Urodziłem się pewnego błękitnego dnia. Pamiętniki nadzwyczajnego umysłu z zespołem Aspergera

Urodziłem się pewnego błękitnego dnia, pamiętniki nadzwyczajnego umysłu zespołem Aspegera. Opowiada o chłopaku, który na co dzień, zmaga się z tym schorzeniem. Na pierwszy rzut oka jego niepełnosprawność jest niewidoczna, jednak Daniel od zawsze miał problem, z nawiązywaniem kontaktów międzyludzkich nie lubił hałasów, wybierał ciszę i spokój. Jego młodsze rodzeństwo pomagało, mu otwierać się na ludzi i świat. Od zawsze wszystko zapisywał za pomocą liczb matematycznych. Jednak w szkole, do, miał spore, problemy w nauce do tego dochodziło jeszcze brak kolegów. Jednak udało mu się zdać maturę, po której postanowił wyjechać na wolontariat, na Litwę gdzie uczył dzieci języka angielskiego, ponieważ nauka języków obcych nigdy nie stanowiła dla niego, dużego problemu poznawał tam nowych ludzi i kulturę litewską. Jednak nigdy nie ciągnęło, go do dziewczyn, wolał chłopaków. Po powrocie domu poznał, kogoś postanowili zamieszkać razem.
Jego rodzice w pełni akceptowali ten związek. Bohater książki miał duży problem ze znalezieniem pracy jako osoba z niepełnosprawnością. Dlatego wpadł na pomysł założenia kursów języków obcych poprzez stronę internetową i wystąpił również w programie telewizyjnym. Książka opowiada o codziennym życiu, pokonywaniu przeszkód że każda niepełnosprawność jest zupełnie inna. Publikację kieruje do osób, które zmagają się z jakąkolwiek chorobą. Niech przeczytanie tej publikacji napełni was chęcią do życia. Bardzo fajnie się czytało, książka została napisana przez samo życie zawarte w niej zostały wzloty i upadki bohatera.

Urodziłem się pewnego błękitnego dnia, pamiętniki nadzwyczajnego umysłu zespołem Aspegera. Opowiada o chłopaku, który na co dzień, zmaga się z tym schorzeniem. Na pierwszy rzut oka jego niepełnosprawność jest niewidoczna, jednak Daniel od zawsze miał problem, z nawiązywaniem kontaktów międzyludzkich nie lubił hałasów, wybierał ciszę i spokój. Jego młodsze rodzeństwo...

Interesujące świadectwo osoby z Aspergerem. Może rzucić trochę światła laikom. Podane w formie całkiem przystępnej biografii. Warto jednak zwrócić uwagę, że prócz wspomnianego spektrum, autor jest także sawantem (Zespół Sawanta) oraz synestetykiem - co może trochę niestety zacierać obraz samego Aspergera jako takiego. Ale i tak zawarte jest tu kilka całkiem ważnych spostrzeżeń i przemyśleń odnośnie życia osób w spektrum. Lektura warta uwagi.

Interesujące świadectwo osoby z Aspergerem. Może rzucić trochę światła laikom. Podane w formie całkiem przystępnej biografii. Warto jednak zwrócić uwagę, że prócz wspomnianego spektrum, autor jest także sawantem (Zespół Sawanta) oraz synestetykiem - co może trochę niestety zacierać obraz samego Aspergera jako takiego. Ale i tak zawarte jest tu kilka całkiem ważnych...

Co mogę powiedzieć? Ciekawa, ale spodziewałam się po niej czegoś innego, mniej biografii, więcej nauki, ale sama jestem sobie winna, w tytule jak byk jest napisane „pamiętniki”.

Co mogę powiedzieć? Ciekawa, ale spodziewałam się po niej czegoś innego, mniej biografii, więcej nauki, ale sama jestem sobie winna, w tytule jak byk jest napisane „pamiętniki”.

Przeczytana już kilka razy. Chętnie do niej wracam, a że wcześniej jej nie zrecenzowałam, to czynię to teraz. Autor przybliża nam swój niezrozumiały dla nas dar, połączony z zespołem zaburzeń rozwojowych.
Myślę, że ta opowieść o samym sobie może być atrakcyjna nie tylko dla osób, które pracują z osobami ze spektrum, ale też dla studentów pedagogiki specjalnej i wszystkich tych, którzy "tak po prostu" chcą poznać, by lepiej zrozumieć drugiego człowieka.

Przeczytana już kilka razy. Chętnie do niej wracam, a że wcześniej jej nie zrecenzowałam, to czynię to teraz. Autor przybliża nam swój niezrozumiały dla nas dar, połączony z zespołem zaburzeń rozwojowych.
Myślę, że ta opowieść o samym sobie może być atrakcyjna nie tylko dla osób, które pracują z osobami ze spektrum, ale też dla studentów pedagogiki specjalnej i wszystkich...

