Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant4
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać417
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Annie Ernaux
Źródło: Bridgeman Images/East News
28
7,2/10
Urodzona: 01.09.1940
Francuska pisarka, laureatka Nagrody Nobla 2022, autorka wielu książek w dużej mierze autobiograficznych. Studiowała na Uniwersytecie w Rouen i Bordeaux.
Laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury urodziła się 1 września 1940 roku w Lillebonne, a wychowywała w robotniczej dzielnicy Yvetot, co nie pozostało bez wpływu na jej twórczość. Ernaux znana jest jako autorka autobiograficznych powieści, w których ważne miejsce zajmują motywy feministyczne. Jej debiutancka książka, wydana w roku 1974 pt. „Les Armoires vides” opowiada o wywodzącej się z biednej rodziny studentce, która poddaje się zabiegowi aborcji. Jest autorką ponad dwudziestu książek, w tym wydanej po polsku mikropowieści „Miejsce” oraz autobiograficznej książki „Lata”, wydanej po polsku po raz pierwszy w 2021 roku. „Miejsce” zostało wydane w roku 1989 w Czytelniku, jego przekładu z języka francuskiego na polski dokonała Iwona Badowska. „Lata” ukazały się z kolei nakładem Wydawnictwa Czarne, autorami przekładu książkę przetłumaczyli: Krzysztof Jarosz i Magdalena Budzińska.
Autorka powieści „Les Armoires vides” (1974),„La Place”, za którą w 1984 roku zdobyła nagrodę Renaudot, „Les Années” (2008),nagrodzoną w 2008 i 2009 roku kilkoma nagrodami. W roku 2008 otrzymała też nagrodę Prix de la langue française za całą swoją twórczość. W 2011 roku publikuje „L'Autre Fille”, list do swojej siostry, która zmarła przed jej narodzinami, a także „L'Atelier noir”. W tym samym roku pojawia się antologia „Écrire la vie”. W 2016 roku wydaje autobiograficzną książkę „Mémoire de fille”, w której po 60 latach spogląda na czasy swojej młodości. W 2017 roku została laureatką nagrody Marguerite-Yourcenar, przyznawanej przez Société civile des auteurs multimédia za swoją twórczość.
Laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury urodziła się 1 września 1940 roku w Lillebonne, a wychowywała w robotniczej dzielnicy Yvetot, co nie pozostało bez wpływu na jej twórczość. Ernaux znana jest jako autorka autobiograficznych powieści, w których ważne miejsce zajmują motywy feministyczne. Jej debiutancka książka, wydana w roku 1974 pt. „Les Armoires vides” opowiada o wywodzącej się z biednej rodziny studentce, która poddaje się zabiegowi aborcji. Jest autorką ponad dwudziestu książek, w tym wydanej po polsku mikropowieści „Miejsce” oraz autobiograficznej książki „Lata”, wydanej po polsku po raz pierwszy w 2021 roku. „Miejsce” zostało wydane w roku 1989 w Czytelniku, jego przekładu z języka francuskiego na polski dokonała Iwona Badowska. „Lata” ukazały się z kolei nakładem Wydawnictwa Czarne, autorami przekładu książkę przetłumaczyli: Krzysztof Jarosz i Magdalena Budzińska.
Autorka powieści „Les Armoires vides” (1974),„La Place”, za którą w 1984 roku zdobyła nagrodę Renaudot, „Les Années” (2008),nagrodzoną w 2008 i 2009 roku kilkoma nagrodami. W roku 2008 otrzymała też nagrodę Prix de la langue française za całą swoją twórczość. W 2011 roku publikuje „L'Autre Fille”, list do swojej siostry, która zmarła przed jej narodzinami, a także „L'Atelier noir”. W tym samym roku pojawia się antologia „Écrire la vie”. W 2016 roku wydaje autobiograficzną książkę „Mémoire de fille”, w której po 60 latach spogląda na czasy swojej młodości. W 2017 roku została laureatką nagrody Marguerite-Yourcenar, przyznawanej przez Société civile des auteurs multimédia za swoją twórczość.
7,2/10średnia ocena książek autora
2 898 przeczytało książki autora
3 447 chce przeczytać książki autora
51fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Aktualności
17
Varia
LubimyCzytać
322
Czytaliśmy w weekend – podsumowanie 2023 roku
Aktualności
Konrad Wrzesiński
115
Ponad 1000 pisarzy po stronie palestyńskiej pisarki. Tokarczuk, Ernaux, Gurnah wśród sygnatariuszy
Aktualności
Konrad Wrzesiński
52
Literacka Nagroda Nobla 2023. Jon Fosse laureatem
Literacka Nagroda Nobla przyznana. Nazwisko artysty uhonorowanego najważniejszym wyróżnieniem w świecie literatury poznaliśmy już po raz sto szesnasty. Decyzją Akademii Szwedzkiej...
