Bernard Minier

Od zawsze wiadomo, że Polska kryminałami stoi, ostatnio jednak czytałam książkę między innymi francuskiego autora. Powiem wam, że Francuzi też mogą się pochwalić dobrymi kryminałami. 😃 ❄️Grudzień 2008. W Pirenejach na kolejce w jednej z elektrowni wodnej odnaleziono ciało konia, który należał do dyrektora elektrowni. Żeby nie było łatwo, to w ciągu kolejnych dni mamy kolejne zbrodnie. Zbadaniem sprawy zajmuje się Martin Servaz, czterdziestoletni mężczyzna, który zapewne nie spodziewał się takiego zwrotu i zamieszania wokół sprawy konia. ❄️W tym pięknym górskim miejscu nie może być bajkowo - bowiem znajduje się ośrodek, którym osadzeni są ludzie chorzy psychiczni skazani za morderstwa lub gwałty. Wśród nich nowa, młoda absolwentka psychologii, która musi w tym ponurym miejscu się odnaleźć. ❄️Żeby nie było zbyt prosto nie wystarczy tutaj połączyć kropki i połączyć Instytut ze zbrodnią. Jest to bardziej skomplikowane 😃 ❄️Wiem, że wiele osób się na niej wymęczy, bo rzeczywiście jest sporo opisów, sporo spowolnień akcji, a nie każdy tego oczekuje w kryminałach. Jeśli ktoś czeka na zwroty akcji i szybkie działania - No to nie. Tutaj się komplikuje coraz bardziej, zamiast rozwiązać. ❄️Co nie zmienia faktu, że „Bielszy odcień śmierci” ma mroczny klimat, można naprawdę wejść do tego mroźnego i ponurego (choć pozornie pięknego) miejsca. ❄️Historia opisywana z dwóch perspektyw - komisarza oraz młodej absolwentki. Postacie są naprawdę ciekawi, autor postarał się dobrze wykreować, chociaż „kliszowo” 😀 bo niepozorna ale młoda pani psycholog oraz zmęczony życiem, po rozwodzie ale bardzo inteligentny i badający sprawę do końca Martin. Znamy i lubimy 😀 Dla fanów rozbudowanej i skomplikowanej fabuły w kryminałach - polecam. Tylko konia żal.