To niezwykła autobiografia Daniela, który zaprzyjaźnil się z cyframi. Od najmłodszych lat cyfry tworzyły w jego głowie wzory i go uspokajały. Zafascynowany piękną liczbą Pi potrafił wymienić jej 22514 cyfr. Uwielbiał też matematykę, grę w szachy, quizy i książki. Akceptowany przez rodzinę dorastały w miłości, a jego historia pomogła wielu osobom. O nim samym powstał film dokumentalny pt. Geniusz pamięci. To ciekawa i ważna książka, o tym iż każdy z nas jest inny i tym samym wyjątkowy. Polecam.

To niezwykła autobiografia Daniela, który zaprzyjaźnil się z cyframi. Od najmłodszych lat cyfry tworzyły w jego głowie wzory i go uspokajały. Zafascynowany piękną liczbą Pi potrafił wymienić jej 22514 cyfr. Uwielbiał też matematykę, grę w szachy, quizy i książki. Akceptowany przez rodzinę dorastały w miłości, a jego historia pomogła wielu osobom. O nim samym powstał film...

Bardzo ciekawa lektura, która obrazuje różne aspekty życia i postrzegania osoby ze spektrum. Oczywiście należy pamiętać, że jest to jedynie indywidualna historia jednego człowieka, ale niewątpliwie można w niej odnaleźć zarówno wątki charakterystyczne dla spektrum autyzmu, ale i wiele uniwersalnych trudności, z którymi mierzy się autor. Historia dzieciństwa jest tutaj niesamowicie opisana, wręcz zaskakująca była dla mnie szczegółowość, z jaką autor jest w stanie przywoływać tak wczesne doświadczenia. Książka ma już swoje lata, więc znajdą się w niej pewne zdezaktualizowane określenia wokół spektrum autyzmu (np. „cierpiący na autyzm”, „upośledzony”, itp.). Oprócz tego znajdują się w niej kilka dość szczegółowych opisów zagadnień matematycznych i językowych, które stanowią fascynację autora. Z jednej strony miałem wrażenie, że momentami mogłyby one być krótsze, z drugiej zdaję sobie sprawę, że jedynie dopełniają obrazowe przedstawienie procesu myślowego autora. Niektóre z nich z resztą były naprawdę ciekawe, np. rysunki obrazujące faktury i kształty, których doświadcza autor, myśląc o poszczególnych cyfrach i liczbach, co ma przybliżyć czytelnikowi zrozumienie zjawiska synestezji. Sposób myślenia autora i narratora nieraz inspiruje, czasem zaskakuje i zachwyca, a niekiedy wydaje się zupełnie naturalny. Myślę, że jest to historia, która niesie ważne przesłanie, że choć każdy z nas jest inny, to wszyscy jesteśmy ludźmi i ważne, żebyśmy byli uważni na swoje potrzeby, nawet jeżeli są one różne.

Bardzo ciekawa lektura, która obrazuje różne aspekty życia i postrzegania osoby ze spektrum. Oczywiście należy pamiętać, że jest to jedynie indywidualna historia jednego człowieka, ale niewątpliwie można w niej odnaleźć zarówno wątki charakterystyczne dla spektrum autyzmu, ale i wiele uniwersalnych trudności, z którymi mierzy się autor. Historia dzieciństwa jest tutaj...

Czego może nas nauczyć Daniel Tammet? Że wszystko przychodzi z czasem i to, że ludzie nie potrafią nas zrozumieć, nie oznacza, że musimy się poddać. Życie z każdą przypadłością nie jest łatwe, lecz musimy dążyć do przełamywania życiowych barier.

Czego może nas nauczyć Daniel Tammet? Że wszystko przychodzi z czasem i to, że ludzie nie potrafią nas zrozumieć, nie oznacza, że musimy się poddać. Życie z każdą przypadłością nie jest łatwe, lecz musimy dążyć do przełamywania życiowych barier.

Książka pokazuje jak myśli, czuje i funkcjonuje osoba ze spektrum autyzmu. Nie słyszałam wcześniej o sawantach, więc tym bardziej było to dla mnie interesujące. Całość napisana dobrze i szybko się czyta. Wartościowa lektura. :)

Książka pokazuje jak myśli, czuje i funkcjonuje osoba ze spektrum autyzmu. Nie słyszałam wcześniej o sawantach, więc tym bardziej było to dla mnie interesujące. Całość napisana dobrze i szybko się czyta. Wartościowa lektura. :)

Lubię książki o autyzmie, bo odnajduję w nich siebie. Mimo, iż nie jestem sawantką, mam wiele cech wspólnych z Danielem Tammetem.

Lubię książki o autyzmie, bo odnajduję w nich siebie. Mimo, iż nie jestem sawantką, mam wiele cech wspólnych z Danielem Tammetem.

Jak na sawanta Daniel nadzwyczaj dobrze sobie radzi w relacjach z ludźmi i samoświadomości . Wydaje mi się, że jest jakiś współautor tej książki. Warto przeczytać choćby dla poznania specyfiki zespołu Aspergera.

Jak na sawanta Daniel nadzwyczaj dobrze sobie radzi w relacjach z ludźmi i samoświadomości . Wydaje mi się, że jest jakiś współautor tej książki. Warto przeczytać choćby dla poznania specyfiki zespołu Aspergera.