Aktualności
Konrad Wrzesiński
53
Literacka Nagroda Nobla: kto faworytem do zwycięstwa?
Już 5 października poznamy laureata tegorocznej Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Na miesiąc przed rozstrzygnięciem klasycznie ruszyła giełda nazwisk autorów i autorek...
Varia
LubimyCzytać
457
Czytamy w weekend
Letnie weekendy to idealny czas, aby oderwać się od codziennych obowiązków i zatopić się w pasjonujących historiach, które przeniosą nas w różnorodne światy. Zespół...
Aktualności
Anna Sierant
2566
Wyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na lipiec 2023
Nadszedł drugi miesiąc lata, a wraz z nim – kolejne wyzwanie Lubimyczytać. Czy tym razem będziemy zachęcać do sięgnięcia po książki o tematyce związanej z wakacjami, wypoczynkiem,...
Popularne cytaty autora
Istnieć, otóż to: pić samego siebie , nie mając pragnienia.
9 osób to lubiPoszukiwanie straconego czasu odbywało się teraz w internecie. W jednej chwili docierały do nas archiwa i wszystkie przeszłe zdarzenia, choć...
Poszukiwanie straconego czasu odbywało się teraz w internecie. W jednej chwili docierały do nas archiwa i wszystkie przeszłe zdarzenia, choć nie wyobrażaliśmy sobie nawet, że któregoś dnia moglibyśmy je odnaleźć. Pamięć stała się niewyczerpalna, ale zniknęła głębia czasu, którą pozwalały odczuć zapach i zżółknięcie papieru, zagięte rogi, akapit podkreślony nieznaną dłonią. Trwało się w nieskończonej teraźniejszości.
6 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Ciała Annie Ernaux
7,6
Niestety, ale ta powieść, będąca swoistą, ekshibicjonistyczną spowiedzią z grzechu istnienia nie zainteresowała mnie w najmniejszym stopniu, nie poruszyła intelektualnie, nie musnęła emocjonalnie, nie skłoniła do żadnej refleksji, poza jedyną. Po co to wydano? Rozumiem, że starsza pani mogła mieć osobistą potrzebę spisania pod postacią pamiętnika egzaltowanej, zakompleksionej panny własnych rozrachunków z samą sobą o dawno skruszone kopie, ale zdecydowanie powinna zachować to w szufladzie. Pretensjonalne, obsesyjne drążenie nieistniejących problemów, banalnych, z perspektywy nic nie wnoszących zdarzeń, nijakich, jałowych miesięcy młodzieńczego zawieszenia w chwilowym "nieżyciu", drobiazgowy, nie do końca wiadomo komu potrzebny opis aborcji, w którym wstyd miesza się z dumą. A wszystko to w bardzo przeciętnej formie literackiej. Zmęczyłam z dużym znużeniem bez jakiejkolwiek przyjemności, a czas poświęcony tej lekturze uważam za zupełnie stracony.
Ciała Annie Ernaux
7,6
Zdarzały się takie książki, które będąc nastolatką czytałam z wypiekami na twarzy, bacznie obserwując czy nikt nie widzi. Książki, które czytało się w ukryciu, przejmujące, będące literackim tabu, takie, które nawet wypożyczyć było trudno z obawy przed wzrokiem bibliotekarki....
Ciała Annie Ernaux mi trochę te czasy przypomniały.
Tym razem dumnie mogę zaprezentować prozę współczesnej francuskiej pisarki, przy której słowo zachwyt nabiera nowego znaczenia.
Trzy opowiadania opisujące różne kobiece doznania - o dokonanej potajemnie aborcji, pierwszych intymnych kontaktach na kolonii, czy związku dojrzałej kobiety ze studentem wprowadzają nas w świat kipiący od doznań. Pisząc w pierwszej osobie nie trudno się zorientować, że autorka przytacza własne wspomnienia, co jeszcze bardziej oddziałuje na wyobraźnię czytelnika, podkręca emocje.
Ernaux serwuje prozę oszczędną w słowach, klarowną, trafiająca w sedno, nie ma tu zbędnych zdań.
Bardziej obrazowo mogłabym porównać ją do walca, bo tak też się czuje po przeczytaniu tych trzech opowiadań. Trudno po odłożeniu tej książki przejść do porządku dziennego, trudno się otrząsnąć i wrócić do zwykłego trybu bycia. Treści osobiste poruszają jeszcze dobitniej, przejmuje ogrom prawdziwych sytuacji, doświadczeń i to niekoniecznie tych przyjemnych.
I choć drugie opowiadanie nie podarowało aż tak intensywnych doznań to w rozrachunku ostatecznym i tak jestem zachwycona.
Proza francuska jak widać może być mocno charakterna, zgodnie z zasadą mało słów, wiele znaczeń.
Dyskusje związane z autorem
Chcesz zadać pytanie autorowi Annie Ernaux?
Dołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad
Rozpocznij dyskusjęDołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad