 opinii
2013
Pokolenie porno i inne niesmaczne utwory teatralne. Antologia najnowszego dramatu polskiego w wyborze Romana Pawłowskiego
6,1 z 65 ocen
157 czytelników 6 opinii
2003
Najnowsze opinie o książkach autora
Gombrowicz. Od „Ferdydurke” do „Kronosu” Adam Michnik
6,3
UWAGA!! NIE ROZUMIEM DLACZEGO "KRONOSU" ZAMIAST "KRONOSA"
Bardzo interesujący i potrzebny minibook o Gombrowiczu i jego dziele. Przemyślany wybór tekstów tworzy kompendium wiedzy o niedoszłym laureacie Nobla, największym /wg wielu/ naszym pisarzu. Jest to vademecum, które każdy Polak winien znać.
Autorami pierwszej części pt "KRONOS - INTYMNY DZIENNIK UMIERANIA" jest Niemczyńska i Sobolewski. Niemczyńska pisze:
"Dwa dzienniki Gombrowicza należy czytać razem. Z jednej strony będziemy mieć życie wyreżyserowane w „Dzienniku”, a z drugiej – życie w uporządkowanych, nagich faktach w „Kronosie”. Z jednej strony walkę o sławę i uznanie, z drugiej walkę o przetrwanie. Przygody człowieka myślącego w „Dzienniku” i bunt starzejącego się, coraz bardziej schorowanego ciała w„Kronosie”. Bezwzględność wobec świata i bezwzględność wobec siebie".
Powyższa wypowiedż jest słuszna, lecz tylko w stosunku do wąskiej grupy profesjonalistów oraz erudytów. Natomiast rzeczywistość potwierdziła słuszność mojego sprzeciwu przed publikacją "Kronosa", dla szerokiej rzeszy czytelników. Bo co to przyniosło? Niesmak i popsucie wizerunku G., wskutek drażliwych opisów fizjologicznych oraz ogólnopolską dyskusję czy pisarz był homo czy biseksem. "KRONOS" WINIEN POZOSTAĆ W BIBLIOTEKACH UNIWERSYTECKICH!!!
Wywiad z Ritą Gombrowicz pozostawiam bez komentarza, bo nie chcę dzielić się z Państwem moimi wątpliwościami co do szczerości jego, a do błyskotliwego eseju Sobolewskiego /po raz któryś go chwalę!!/ mam jedną uwagę: brak mnie tu wytłumaczenia tytułu.
Z artykułu Jerzego Franczaka /TP 20/2013/, po wydaniu „Kronosa”: „..na koniec Gombrowicz zredukowany zostanie do impulsu libidalnego, co zresztą wieszczył już Pier Paolo Pasolini: „wszystko, co mówi Gombrowicz z taką ostrością i przesadą, to tylko ersatz; nigdy nie porusza tematu swego nieszczęścia, którym jest niewyżyta pederastia”. Z tą małą różnicą, że teraz mówić się będzie o „niewyżytym biseksualizmie”....Wygląda na to, że na losie tajnego dziennika zaważył tytuł, który wziął się z POMYŁKI: pisarz pomieszał Kronosa z Chronosem - uosobieniem czasu...”
Kronos to pożerał własne dzieci, chciał i Zeusa, ino, że Rea go oszukała i podłożyła mu kamień; a Chronos to Czas.
Zasygnalizowałem tematykę pierwszej części, trzech następnych nie będę omawiał, bo to każdy MUSI sam przeczytać. Mnie najbardziej przypadł rozdział 2, części IV, w którym:
„O Witoldzie Gombrowiczu rozmawiają Adam Michnik, abp Józef Życiński, dyskusję prowadził Zdzisław Łapiński, uczestniczył i rejestrował Mikołaj Lizut”.
MIŁEJ /OBOWIĄZKOWEJ/ LEKTURY!!
#przyszłość. Bitwa o kulturę Roman Pawłowski
7,1
Zbiór wywiadów z ludźmi, których działalność na co dzień pośrednio lub bezpośrednio dotyczy szeroko rozumianej kultury w perspektywie zmieniającego się świata, refleksje na temat Polski i Europy. Jako datę graniczną przewidywań obrano rok 2045. Niby tak daleko, a jednocześnie tak blisko. Z pozycji dosyć liberalnych wypowiadają się pisarze, reżyserowie, aktorzy, ale również aktywistka, ekonomista, politolog, prawnik, profesor, architekt, a nawet grafik oraz kucharz. Każdy z nich ma coś wartościowego do przekazania i dlatego też należałoby sięgnąć po tę książkę, jeśli uważasz, że kultura jest rzeczą ważną.